Otorhinolaryngologisch onderzoek

Ofte, een nazicht bij de stemarts om te zien hoe het intussen zit met die stembanden van me.

Goed nieuws: de verdikking (de nodulus, ofte het knobbeltje) is verdwenen. De logopedie helpt dus, gelukkig maar. Alleen merk ik dat mijn stem nog verre van in goeie conditie is. Ik ben nog veel sneller hees dan vroeger, en mijn stem doet sneller pijn.

Mijn doel is: na de grote vakantie de stem weer in orde hebben. En hopelijk tegen dan ook al wat zangtherapie, zodat ik weer naar het koor kan gaan. Want ja, ik mis het. Ik ben zelfs met opzet naar hun laatste twee concerten niet gegaan, omdat dat eigenlijk toch wel pijn zou doen.

Maar er is beterschap in zicht, dus. Yay!

366 – 21 mei

365-141

Dít noem ik slim gezien: een broodautomaat in het ziekenhuis. Want ja, al vaak nog op zoektocht mogen gaan op onmogelijke uren, na ziekenbezoek.

Lange Velden

Gisteren nogal à l’improviste op den bots geweest met de jongens, en daar voor Gentblogt het volgende verslag van gemaakt:

Daarstraks zag ik op twitter passeren dat er iets te doen was in het nieuwe parkje aan de Lange Velden, die nieuwe wijk in Wondelgem tussen de R4 en de Botestraat. Omdat ik eigenlijk toch een reden zocht om te gaan fietsen met de kinderen, leek me dit een ideaal compromis: ik ging eens mijn licht gaan opsteken, en de kinderen konden het nieuwe speeltuintje even uitproberen.

Lange Velden[+]

Bij aankomst bleek er veel meer park te zijn dan ik dacht, compleet met waterpartijen, brugjes, speeltuigjes, en vooral aangeplant bos dat nog zijn tijd moet krijgen om te groeien. Er stond een tentje met gratis drank, er was een zeer amusant dixieland bandje aan het spelen, de buurtbewoners genoten van de zon, er was zelfs een grimestand voor de kinderen, en de Groendienst stond er uiteraard met een infostand. Hah. Daar moest ik zijn. Edwin Verschelde, projectcoördinator van het hele traject, stond me met de glimlach te woord.

Lange Velden[+]Lange Velden[+]

Omdat de Lange Velden, de Stoeterij en de andere nieuwe verkavelingen – onlangs door een vriendin nog omschreven als ‘een beluik op den buiten’ wegens de enorme woondichtheid en kleine percelen – een serieuze populatie herbergen, moest er uiteraard ook een serieuze groenzone komen. Ideaal daarvoor was de strook langs de R4, waarlangs een indrukwekkende geluidsbuffer is gekomen. Je merkt er niets van het razende verkeer, visueel noch auditief. Nog voor de eerste huizen verschenen, waren er al bomen aangeplant. Nu is het stukje groen eindelijk definitief opgeleverd, alleen het hoofdfietspad is nog niet verhard wegens gebrek aan centen. Er is een meanderend stukje water met verschillende tussenschotten, dat ergens wel in verbinding staat met de Lieve, maar er eigenlijk geen deel van uitmaakt: het is grondwater en hemelwater. Overal staat riet, ik heb al verschillende watervogels gezien, en ook al zwemmende honden. Dat laatste vormt een probleem, aldus Verschelde: sommige buurtbewoners durven hun kinderen niet alleen op de speelpleintjes laten komen wegens de loslopende honden. Er zijn open plekken voorzien, speelgras, maar overal langs het water zijn ook bomen aangeplant. Hier en daar zijn er ook echte stukjes bos, compleet met woeste begroeiing.

Lange Velden[+]Lange Velden[+]

Fase twee bestaat enkel nog maar op plan, maar belooft meer van hetzelfde: bos, speelruimte, wandelruimte, fietspaden… Op de plannen zijn er zelfs fietsbruggen naar de overkant van de ringvaart te zien: omdat de expressweg opgewaardeerd wordt, mag er geen fietspad meer langslopen. Het pad langs de nieuwe groenzone vangt dat op, maar er komen dus wel verbindingen met de industriezone langs de overkant, als het Vlaams Gewest zijn beloftes tenminste houdt.

