Blaarmeersen

We hebben er vandaag een lekker rustige dag van gemaakt, de kinderen en ik. Lang geslapen, koffiekoeken eten, Wolf naar de scouts tot 14.00u (ze hebben zelf gekookt) en intussen maakte Bart zijn heerlijke spaghetti.

En tegen een uur of vier, na een éclairtje en zo, zijn we naar de Blaarmeersen gereden. Daar hebben we de laatste twintig minuten van de match van Gent Rugby bekeken, en daarna zijn we nog even tot aan ’t water gewandeld. De grote speeltuin was een beetje te ver, daarvoor werd het te snel donker, maar het kinderzwemgedeelte was dan wel weer tof, vooral het waterplatformpompspeldinges. Daar heb ik geen foto’s meer van wegens al te donker, maar het was wél een zeer aangename middag.

11november01

11november02

11november03

En toen we thuis kwamen, hebben we overal kaarsjes aangestoken en de haard doen branden.

Zondag, iemand?

Rugbytoernooi

Waar we vorige week nog stonden te blinken in de kou aan het clubhuis, waren we vandaag om half tien netjes onderweg naar Gaasbeek. We, dat waren Wolf en ik, samen met nog een vriendin en haar rugbyspelende zoontje. Kobe was namelijk thuis gebleven. Hij was ’s nachts wakker geworden van de oorpijn, en klaagde daar ’s morgens nog steeds over. Ik had hem (en zijn rugbygerief) nochtans meegenomen naar het clubhuis, maar daar bleef hij aan mijn rokken hangen, terwijl hij normaal gezien lekker uitbundig gaat rondcrossen met de andere kinderen. Dat zei genoeg, vond ik, en dus liet ik hem thuis, op zijn eigen vraag overigens.

Rond half elf stonden we dus in the middle of nowhere, op een rugbyveld tussen de Gaasbeekse velden. Chapeau, overigens, voor de organiserende club die nog maar een jaar bezig is.

We zagen er vijf andere clubs per niveau, zijnde de U7 (under sevens, dus vijf- en zesjarigen) en de U9 (zeven- en achtjarigen dus), en zagen vooral dat er bij ons nog een pak werk aan de winkel is. Toegegeven, Wolf is lang niet het enige nieuwe spelertje, maar toch.

De eerste match wonnen we glorieus, tegen de tweede ploeg van Dendermonde. Daarna werden we eigenlijk gewoon afgedroogd. Vooral La Hulpe maakte indruk met zijn technische kantjes, zoals een ongelofelijk knap tunneltje bij een ruck, en de opstelling van hun lijn en zo.

rugby01

rugby02

rugby03

rugby04

rugby05

rugby06

Maar Wolf ging er vol voor: hij liep in, tackelde, rolde over de grond, grabbelde naar de bal, enfin, deed wat hij moest doen. En maakt zich bijzonder druk over de nektackles van Vorst.

Ik denk dat hij vooral veel heeft bijgeleerd. En ik, ik had eigenlijk best een aangename voormiddag, daar in het hol van Pluto in Gaasbeek.

Rugbytoernooi… Of toch niet.

Om zeven uur liep de wekker af (enfin, niet echt, begon de wekker licht te geven, maar da’s voor een andere post), en dat op een zaterdag. Ugh.

Maar de jongens spelen rugby, en bij een teamsport hoort natuurlijk ook een competitie. En dus hesen ze zich in hun gewone kleren, aten een stevig ontbijt, en hadden ze elk een rugzakje mee, met daarin hun broekje, lange kousen, rugbyschoenen, mondstuk, en een flesje water en een koekje. En stonden we om 8.15u in de toch wel behoorlijke ochtendkilte aan het clubhuis.

Tiens.

Met enkel nog één andere vader met zoontje, en de trainer. En dat was het wel zo’n beetje. Hmm. Klopt niet. We hebben gewacht tot 8.40u, en toen heb ik twee serieus teleurgestelde kinderen mee terug naar huis genomen, en hen thuis als troost een warme chocomelk gegeven, en hen Skylanders laten spelen.

Voorlopig heb ik de clubvoorzitter nog niet kunnen bereiken, maar er moet ergens toch een misverstand in het spel zijn. Want drie spelertjes van de dertig, dat is wel héél weinig.

EDIT: blijkbaar was het toernooi afgelast en stond dat ergens in een mail van 26 september, maar had ik me gebaseerd op de kalender uit de eerste mail. Go me… Wel degelijk een misverstand dus. Stom, maar volgende week beter.

Lopen springen vliegen, of toch zoiets

Ik heb mezelf weer wat aangedaan, door Wolf naar de muziekles te sturen, en de jongens allebei naar de rugby. Het begint dus, het heen-en-weergerij, ik voel me een echte soccer mom.

Ik moest lesgeven tot 12.05u, en door de jongens te voet naar huis te laten komen, waren we allebei thuis tegen vijfentwintig over twaalf. Nog net genoeg tijd voor mij om te koken, want Wolf moet om half twee in de muziekles zitten, tot drie uur. Dat is in Evergem, en daar kan hij niet zelf naar toe, dus ik moet rijden. Niet dat ik het erg vind, maar het is wel een georganiseer. Om drie uur doen we dan boodschappen, en daarna zitten we allemaal wat rustig thuis: ik werk, de jongens kijken tv.

Tegen half zes zet ik Wolf en Kobe aan tafel om iets te eten, want tegen zes uur begint hun rugbytraining, aan de Blaarmeersen. Allemaal goed en wel als Bart thuis is, dan haalt hij Merel op, en blijf ik in het clubhuis. Maar vandaag was Bart bezet, dus heb ik de jongens afgezet, ben terug naar huis gereden, net op tijd om Merel af te halen van de creche. We eten samen, ik smeer boterhammetjes voor de jongens, en we rijden terug naar de Blaarmeersen om hen op te pikken om half acht. Tegen dat we thuis zijn, is het acht uur. Merel in bed, jongens in de douche, en aansluitend ook in bed, uiteraard.

En dan is het half negen, en ben ik pompaf. Kan je het geloven?

Rugby – avondtraining

Wel, ik kan het nog steeds samenvatten als: ze vinden het wijs!

Ik hield mijn hart vast over de uren, maar de jongens hebben vrolijk de ganse training meegemaakt, zelfs doorheen de stevige plensbui.

En mama, die had haar fototoestelletje mee, nam een paar foto’s, babbelde wat met andere ouders, en zette zich te lezen in het clubhuis. Dat is echt wel een luxe, dat clubhuis, tegenover vroeger. Net zoals dat kunstgras: geen kale plekken, geen oeverloze modderpoelen… Al had dat laatste eigenlijk wel net een grote charme, bij momenten ^^

training1

training2

training3

training4

training5

Ze waren, zoals verwacht, doodop na de training. Papa had boterhammetjes gesmeerd, en na een goeie douche zaten ze tegen half negen in bed. Valt dus al bij al nog mee.