Paasbrunch

Mijn schoonmoeder zag het niet meer zitten om voor 6 volwassenen en vier kinderen een uitgebreide diner te voorzien bij haar thuis. Ik snap dat volledig: ook al komt het eten op zich van een traiteur en heeft ze intussen weer een afwasmachine, toch blijft het een hoop werk om de tafel te zetten, af te ruimen, alles op te warmen en op te dienen… Om nog te zwijgen van de stress die zij ervan krijgt.

We waren dus om 12.00u verwacht op de Grote Markt van Ronse, meer bepaald in de Acte. We wisten dat het in orde ging zijn, en Wolf had me al gewaarschuwd om niet weer een dessertbord te nemen ^^

Maar het was eerst een hapjesbuffet, daarna een voorgerechtenbuffet (met zowel koude bereidingen op allemaal kleine schoteltjes, zoals asperges, tomaat-mozzarella, foie gras, pâté, parmaham met meloen, als warme bereidingen, nl. kroketjes van Breydelham of scampi’s), en dan een echt hoofdgerecht. Het kuiken met zwezerik, bospaddestoelen en gratin was bijzonder lekker, geloof me, maar niet echt brunchig meer. Niet dat dat stoorde, hoor!

IMG_0978

En dan was er een bijzonder uitgebreid dessertenbuffet, met allemaal huisgemaakte lekkernijen, een beetje zoals op het dessertbord uit de link hierboven, maar dan nog met pannenkoekjes en zo.

Ik heb weer eens veel te veel gegeten, maar het smaakte dan ook enorm. Intussen zaten de kinderen vooral buiten: het was zo net warm genoeg om zonder vestje buiten te lopen, en het springkasteel was andermaal een dikke hit, bij allemaal.

IMG_0974

IMG_0977

foto 3

En daarna gingen we nog even tot bij Nelly thuis, want er moesten uiteraard nog paaseitjes gezocht worden!

IMG_0981

IMG_0979

Nelly: het was een prima idee! Dank u!

Paastoernooi

Dat het een gigantische traditie is, het Paastoernooi van de rugby. Ik heb er twintig jaar geleden zelf nog in meegespeeld, en memorabele momenten beleefd. Jaar na jaar gingen we ook kijken.

En toen is dat wat verwaterd: enkel Jeroen was nog zijdelings betrokken bij de rugby, maar ook niet meer actief als speler, en een voetblessure (niet weg te krijgen ontsteking aan de bal van mijn linkervoet, uiteindelijk zelfs geopereerd) hield mij ook weg van het veld. We hebben het toernooi dus luttele jaren overgeslagen, al ging ons ma af en toe, als het mooi weer was, nog eens kijken.

Tot nu. Sinds de jongens zelf spelen, ben ik een pak meer betrokken bij de rugby: ik zit in het clubhuisteam, doe af en toe shifts, en heb voor het Paastoernooi eigenlijk vooral aan de website en de Facebookpagina gewerkt. En uiteraard zijn we deze middag dus gaan kijken, samen met mijn ma en pa, en later kwam ook mijn jongste broer (die ook nog heeft gespeeld) toe met zijn gezin. Het weer was ronduit stralend te noemen, en ik genoot ervan.

Ik was vooral onder de indruk van de nationale damesteams van Duitsland en Georgië: ik hou normaal gezien niet zo van sevensrugby (met zeven, in plaats van vijftien spelers), maar die dames konden er wat van. Logisch ook, als je een nationaal team bent. Er waren overigens op zaterdag 56 teams, en op zondag zelfs 68 teams aanwezig, van zowat overal in Europa, maar zelfs Australië. Chapeau!

’s Avonds had ik een ‘vlindershift’: tussen tien en twaalf, na de barbecue dus, en tijdens de gigantische fuif in de tent, sprong ik bij waar nodig, kuiste tafels af, zette het ontbijt klaar, haalde drank voor de dames aan de kassa, regelde de druk van de tapinstallatie bij, enfin, vanalles dus.

