Lentekriebels

Ik weet het, ik weet het, elke lente opnieuw rond deze tijd trek ik foto’s van de eerste bloemen in mijn tuin. Ik kan het niet laten, ik kan daar ook zo van genieten he.

Nu nog de rest van het lentegevoel, zoals de juiste temperaturen…

Muguetjes

Muguetjes, ofte meiklokjes ofte lelietjes-van-dalen, dat zijn van die kleine, onopvallende bloemetjes die echt machtig goed ruiken! En ik, ik heb daar een halve tuin vol van! Allez ja, beetje overdreven, maar tussen mijn struiken staan ze als bodembedekker, en ik ben daar niet rouwig om: er staan wel meer dan 1000 bloemetjes, en da’s dan weer géén overdrijving.

Ik deel ze ook voortdurend uit: wie wil, mag altijd een bosje komen plukken, er staan er genoeg. Ik heb er zelf continu staan – dat houdt maar een dag of vijf -, de kuisvrouw heeft er elke keer weer een bosje mee, en ik denk dat ik intussen ook een bosje of vijftien heb uitgedeeld links en rechts.

Soms wou ik dat de technologie al verder stond, en dat je ook geuren kon meegeven via de computer.

En vooral: mij doen ze denken aan ons ma, die al even zot was van de geur. En elke keer als ik ze ruik, denk ik aan haar.

Yup, ma, ze bloeien weer. Boeketje hebben?

 

De eerste échte zonnige dag!

Dat het gisteren toch wel echt prachtig weer was, zeg! Ik had ongelofelijk veel chance met mijn gedwongen wandeltocht, maar ook de kinderen vonden dat ze moesten genieten van het weer. En bij hen betekent dat: water!

Zodra Kobe en Merel thuis kwamen, vroegen ze naar het zwembadje. Ik heb hen zot verklaard, maar ze mochten wel met water spelen. Rhune kwam ook nog af, mét zwembroek, en dus waren er waterspelletjes. Wolf had eerst geen zin om mee te doen, en hing een beetje de puber uit in de plaats :-p

Waterballonnen en waterpistolen, meer moet dat duidelijk niet zijn.