Eerder schreef ik al dat er een ganse reeks caches aan het uitkomen was rond Evergemse kapelletjes. Ik had vorige week een hele dag, deels in de regen, rondgelopen om ze te loggen.
Een aantal was al eerder uitgekomen en had dus geen haast. Woensdag moest ik op drie verschillende momenten in Evergem zijn – kine, fagotles voor Kobe en notenleer voor Merel – en kon ik nog wat cachekes meepakken. Na de kine reed ik even tot de Weegse om daar eentje op te pikken.
Toen ik kwart voor drie thuiskwam, zag ik net een ouder koppel aan mijn thuiscache staan. Ik ging ze begroeten en zag dat het Guido en Myriam waren, bevriende cachers uit Lovendegem. Hij is 79, zij is ietsje jonger maar herstellende van kanker en dus niet zo goed ter been. Meteen vroeg hij waar een van die kapelletjescaches verstopt zat, want die hadden ze niet gevonden. “Goh”, zei ik, “ik rijd daar meteen naartoe want ik moet mijn zoon afzetten op de fagotles en ging dan een korte multi in Evergem doen, en ik moet aan dat kapelletje passeren. Rij naar ginder, ik kom sebiet af, en dan toon ik het u!”
Iets later noteerden Guido en Myriam hun naam dus op de betreffende cache, en toen ze hoorden dat de multi 700 m verderop lag en een korte was, kon ik hen overhalen nog even mee te gaan. Guido was bijzonder opgetogen dat het hen nog eens gelukt was een multi te doen, al was dat er eentje van ocharme 50 meter. Het gaf mij in elk geval een goed gevoel…
En toen ik tussen vijf en zes moest wachten op Merel in de notenleer en er een gigantische file was om naar huis te rijden, reed ik maar verder het Evergemse in om alsnog een paar andere caches op te pikken, met gemengd resultaat. Maar wel lekker uitgewaaid.
