Blaarmeersen

Het was een drukke dag vandaag, met geloop voor nieuwe broekkousjes, Skylanders, boodschappen, boekhouder, apotheek… Er kwam niet veel van de ‘mij-namiddag’ in huis, helaas. Maar gelukkig was het nog steeds aangenaam warm buiten, en kon ik ontstressen met mijn Mereltje aan de Blaarmeersen, terwijl de jongens aan het trainen waren.

We zijn nog maar eens met de buggy tot aan het kleine piertje gewandeld, hebben daar onze boterhammetjes opgegeten op het bankje, keken naar de zonsondergang en zagen dat het goed was. We zijn dan rustig teruggewandeld – en Merel stapt altijd dat hele eind, dan – tot aan het veld, hebben nog eventjes gekeken of de jongens wel goed bezig waren, en zijn dan maar een chocomelk gaan drinken voor bij de boterhammen. Meer moet dat soms niet zijn om helemaal rustig te worden.

IMG_0576

IMG_0577

IMG_0578

IMG_0579

IMG_0582

IMG_0589

IMG_0591

IMG_0592

Havendag: toch maar niet

Ik was vast van plan om vandaag naar de Havendag te gaan, en anders eens tot in ’t stad te fietsen, want zo’n autoloze zondag, dat is nu ook weer niet zó frequent.

Maar toen bleek Merel zich bij het opstaan niet zo lekker te voelen. Niet zo lekker als in: zich de ziel en de net gedronken melk uit het vege lijfje te kotsen, zo’n tien minuten later. Bon, de lege maag deed wonderen, want in de douche was ze zelfs aan het zingen. Tot ze een half uurtje later in de zetel weer compleet weg trok, en een tweede keer haar maagje leegde, gelukkig in een emmertje deze keer.

En toen bleek ook Wolf serieus last te hebben van zijn verkoudheid: snotteren, hoesten, duizelig, enfin, algemene malaise.

En toen bleek ons ma eigenlijk ook moe te lopen, en geen zin te hebben om mee te gaan.

En toen bleek ook nog eens de zon niet te schijnen, maar het gewoon een grijs grauw weer te zijn. Warm, dat wel, maar grauw.

En dus bleef ik thuis. Want toen had ik ook al geen goesting meer. Neh.

(Ik heb dan maar de garage opnieuw opgeruimd, zodat de auto eindelijk weer binnen kon, en heb ik ook nog in de tuin zitten prutsen. Zo had ik tenminste nog een goed gevoel aan mijn dag. Oef.)

Blaarmeersen

Wat doe je op de laatste mooie vakantiedag (weekend niet meegerekend), als je zonen al rugbytraining hebben van zes tot half acht, en je de tussentijd moet doorbrengen met je dochtertje?

Juist, je maakt een wandeling richting de speeltuin, en zorgt dat je de boterhammetjes bij hebt, zodat je die ergens rustig kan opeten, picknickgewijs.

Blaarmeersen1

Blaarmeersen2

Blaarmeersen3

Blaarmeersen5

Blaarmeersen6

Blaarmeersen4

Zo van die momenten, dan besef je wat een gelukzak je eigenlijk bent.

DOK Strand

Gisteren was het er dus niet van gekomen wegens het slechte weer, maar vandaag keken drie paar puppy-oogjes me aan: “Mama? Gaan we naar het strand? Toe?”

Bart zag het helemaal zitten om een rustige namiddag te hebben, dus maakte ik Merel wakker, gooide wat strandspeelgoed in de koffer, en reed toch wel de volle twee kilometer naar het strand. Ha ja, want hier in Gent hebben wij ons eigenste strand, ’t zal wel zijn! Nog eventjes toch, het is het laatste jaar.

Een uitgebreid verslag kan je hier lezen op Gentblogt, met fotootjes en al.

Meer specifieke foto’s, zijnde van de kinderen, krijg je dan wel hier. Ze moeten niet altijd met hun smoeltje op Gentblogt staan, nee?

strand1

strand2

strand3

Het Huis van Alijn

De jongens hadden al lang gezegd dat ze eens dat museum wilden verkennen, en dus reed ik vandaag met onze drie kinderen, en met Bo, Vallery’s dochtertje, naar de Vrijdagmarkt. Merel vloog in de buggy, de rest kreeg de strenge raad in mijn buurt te blijven, en we liepen richting Oudburg. Ginder deden de meisjes de kleuterzoektocht en de jongens de scholierentocht, en we zagen dat het goed was, als in: een echte aanrader!

Een uitgebreid verslag kan u hier op Gentblogt lezen, compleet met foto’s en al.

Maar als u kinderen hebt die zich vervelen in deze laatste weken: doen! Echt wel!

De Heksen (+ vrijkaarten)

Deze blogpost is oorspronkelijk geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt. Waar anders?

Elk jaar opnieuw trek ik met de kinderen naar de Toren van Babel aan de Bargiekaai voor de kinderproducties van theater Uitgezonderd, en nog geen enkele keer hebben ze me teleurgesteld. Integendeel, het cd’tje van de voorstelling ‘Pluk van de Petteflet’ is hier met voorsprong de meest gedraaide cd in huis, en zelfs ik ben hem nog niet beu gehoord.

Daarom waren we ook vandaag weer present voor de nieuwe voorstelling “De heksen”, naar het boek van Roald Dahl. Meesterverteller Roald Dahl leek wel een magische formule te hebben om bestsellers te schrijven, en voor ‘De Heksen’ (1983) gebruikte hij als ingrediënten vooral gruwel, gevaar, humor en hilariteit.

Jonas groeit op bij zijn geliefde oma. Het is een grappige dame die veel weet over de heksen, nog meer over hun bijeenkomsten en bijna alles over de Grote Opperheks. Als oma en Jonas samen met vakantie gaan naar zee, merken ze iets bijzonders op in hun hotel: veel dames, heel veel dames, heel veel bizarre dames… Het blijken allemaal heksen te zijn die hun grote jaarlijkse bijeenkomst houden. Daarop kondigt de Opperheks aan dat ze alle kinderen wil vernietigen met haar nieuwe magische formule! Tijd voor Jonas en oma om in te grijpen en de heksen proberen uit te schakelen.

Heksen01 “De Heksen (+ vrijkaarten)” verder lezen