Twee dagen vreten, al dagen aan een stuk somber weer, en dan plots een min of meer droge dag waarop we niks te doen hebben. Allez ja, we moesten naar de computerwinkel, want puber Wolf was erin geslaagd om het pinnetje van zijn oortjes in een USBpoort te rammen, waardoor gans het spel tilt sloeg en niet meer aan wilde. En Kobe had van Delphine een Slijmboek gekregen, en nu moesten we dringend op zoek naar PVAclijm, een soort die nergens meer te vinden is.
We reden dus naar Mariakerke, om dan schaapachtig in de Dicomp vast te stellen dat de computer door de kortsluiting gewoon in safe mode was gegaan: de expert koppelde even de batterij los, zodat alle spanning verbroken was, en het ding sloeg meteen weer aan. Opgeluchte tiener, maar ook gegeneerde moeder. Enfin, we hebben weer wat bijgeleerd dus. Gelukkig konden we er ook drie verlengkabels voor Merels koptelefoon kopen, want die dingen verslijten snel. Geloof me, rustig in je zetel kunnen zitten zonder de gigantisch irritante gedubde stemmetjes van Nickelodeon of Disney Channel, het is het geld meer dan waar. En voor vijf euro per kabeltje kun je nu ook niet echt sukkelen.
We gingen nog even de Action en de Wibra binnen, maar helaas, geen lijm.
In het terugrijden naar huis reden we naar de Lange Velden, want daar liggen twee caches (naast onze eigen multicache, uiteraard): een recente eenvoudige, en een opgeloste mysterycache met twee waypoints die blijkbaar niet simpel te vinden is, want daar heb ik al eens uitgebreid staan zoeken.
De eerste werd snel gespot door Kobe, voor de tweede hebben we met zijn allen alweer even staan zoeken, maar toen viel Wolfs oog erop. Waypoint 2 zal voor een andere keer zijn, want de twee ruggen vonden het meer dan welletjes.
Dat het niet lang was, maar wel deugd deed. En dat Wolf vooral heel erg opgelucht was ^^