IMG_0972

Ik ben niet blijven hangen: ik was moe, en morgen is er een paasbrunch met mijn schoonfamilie. Tussendoor heb ik vandaag nog verder gewerkt aan Wolfs kamer, en die is bijna af, maar het is dus druk…

Verfwerken

Deze morgen toog ik naar de Brico om extra verfspullen – note to self: ge zijt een kieken dat ge niet vroeger zo’n lange schildersstok gekocht hebt: plafonds schilderen is poepsimpel nu, en ook muren gaan veel sneller – en schoten Wolf en ik eindelijk in gang. Ik deed om te beginnen alle randjes en hoekjes, en hij nam de verfrol en begon aan het plafond. Het was niet overal even egaal, maar hij moet het toch ergens leren, nietwaar?

IMG_9094

Daarna moest hij helaas van mij verderwerken aan de gordijnbakken: die ondingen waren vroeger behangen, en dat wil er ongelofelijk slecht af. Prutswerk dus, maar aangezien ik beter kan schilderen dan hij, en je om behang af te krabben niet veel moet kunnen, kreeg hij dat jobke. Gedwee kweet hij zich van zijn taak.

IMG_9091

IMG_9093

Na een tijdje zag het er al zo uit:

IMG_9095

IMG_9101

en tegen ’s avonds was warempel alles voor de eerste keer in het wit gezet. Poeh!

IMG_9102

IMG_9103

Tussendoor zijn we wel tot aan de Ikea gereden: hij heeft de lamp die hij al had gekozen, geruild voor zo’n nieuwe Ikea PS 2014, ofte een Death Star. Meteen heb ik er ook eentje mee voor Kobe, want die zijn gewoon de max. Uiteraard hebben we er dan meteen ook maar gegeten: het kan maar gemakkelijk zijn, nee?

Barts bureau is intussen ook min of meer af: ik heb zijn scherm en zo naar beneden gehaald, en het schilderij al klaar gezet. Hij moet zelf maar inrichten dit weekend. Maar geef toe: het ziet er goed uit!

IMG_9089

IMG_9090

Ook al zo groot…

Jawel, neefje Bo is ook al een jaar! Man, dat gaat gigantisch snel.

Bart moest werken, maar ik kon wel met de kinderen naar Brussel gaan, en doordat er nog een plaatsje vrij was in de auto, kon ook Nelly mee. Na wat gesputter kreeg ik haar zover dat ze meteen hier kwam eten ’s middags: of ik nu voor vier of voor vijf kook, dat maakt toch geen verschil. Zo hoeft zij niet te koken voor zichzelf, en is ze meteen ook een stuk meer ontspannen.
Nog snel even een geplamuurd plafond afschuren voor je moet vertrekken, is trouwens geen goed idee, geloof me: mijn haar zag gewoon wit, en ik mocht dus nog gaan douchen. Zucht.

Enfin, ik zag hun verbouwde huis eens, er waren pannenkoeken, er was taart, het was goed weer, en het was ferm gezellig. Proficiat, kleine Bo!

IMG_9087

IMG_9075

IMG_9077

IMG_9079

IMG_9081

IMG_9083

IMG_9085

Wolfs kamer, eindelijk.

Ik had het hem al lang beloofd: ik zou zijn kamer herschilderen en herinrichten, naar een heuse tienerkamer. Alleen: het werd voortdurend op de lange baan geschoven. De verbouwingen boven duurden langer dan gedacht, en eerst moest dus Kobes kamer af zijn. En tijdens de werkweken is schilderen ook al niet zo opportuun.

De eerste week van de vakantie kon ik mezelf er niet toe brengen, maar bon, ik heb uiteindelijk toch de koe bij de horens gevat, het laatste beetje rommel uit zijn kamer gesleept, en ben eraan begonnen.

Wolf heeft geholpen, uiteraard: hier is hij trouwens de spinnenwebben aan het verwijderen.

IMG_9069

Zijn bed werd afgedekt met een oud laken, en ik kon beginnen plamuren. Deze foto’s zijn gewoon even om te tonen hoe de kamer er eerst uitzag. Ik vind de kleuren trouwens nog steeds mooi, maar blijkbaar niks voor een jongen van tien, en daarin kan ik Wolf geen ongelijk geven.

IMG_9070 IMG_9071