Acta Diurna de muliere ludenti
Een heerlijke, ontstpannen, zij het natte dag. We zaten tegen half tien aan het, volgens de gastvrouw minimalistische, ontbijt. Juist. Ze had versgeperst fruitsap van bloedappelsien voorzien, versgesneden fruitsla, verschillende soorten brood én kleine koffiekoekjes, en een grote pannenkoek. Oh, en uitstekende koffie, dat ook. Bij mij valt dat al onder uitgebreid ontbijt, maar bon. …
Vandaag was er pedagogische studiedag, en meteen ook het einde van de verwenweek. Ik had voor Nikolaas – hij is fervent gitarist en effectief ook sessiemuzikant – een setje snaren voor elektrische gitaar voorzien, iets wat hij altijd kan gebruiken en hij ook wel leuk vond. Maar mijn verwenner had gisteren nog niet zot genoeg …
Ik sprak al eerder van de verwenweek, en dat ik eigenlijk al heel leuke dingen had gekregen. Maar vandaag, echt, mijn mond viel open… Ik ben vrolijk aan het lesgeven aan mijn vijfdes wanneer er op mijn deur geklopt wordt: Jessica van het secretariaat met een briefje voor mij. Blijkbaar was mijn reactie: “Ma fok!” …
Dat Kobe fagot speelt, dat wist u al lang, uiteraard. Al die tijd heeft hij op een instrument van een van mijn kozijns gespeeld: die speelde als kind ook fagot, maar had het instrument nu al jaren niet meer aangeraakt. Alleen… het is niet bepaald het beste instrument, speelt niet zo makkelijk, en we betalen …
Tegen elf uur deze ochtend ging ik ons pa ophalen in Zomergem, zodat die hier kon komen eten. Als tegenprestatie sorteerde hij, zoals elke week, de kousen. Een prima deal, wat mij betreft! Rond een uur of vier bracht ik hem terug – het is maar een kwartiertje rijden – en ging ik nog geocachen …
Jawel, na meer dan een maand in het ziekenhuis mocht ons vader vandaag eindelijk naar huis. Oef! Vorig weekend had hij een dag mogen proberen, en dat was al bij al meegevallen. Hij was eigenlijk zelfs blij terug in zijn eigen omgeving te zijn. Vandaag ben ik hem iets over elf gaan ophalen met al …
Ha ja, met mijn familie hadden we dat nog op nieuwjaar zelf kunnen regelen, met Barts familie is het traditioneel op de eerste zondag van het nieuwe jaar. Kerstdag hadden we nog bij Nelly thuis gevierd, nu zaten we in het restaurant van Triamant – de serviceflat waar ze verblijft – en dat was ook …
Ik weet het niet, 2018. Je was… vreemd. Vol. Te vol. Te veel. Te. Op meerdere vlakken, en dan helaas meestal niet positief. Je was te druk, te gestresseerd, niet alleen voor mij, maar ook voor Bart en de kinderen. De situatie rond mijn rug heeft er natuurlijk geen goed aan gedaan, en ook Wolfs …
Dat het pokkedruk ging zijn in de Delhaize om inkopen te doen, dat wisten we. Vooral wanneer we het lot wilden tarten en om elf uur gingen. Élk parkeerplaatsje op de nochtans grote parking was volzet, en aan de kassa’s – 1 stuks + 8 selfscans – stonden lange lange rijen. Maar als je dat …
Er waren hier de voorbije dagen al genoeg luie dagen, en de jongens waren gisteren zowat vergroeid met die Playstation. Tijd om ze toch even de buitenlucht in te sleuren, dacht ik dan. Drie toch wel onwillige kinderen kwamen mee, en bleken ervan te genieten. Enfin, het eerste anderhalf uur toch, het laatste half uur …