Geplaatst op

Quizconvent

Gisterenavond – eigenlijk al deze morgen – sloten we het quizseizoen van het SQ af met een tweede plaats en een klinkende overwinning. Een en ander zorgde ervoor dat we nipt tweede werden in onze tweede klasse, waardoor we richting eerste klasse stijgen. Wij hangen er echt tussen: in eerste eindigen we altijd bij de laatste, in tweede zijn we altijd bij de eerste. Volgend jaar wellicht dus weer degradatie, maar dat laten we aan ons hart niet komen. Vorig jaar speelden we in eerste, het jaar daarvoor in tweede, enzoverder. En eigenlijk is tweede plezanter, want dan winnen we, en krijgen we een rondje :-p

Twee jaar geleden postte ik nog, op onze overwinning, deze foto:

Het was het eerste seizoen zonder ons ma, en dat deed raar, maar we hebben ons stevig geweerd.

Enne… we hebben het regelmatigheidscriterium van de horecabeker gewonnen als meest gemiddelde drinkers van de hele groep. Kan niet missen, we drinken inderdaad altijd hetzelfde!

Op naar een volgend seizoen!

Geplaatst op

Buitendagje

De rug begon niet echt veelbelovend, maar ik vond hem goed genoeg om de gemaakte plannen uit te voeren: een fotoshoot voor Merels communie. Het begint stilaan tijd te worden, nog twee weken en het is zo ver…

Ik ben zeker geen professioneel fotograaf, maar de foto’s op zich zijn wel goed gelukt, denk ik. Mijn belichting kon soms wel wat beter, maar bon, ze zijn perfect bruikbaar, mede dankzij Michel die even de kleuren wat beter zette. Dikke merci!

We waren maar na de middag terug thuis, en dus werd het McDonalds als middageten. Ik hoorde totààl geen protest bij de kinderen :-p

Nog wat later gooide ik Kobe af bij de muziekles en ging ik zelf op tafel bij de kinesist liggen. De rug is er nog niet, maar eigenlijk heb ik weinig last gehad. Hij was in elk geval goed genoeg om ’s avonds Kobe op de rugby af te zetten, en met Wolf en Merel een fijne wandeling en picknick te maken.

Ongelofelijk hoeveel lol die twee samen kunnen maken, en welke slappe lach ze allebei kunnen krijgen…

Geplaatst op

Krak

Nee, dit was dan weer eens níet de rug, maar wel mijn gsm.

Het moest er eens van komen, het ding was al ettelijke keren tegen de grond gegaan. En vandaag zat ik gewoon op mijn bank, oncomfortabel te wezen, te schuifelen, te wiebelen, te bewegen. En ja, de iPhone lag op mijn bank, en is door al mijn gefriemel er gewoon van af geschoven.

Krak.

Verbrijzelde hoek, en een lange barst door het scherm. Hij werkt gelukkig nog, dat wel, en ik heb een stevig stuk plakband op de kapotte hoek geplakt, maar toch.

135 euro gaat het me kosten. Stom geld…

Geplaatst op

Plets.

Nee, de rug, dat is het nog eventjes niet.

Deze morgen vertrok ik naar school, parkeerde me aan de zijkant, kroop voorzichtig uit de auto, hing mijn boekentas over een schouder, en begon voorzichtig te stappen, zwaar leunend op mijn wandelstok. Het ging eigenlijk behoorlijk vlot vooruit, en toen, plots… een gigantische pijnscheut doorheen mijn rug.

Mijn rug kon me gewoon niet meer dragen, en ik ging tegen de grond, pal op mijn knieën. En voor een keer had ik natuurlijk geen jeans aan, maar een kleedje met nylons. Schoon, daar niet van, maar ik heb de rest van de voormiddag steentjes uit mijn knie gepeuterd.

Er kwam gelukkig net een collega aan die iets uit haar auto kwam halen. Zij nam mijn boekentas over, en ik trok mezelf overeind met behulp van mijn stok. Achteraf zei ze me dat ze nog nooit iemand op zo’n rare manier had zien vallen: het was alsof er een rekker sprong, en alle rek plots uit mijn lijf was.

Zo voelt het wel aan, ja.

Bon. We zijn er nog niet, heb ik de indruk. Afspraak met de kinesist, me dunkt. ’t Is dat ne mens anders zo niks te doen heeft…

Geplaatst op

Lentefeest

Het deed een beetje raar, op zondag naar school rijden. Maar daar in de grote zaal werd het lentefeest van Ines gehouden, de context was dus eens helemaal anders. Jammer dat mijn rug niet meewilde: ik steunde zwaar op mijn stok, en moest af en toe zelfs even gaan liggen in de zetel om de pijn draaglijk te houden. Maar het buffet was heerlijk en rijkelijk, het gezelschap was subliem, en dus werd het een zeer fijne namiddag.

IMG_9960

En de kinderen? Die hebben we nauwelijks gezien: de kleintjes zaten op het springkasteel, en Wolf liep rond met Ernest en was op een bepaald moment zelfs pasjes gaan oefenen in het park.

Foto’s heb ik nauwelijks gemaakt, want daarvoor deed de rug te veel zeer. Blah.