Tachtig: hiep hiep hoera voor Nelly!

Jawel, mijn schoonmoeder wordt vandaag gewoonweg tachtig! Ze is niet goed ter been meer – heeft een rollator nodig – en heeft veel pijn door een spierziekte, maar ze is wel nog steeds de oma van de kinderen en we zijn blij dat ze er is!

Vandaag had ze ons uitgenodigd om te gaan eten bij Paul de Pierre in Maarkedal, eventjes rijden voor ons maar vlakbij voor haar.

Bart ging haar samen met Wolf en Merel in de nieuwe auto oppikken, ik kwam achter met Kobe en mijn vader.  Hij was, tot mijn plezier, ook uitgenodigd en was strak in pak met strikje en een cadeautje vol chocolade en snoepgoed.

Het eten was, zoals altijd, meer dan in orde.

Ze had gevraagd voor een familiefoto en die namen we buiten in de zon bij het afscheid nemen. Yup, een mooie groep, toch?

De kinderen reden allemaal met Bart mee naar huis, wat mijn pa en ik de gelegenheid gaf om, nu de regen eindelijk gestopt was en de zon meer dan scheen, nog een paar caches te zoeken in Oudenaarde. Ver mochten we niet gaan want hij had zijn kostuumschoenen aan ^^

We hadden er een vrij gewone, dan een mooie aan het water en dan een virtuele in het kleine begijnhof van Oudenaarde, mij totaal onbekend maar wel echt mooi.

Een mooie dag, voorwaar.

En dan nu mijn valies maken, want we vertrekken morgenvroeg naar Frankfurt voor 5 dagen en ik moet er nog aan beginnen. Tsja.

Restaurant Lof

We hadden er lang naar uitgekeken, ik geef het toe: een eerste, échte restaurant! Woensdag gingen de restaurants open, vandaag, de eerste vrijdag dus, had Bart al een reservatie. We hebben het niet ver gezocht: restaurant Lof in Gent, geen onbekende voor ons. Het leuke eraan is dat we gewoon met de fiets konden gaan ^^

Bart kwam rechtstreeks van zijn werk en zat al te glunderen op het terras toen ik toekwam: ik had eerst nog Kobe moeten afhalen van de fagotles en orkest. Maar Bart had al een gin-tonic voor zijn neus en iets later had ook ik een alcoholvrije aperitief, iets met aardbeien en limoen en zo, fris-fruitig.

We bestelden meteen maar het volledige menu:

Het begon al goed bij de hapjes, vonden we.

Victoriabaars | bergamot | ceviche | raap

Oester | koolrabi | karnemelk | appel

Brioche | groene asperge | lardo | eidooier | erwtjes

Langoustine | wortel | limoen | chipotle

Kalfszwezerik | pinda | boerenkool | allspice Pimenta dioica

LOF Surprise Dessert, met zoute karamel en vooral veel duindoornbes

Het was lang geleden dat ik Bart nog eens zo lang zo zien glunderen heb. We zaten er dan ook heerlijk: het terras was in een binnentuin zodat het er niet echt koud werd.

En na afloop fietsten we in de schemering gezellig samen naar huis. Een extra pluspunt!

Villa Ooievaar

Bart is er misschien niet zo heel erg fan van – weinig keuze, de sociale insteek, I don’t know – maar ik ga echt graag naar Villa Ooievaar. Vandaag stond er canard à l’orange op het menu, en dus lokte ik Bart om half één naar daar voor een plaatsje op het terras.

Ik moet zeggen, het heeft me gesmaakt. En ja, ik geniet er elke keer weer van.

Villa Ooievaar, de laatste keer voorlopig?

Vrijdag, en dus tijd voor mezelf om rustig op mijn eentje te gaan eten op een van mijn favoriete plekjes, zijnde het sociale restaurant Villa Ooievaar temidden in een park. Er zijn slechtere plekken om te zitten.

Ook het eten heeft verschil: het is altijd lekker, maar soms is het gewoon macaroni met hesp of varkenslapje met boontjes of zo. Vandaag was het een zeetongetje met Hollandaisesaus en gebakken patatjes. Echt, het was machtig lekker! En dat voor tien euro…

Alleen was de portie voor één keer naar de kleine kant – anders heb ik altijd over en vraag ik regelmatig een Restorestje. Maar ik had tijd, ik zat ongelofelijk op mijn gemak, en dus bestelde ik nog een koffie en een stuk heerlijke perentaart die ik had zien passeren. Toen was ik wel een beetje winnie, maar mijn weekend was heerlijk ingezet, geloof me. Ik geniet volop van dat kleine mij-momentje.