Ik moet zeggen: het ziet er veelbelovend uit. Wanneer alles af zal zijn, zal er een deftige groene as lopen van Wondelgem naar Mariakerke, waar het aangenaam wandelen en fietsen zal zijn. Hopen we dan toch, tenminste.

Lange Velden[+]Lange Velden[+]Lange Velden[+]

Over de andere problemen, zoals de ellenlange files die zich nu al vormen terwijl de helft nog niet eens bewoond is, en het feit dat de creches, kleuter- en lagere scholen in de buurt nú al vol zitten en met een wachtlijst werken, zullen we het maar een andere keer hebben, zeker?

Een glorieuze niets-doe-dag

Heerlijk toch, zo van die dagen waarop alles kan en niets moet? (Enfin, buiten wat verbeteren en de was dan.)

Rustig ontbeten, tot ’s middags in de slaapkleren rondlopen, koffietje drinken, Diablo spelen….

We hebben zelf pizza gemaakt, waarbij elk zijn eigen stuk mocht beleggen naar keuze. Voor mij was dat met massa’s groenten, een beetje magere ham en light kaas. En véél kruiden 🙂

pizza1

pizza2

pizza3

Het fijnste was dan wel dat we die pizza’s eindelijk buiten konden opeten, voor zowat de eerste keer deze lente! We hebben er allemaal van genoten, kijk zelf maar.

pizza4

pizza5

De mijne, de lightversie. Ziet er niet slecht uit, he?

pizza6

pizza7

pizza8

pizza9

Hardgekookte eieren in tomatensaus met quinoa

Vandaag was voor mij en de kinderen een vrije dag, papa moest werken.

Omdat een vriendin nog quasi ongebruikte schoentjes liggen had voor Merel, kwam ze die even brengen, en bleef ze meteen ook maar eten, samen met haar dochtertje. Ik had mijn eten al gepland, maar kon gerust wat meer maken, en het smaakte blijkbaar! Iedereen heeft stevig gegeten, vooral Merel zag het echt goed zitten.

quinoa

(De foto is maar genomen bij een tweede portie, ik was het eerst vergeten)

Die quinoa, ik kende dat niet, maar het houdt het midden tussen rijst, couscous en pasta. Ik vermoed dat het van de linzenfamilie is, maar het is echt een lekkere afwisseling. Gewoon gevonden in de Delhaize bij de rijst, trouwens. Het blijkt het basisvoedsel te zijn voor de volkeren in de Andes, althans dat zegt het kookboek. De tomatensaus bevat ui, knoflook, tomaat in stukjes (blik), tijm en rodewijnazijn, en een klein beetje suiker. Zelf heb ik er ook nog champignons bij gedaan. Recept op pagina 172 van ‘Gezond Gezin’ van de Weight Watchers, of wat dacht u?

Lamstajine

lamstajine4

Ik ben grote fan van mijn nieuwe kookboek ‘Gezond Gezin’, maar als u hier af en toe komt lezen, wist u dat vast al.

Ik had op pagina 170 het recept gezien van de lamstajine (tien propunten per portie, couscous inbegrepen), en man, dat zag er lekker uit!

Gisteren heb ik dus twee lamsbouten ontbeend, het vet weggesneden, in blokjes gehakt, en met flink veel kruiden een nachtje in de koelkast gezet. Deze morgen om negen uur was ik alweer bezig: een ajuintje snipperen, wat koriander, en het vlees bakken.

lamstajine1

Daarna een deel van de groenten erbij, bouillon, en twee uur laten sudderen. Intussen had ik dus meer dan tijd genoeg om de rest van de groenten te snijden.

lamstajine2

Nog een uur (en een grotere kookpot) later was de stoofpot klaar, maar het ganse huis was al de hele ochtend vervuld van de heerlijkste geuren, vooral dan van de ras el hanout.

lamstajine3

Ik heb er nog couscous bij gemaakt, en we hebben er allemaal bijzonder smakelijk van gegeten. Ik dacht zelfs dat Merel ging omverrollen, zoveel heeft ze ervan gegeten.

En weet je? Ik heb nu nog twee heerlijke porties in mijn vriezer zitten 🙂