Geplaatst op

De Campagne

Wat doet ne mens, wanneer hij als vakgroepvoorzitter een vergadering heeft gehad met de directie, en nog wat tijd over heeft? En vooral, wanneer het buiten prachtig weer is?

Gaan wandelen, natuurlijk, en en passant een geocache gaan oppikken, tiens!

Begin oktober, vlak voor mijn rug het begaf, was ik al eens gaan rondlopen in de Campagne in Drongen, en had ik genoten van het park. Nu, in volle winter, zag het er natuurlijk helemaal anders uit, maar minstens even mooi. Ik ga hier zeker nog terugkeren in de andere seizoenen, goed geweten.

Al helemaal goed gezind werd ik van het feit dat ik niet alleen een specht kon horen, maar hem, dankzij de helderblauwe lucht en het feit dat er nog geen bladeren zijn, zelfs kon spotten. Ik heb hem aangeduid op de tweede foto :-p

En die geocache die ik de vorige keer niet vond, had ik nu binnen de tien seconden in handen. Snappe wie snappen kan!

 

Geplaatst op

Rondje Belzele

Vandaag was het gewoon veel te goed weer om binnen te zitten, en ik heb het daar sowieso lastig mee, dus zette ik Kobe af in Evergem aan zijn muziekles, en reed ik zelf door naar Belzele voor een kort geocachetochtje. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik het wel met de auto gedaan heb, van punt naar punt, maar uiteindelijk moet je wel nog altijd een eind stappen ook natuurlijk.

Ik kwam op Belzeelse wegen waar ik nog nooit was geweest, en genoot met volle teugen. En de cache? Die werd gevonden ^^

Geplaatst op

Gerhard Richter

Ik heb het hier nog al gezegd: mijn beste cadeautje van GIFT Gent ooit was Véronique: een zalige, echt zalige madame!

Vrijdag gingen we nog samen naar toneel, en toen stelden we vast dat we geen van beide al de tentoonstelling van Gerhard Richter in het S.M.A.K. hadden gezien. Meteen hadden we een date, want erg lang loopt die niet meer. Deze middag stond ik dus iets over half een aan het STAM. Hoezo, het was toch SMAK? Mja, maar we moesten wel eerst nog zien te eten, en daar was het STAMcafé dan weer prima voor geschikt. Onderweg genoot ik trouwens van de prachtige beelden die ik met de auto nooit zie. Die Bijloke is toch een prachtige site…

Enfin, na het eten vertrokken we richting S.M.A.K., en genoten er echt wel van de tentoonstelling van Richter. Die man is zowat van alle markten thuis, respect!

En toen was er nog koffie met taart, jawel. Zalig gewoon.

27752511_1799418510102738_3984540256676135299_n

Veel beter dan dit worden ze niet, de dagen.

Geplaatst op

Karel

Onze verbouwing hier dateert al van najaar 2013 – voorjaar 2014. Vier jaar geleden, dus. Intussen zijn er nogal wat kleine dingetjes gesneuveld. Zo werkt de schuifdeur van de keukenberging al drie jaar niet meer: ze kan niet volledig meer open, en ze blijft ook niet dicht. Een van de automatische afsluitingen van de pompsteen is kapot, en de scharnieren van de afsluiting van de wasberging waren toen al kapot, want de schrijnwerker heeft me die toen nog doen bestellen. Ze liggen hier dus ook al vier jaar… En dan zijn er nog zo wel een paar kleine dingetjes.

Maar ja, Karel contacteren, dat was zoiets dat ik maar bleef uitstellen. ’t Zijn zo van die onnozeliteiten, natuurlijk.

En toen kwam er een paar weken geleden nog een extra kleinigheid bij die eigenlijk wreed ambetant is: de scharnier van een openklapkastje in de keuken, daar waar ons afwasmiddel en zo staat, is afgebroken. Niemand hier in huis weet natuurlijk van iets, maar dat kastje is nu wel ongelofelijk irritant. En dus, ja, eindelijk, had ik Karel gecontacteerd. Die stond hier deze morgen om eens poolshoogte te nemen, en zou binnen twee weken komen om alles op te lossen.

Een werkende schuifdeur! Stel u voor!

Dat gaat gewoon wijs zijn…

Geplaatst op

Wandelingetje

Het was gewoon prachtig weer vandaag, en ik ben dan geen binnenzitter he. Gelukkig beseft ons pa intussen ook hoe belangrijk een beetje lichaamsbeweging (en dan vooral wandelen) is voor zijn Parkinson, en ging hij mee.

We zijn dus met ons tweetjes een korte wandeling gaan maken in de Lange Velden, en ja, we hebben de auto tot daar genomen. We kunnen geen van beide ver stappen, en dat eerste stuk door de huizen is echt niet mooi, vandaar. Ginder hebben we genoten, en helaas ook onze schoenen serieus vuil gemaakt op een modderig stuk. We waren een beetje te enthousiast, maar moesten op onze stappen terugkeren, want voor twee mensen die onvast op hun voeten staan, is van die gladde modder toch niet ideaal.

Maar we hebben er allebei deugd van gehad: koud, maar heerlijk in de zon. En ons pa verklaarde meteen dat hij daar vaker wilde wandelen, als het niet regent. Ik ben benieuwd.