365 – 17 mei 2014 – avondwind
365 – 14 mei 2014 – zon
Jeugdfinales rugby
Dat het een hectische dag was vandaag, en dat mijn voeten pijn doen. En vooral: dat het toch echt wel serieus veel geregend heeft vandaag. Serieus jong, moest dat nu?
Het waren namelijk jeugdfinales van de rugby: 1800 spelertjes van gans België, tussen vijf en vijftien jaar oud, mét ouders/trainers/begeleiders. We mogen dan wel een superdeluxe clubhuis hebben, zoveel volk kunnen we écht niet accommoderen, zeker niet in de regen. Gelukkig waren er zeer veel tentjes en luifels, en zat de sfeer er toch in. Ik ben toegekomen met de kinderen iets na negen, en ben dadelijk beginnen werken. Zelfs mijn eten – een pakje frieten en een croque – heb ik opgegeten terwijl ik aan de kassa zat, en ik ben pas gestopt toen ook de jongens hun medaille hadden gekregen, zo rond een uur of vijf. Ik was compleet pompaf zeg.
Maar ik denk dat het goed was. Nee, ik weet eigenlijk wel zeker dat het goed was.
Een zicht op het zenuwcentrum: het secretariaat van de rugbybond, dat alle scores bijhield en het wedstrijdschema opstelde.
Er was zelfs een verkoopsstand. Wolf kon niet weerstaan aan een schattig mini rugbyballetje van Gilbert.
Twee mensen van de rugbybond, vrolijk aan het afzien in de striemende wind.
Matchke van onze U7s.
Een overzicht van de paraplu’s
Gelukkig hadden veel clubs hun eigen luifeltjes mee.
Zicht op ons mooie, maar natte clubhuis
En dan het omgekeerde zicht: vanuit datzelfde clubhuis dus.
365 – 25 april 2014 – Pierkespark
365 – 22 april 2014 – woord
365 – 15 april 2014 – mijn Gent
Strand
Omdat ik vier/vijfde werk, hoefde ik vandaag niet mee met het fotoproject naar Rijsel. Ik vind het super dat mijn collega’s daar rekening mee houden, want op woensdag kan ik moeilijk de kinderen aan een haakje hangen.
Ik had dus tijd om vanalles te regelen en te doen, en ’s avonds de jongens naar de rugby te brengen. Heerlijk weertje, en dus ging ik met Merel en een volle boterhamdoos richting Blaarmeersen strand terwijl de jongens trainden. Merel genoot er met volle teugen van, en ik eigenlijk ook. Zen, weetuwel.
Na een uurtje kwam ook Kobe meespelen, voor even toch.