Ik was zondag nog vergeten een filmpje toe te voegen, van onze fameuze M3. Geef toe, zijn ze niet schattig?
366 – 12 januari 2016 – vriendinnetjes
366 – 09 januari 2016 – sportende Merel
365 – 27 december 2015 – toekomstbeeld
Ik dacht dat dit nog tien jaar zou wachten; gelukkig zijn het voorlopig nog ingebeelde conversaties.
365 – 23 december 2015 – snoetjes
365 – 19 december 2015 – kleuterglasraam
365 – 13 december 2015 – bowling
Van rugbyspelende koninginnen met een lange baard en een mijter.
“Wie kan uitgaan, kan opstaan”, zei mijn schoonvader altijd. En dus stond ik deze morgen om kwart over acht met Kobe aan het rugbyclubhuis, klaar om te gaan spelen (en supporteren) in Dendermonde. ’t Was vroeg, ja, en eigenlijk was het ook wel koud. Maar ze hebben goed gespeeld, en Kobe heeft zich geamuseerd, en daar gaat het uiteraard om.
In de namiddag liep er een koningin rond in mijn huis.
En ’s avonds was het weer machtig amusant om Sinterklaas te spelen. De kinderen krijgen elk één cadeau van rond de twintig euro, en dat is het. En een hoop koekjes en chocolade, dat ook. Wat trouwens aan Kobe de commentaar ontlokte: “Zeg mama, er zijn kinderen in mijn klas die zeggen dat Sinterklaas niet bestaat, en dat jullie dat zijn. Maar dat kan eigenlijk gewoonweg niet, want jij zou ons nóóit zoveel snoep geven!” Er is normaal gezien wel iets van, maar bon…
365 – 02 december 2015 – kokkin
Laatste lesdag
Nog een chance dat ik op maandag enkel in de namiddag moet lesgeven: Merel is ziek.
Deze morgen, toen ik bij haar onder de dekens kroop om haar wakker te maken, viel het me meteen op: ze gloeide helemaal! En ja hoor, zodra ze in de badkamer kwam, kroop ze weer tegen me aan: “Mama, ik voel me eigenlijk niet zo lekker…” De koorts bleek iets meer dan 38°, niks dramatisch, maar genoeg om inderdaad ziek te zijn. Even later kwam een glas water er ook weer uit.
Ik liet haar naar een film kijken, waarna ze prompt weer in slaap viel. Tegen half een kwam Bart thuis eten, en een twintig minuten later vertrok ik richting school: de laatste twee lessen van 2015. Het gaat met andere woorden weer gigantisch snel, en ik wilde die lessen echt niet missen.
Toen ik om kwart voor vier weer thuis kwam, stond Bart al met zijn jas aan: hij had om vier uur een vergadering op kantoor. Het was met andere woorden een nipte dag, maar het lukte wel.
Hopelijk voelt ze zich morgen beter, want ik moet misschien niet gaan werken, maar ik had andere plannen, en dan valt dat ook weer in het water. Tsja.