Maar ik vrees dat het voorlopig de laatste keer zal zijn: de restaurants gaan niet langer open mogen blijven, vrees ik. Ik snap dat wel, maar ik ga het missen, dat momentje. Ach ja, het komt wel terug.

The Church

Dat het lang geleden was, zo nog eens op date night met mijn liefste. Hij had voor ons een coronaplekje gereserveerd in The Church, het pop-up restaurant in de prachtige kerk van het Monasterium in Gent. Ik kende de locatie nog van lang geleden, van een trouwfeest, maar was er sindsdien niet meer geweest.

Ze hebben de locatie in elk geval schitterend aangepakt, en ook meteen coronaproof, want de tafels zijn anderhalve meter breed. Niet meteen iets voor een intiem tête-à-tête, maar wel lekker veel plaats. Verder is er heel veel groen, zowel qua planten als qua belichting, maar met aandacht voor alle religieuze componenten.

En het eten? Goh… Zeker niet slecht, maar niks waar we echt wild van werden, zeker niet voor die prijs. Mooi gepresenteerd, maar niet echt verrassend. Wat ik wel fijn vond, waren de verschillende soorten groenten in aparte kommetjes.

Maar bon, het belangrijkste was dat we een fijne avond hadden én om half tien al gewoon weer thuis waren ^^

 

 

Maison Jeroom

Alweer donderdag, en dus een nieuwe lunchafspraak met Véronique, zolang het nog lukt.

Alleen… waar? We verkennen allebei graag nieuwe adresjes, en dus zei ze prompt: “Maison Jeroom, Dok Noord”. Ze had de dame van dit restaurantje leren kennen via een Boch verzamelgroep en wilde er graag eens naartoe.

We hadden afgesproken om half één en ik was maar nipt op tijd: ik had het verkeer blijkbaar onderschat. Maar toen ik binnenkwam, bleek ook zij er nog niet te zijn, en een paar minuten later kreeg ik een paniekerige telefoon: “Hey, ik loop hier rond in Dok Noord en ik vind het maar niet!” Euh, ik had bijna hetzelfde voorgehad, ware het niet dat ik Waze had ingeschakeld voor de files. Er is namelijk wel het shoppingcenter Dok Noord, maar er is ook de strààt, en die ligt een klein beetje verderop, vlak voor de Muidebrug naar rechts langs het water, vrij idyllisch zelfs. Klassieke fout, zo wist de eigenares me nadien te vertellen.

Maar bon, ik bestelde meteen al voor twee, en iets later kwam zij alsnog aangestoven, helemaal verhit, maar nog meer dan op tijd om rustig te kunnen lunchen.

En dat deden we met veel smaak: ik had voor beiden de pokebowl van de dag (13 euro) besteld, met zalm en avocado en zwarte boontjes.

Ik vond het eerst precies een vrij kleine portie, maar geloof me: ik heb het niet eens opgekregen, en het was nochtans bijzonder lekker!

Het interieur is licht en luchtig, met veel bleek hout en wit, en ook bijna alles in Bochporselein. De kaart is niet bijzonder uitgebreid, maar wel heel erg vers en ook gericht op vegetariërs en zelfs veganisten. Je kan er lunchen, maar ook ontbijten en op vrijdag-zaterdag-zondag ook brunchen. Zelfs een High Tea behoort tot de mogelijkheden, als je het op voorhand aanvraagt.

De taarten, daar hadden we geen tijd meer voor, maar die zagen er zeer aanlokkelijk uit, en je kan er ook pannenkoeken en wafels krijgen.

Jammer dat het weer wat minder was, want we hadden met plezier op het terras gezeten. Ik vermoed dat dat voor een volgende keer zal zijn, want ik ga hier nog terugkomen, denk ik.

Ook goed om weten: je kan ook afhalen en zelfs laten leveren binnen het Gentse. Als je voor meer dan 20 euro bestelt, leveren ze zelfs gratis.

Maison Jeroom
Dok Noord 23
9000 Gent
09 220 99 51

Ma: gesloten
Di-Woe-Do: 11u00 – 17u00
Vrij-Zat: 09u30-19u30
Zon: 9u30-17u00