Geplaatst op

Bijna dood

Nee, niet ik, gelukkig maar, maar wel onze Nazgûl. Hadden we 24 uur langer gewacht, was hij dood geweest.

We hadden het maandag voor het eerst opgemerkt: kleine druppeltjes in huis op de vloer, maar niet meer dan dat. Ik wilde even afwachten. Gisteren was het erger, of zoals Wolf zei: Nazgûl lekte. Hij liet overal druppels achter en allemaal liepen we achter zijn gat met keukenpapier want hij liet zelfs een spoor achter, wat niet normaal is.

Wolf belde naar de dierenarts en Ulrike zei meteen: “Dat zijn weer blaasproblemen”, tot haar grote verwondering want een paar maanden geleden zijn er urineblaassteentjes weggenomen en hij krijgt speciale voeding. We mochten hem deze morgen dus binnenbrengen. Ik moest gelukkig niet naar school en had dus tijd om hem te brengen. Een uur later kreeg ik al een berichtje: dat hij effectief een verstopte pisbuis had en dat hij ei zo na dood was geweest, maar doordat we er op tijd bij waren, is er hopelijk nog geen nierschade. Ze hadden hem meteen gesondeerd en een urinestaaltje opgestuurd naar het labo, want het is vreemd dat hij nu alweer problemen heeft. Het vermoeden is dat het nu om een ander soort kristalletjes gaat. Ik begin zo langzamerhand wel te snappen dat blaasproblemen de grootste doodsoorzaak is bij katertjes.

Soit, ’s avonds kreeg ik zowaar een heel verslag van Ulrike via berichtjes en zelfs al een fotootje van een Nazgûl die er toch wel eventjes niet goed van was.

Maar hij at en hij dronk en hij kon alweer plassen. Hij moet er nog blijven tot vrijdag voor de zekerheid, maar wellicht is er geen probleem meer.

Oef.

Geplaatst op

Operatie voor Nazgûl

Zoals ik al eerder zei, moest Nazgûl onder het mes voor het verwijderen van blaassteentjes, iets wat makkelijk fataal kan zijn voor een katertje.

Wolf bracht hem maandagmorgen binnen, ik mocht hem gisterenmiddag alweer ophalen, helemaal versuft, kaalgeschoren op zijn buikje en met een megaschattig kraagje aan. Hij had dat deze morgen overigens al uit gekregen, ik moet het netjes weer vastmaken en hij is er niet gelukkig om, maar hij laat het me wel doen. Vertrouwen, heet zoiets dan.

Ik heb het gevoel dat hij zich wel wat beter voelt: hij gaat op de kattenbak en heeft nog een klein plasje achtergelaten, maar niet meer die plasjes overal uit pure miserie. En ja, ik heb hem ook al even buiten gelaten, want ver loopt hij toch nooit, hij is in essentie een binnenkat. En een dure vogel ook: 750 euro heeft het geheel ons gekost, met een eerste onderzoek, foto’s, medicatie en alles inbegrepen. Maar bon, wie een huisdier neemt, moet daar ook de volledige verantwoordelijkheid voor dragen, toch?

Geplaatst op

Blaasproblemen voor Nazgûl

Het is eigenlijk al weken aan de gang: Nazgûl laat overal kleine plasjes achter, wat voor serieuze geurhinder zorgt en vooral ook plekken op ons parket. Ik vermoedde al dat het om een blaasprobleem ging, maar het kon eigenlijk ook een territoriumgevecht zijn met Gandalf.

Elke morgen was het dus met een bang hartje kijken waar hij nu weer geplast had. Matjes werden buitengegooid, de ruimte onder mijn bureau gebarricadeerd met kartonnen dozen, en Asse zuchtte elke keer weer diep.

Bon, vorige week uiteindelijk toch naar de dierenarts, waar hij meteen een nachtje moest blijven voor de correcte urinestalen en foto’s en zo, en jawel: een behoorlijk aantal blaassteentjes die voor blijvende problemen zorgen – hij heeft vroeger al last gehad van blaasontstekingen en krijgt speciale voeding – en zelfs voor een blokkering van zijn urineweg kunnen zorgen, met de dood tot gevolg.

Volgende week maandag wordt hij dus geopereerd daarvoor. Pfff. Maar bon, ook dat nemen we er nog wel bij, zeker?