Aether mini: A night at the Shamrock

Ik had lang getwijfeld of ik wel ging gaan, maar woensdag luisterde ik alsnog of er nog een plaatsje voor een figurant vrij was, en jawel, ik mocht een Ierse spelen, de zus van de Ierse dokter, de vrouw van de Vlaamse directeur van het weeshuis. Locatie: een Ierse pub, zodat ik me daar wel in mijn element ging voelen.

Wel…

Het liep wat anders voor me, jammer genoeg. De setting was meer dan in orde, het eten was excellent, maar… De Ieren zagen me precies niet graag komen: ik probeerde aanwezig te zijn bij hun bijeenkomsten maar werd telkens geweerd. Bij de adel ging ik echt niet zitten omdat ik vond dat die in de Shamrock geen plaats hadden. Een paar gesprekken met mogelijke investeerders waren wel de moeite, maar geldzaken zijn dan voornamelijk de bezigheid van mijn man, zodat ik hem dat vooral heb laten regelen.

Resultaat: ik heb me voornamelijk verveeld. Het spel liep tot twee uur, maar ik ben rond een uur of twaalf gewoon al doorgegaan, omdat ik daar toch maar zat te zitten. Het hoogtepunt van de avond was nota bene de cache die ik daarna nog gaan zoeken ben langs een bospaadje naast een beekje, in het pikkedonker, met het lichtje van mijn gsm. Tot mijn grote verbazing heb ik hem nog gevonden ook.

Thuis waren ze nog wakker want de telling van het Eurosong was net gedaan. En ik, ik was blij in mijn bedje te liggen.

Ik geef hier wel nog enkele foto’s mee, genomen door fotograaf Steven De Witte.

Aether Huwelijk

Ik hou echt van die eendagsevenementen van Aether. Nu, ik heb nog maar één volledig weekend meegemaakt, ik kan nog niet veel zeggen, maar toch…

Er was een online sessie van een hele avond, waarbij ik me gigantisch goed geamuseerd heb en tranen heb gelachen. Er was de opening van het notariaat met een zelfverzonnen personage. Er was het casino met ongelofelijk veel glamour, en nu was er dus het huwelijk.

Het fijne is dat er twee spelers in het huwelijk traden, die in het echt een jaar geleden zijn getrouwd, ook al in jaren 20 stijl, zij kon dus perfect haar echte trouwkleed dragen. Het gaf vooral ook een speciale sfeer, aangezien ze de kussen en zo niet hoefden te faken.

De omgeving was alweer prachtig: een echt kasteel met omliggend park waar blijkbaar regelmatig trouwfeesten gehouden worden. Er werden zelfs op dat moment foto’s genomen voor een echte trouw, maar ik vond het wat zielig: wij zagen er gewoon veel beter uit!  Er was de aankomst met geschenken, een lange receptie, dan de ceremonie zelf, en dan het diner, compleet met schitterende maaltijd, bediening, en een dessertenbuffet mét bruidstaart in drie verdiepingen. De uitwerking, het oog voor detail is gewoon onvoorstelbaar…

Mijn rol was dezelfde als de vorige keer op Casino, ik was “le scandal du jour” volgens een van de aanwezige dames, maar ik denk dat ik zowat al mijn doelen gehaald heb. En vooral, ik heb me enorm geamuseerd. Het deed deugd, zo aan het begin van de vakantie.

Ik kijk enorm uit naar eind september, naar een volledig weekend…

Aether mini: het notariaat

Kon ik niet mee op Roanoke, dan zag ik het wel zitten om één namiddag naar Aether te gaan: net iets minder lang, net iets minder druk en vooral ook mijn eigen bed om in te slapen.

Lorre had het georganiseerd, vlakbij zijn huis, en eigenlijk vlakbij Kapelle-op-den-Bos waar ik gisterenavond ook al was geweest. Hij speelt in Aether een notaris en die opende nu met twee vennoten een kantoor. Dit was de officiële opening, met versnaperingen allerhande in het thema, en dan – iets minder in thema maar wel lekker – een hamburger voor iedereen. Startuur 14.00 uur, einduur 21.00 uur. Perfect te doen dus.

Nee, ik sta niet op bovenstaande foto, ik heb die namelijk getrokken. Als journaliste kan ik zogezegd foto’s nemen, ook al heb ik niet het juiste toestel bij. Mensen zien het gelukkig een beetje door de vingers.

Ik heb me prima geamuseerd, heb alweer weinig tot geen rust gehad, lekker gegeten, fijne gesprekken gehad en gigantisch gelachen met het onderzoek voor een bepaald artikeltje.

En ik heb het dan, zoals een echte journaliste betaamt, in een artikeltje voor de krant gegoten:

Opening nieuw notariaat eclatant succes

RAETSBURG – 03 OKTOBER – CAROLINE VAN NEVEL

Notaris Edmund O’Dermott is al lang geen onbekende meer in onze geliefde stad. De Ierse rechtsspecialist vertoeft al enige tijd in onze contreien als legaal raadgever van onder andere Madame Lacroix, gekend door FN Herstal.

Nu was de tijd gekomen, vond hij, om naast zijn goed draaiende kantoor in London ook officieel een vestiging te openen in Raetsburg. Hij vond hiervoor een geschikt pand en liet dat grondig renoveren. Hierbij werden kosten noch moeite gespaard: een notaris moet met zijn tijd meegaan, liet O’Dermott optekenen. Een van de opvallendste toestellen in zijn kantoor is dan ook de telefonograaf. De in het oog springende contraptie werd op de ochtend van de receptie nog geïnstalleerd en betekent een stevige investering. “Edoch”, pareerde de notaris de opmerking, “hoewel het toestel inderdaad een stevige duit heeft gekost, verdient het zichzelf terug in uitgespaarde manuren. Ik hoef nu geen bode meer op pad te sturen, maar kan rechtstreeks contact opnemen met het merendeel van mijn (gegoede, nvdr.) clientèle.”

Ook op de officiële opening van het nieuwe notariaat, gisteren 02 oktober, keek O’Dermott niet op een stuiver meer of minder. De geserveerde high tea was werkelijk van het hoogste allooi, met zowel hartige versnaperingen als bijzonder fraai gedecoreerde zoeternijen. Maar het meest in het oog springend was toch wel de geserveerde drank. Naast de gebruikelijke champagne en fruitsap had O’Dermott namelijk een “mixologist fantastique” ingehuurd voor de gelegenheid. Het niet onknappe heerschap Laurent Mathieu Belmont serveerde met flair speciaal op maat gemixte dranken, dé nieuwe rage in het Britse koninkrijk. We moeten het toegeven, de aanwezige beau monde ging gretig op het aanbod in.

Toch was de opening gisteren niet vrij van enige controverse. Door dit evenement nog voor de opening van het sociale seizoen te plaatsen, liet O’Dermott zijn naam over de tong rollen in de hogere echelons. Maar misschien was dit net de bedoeling, zodat zijn nieuwe kantoor des te harder in het oog zou springen.

De gasten lieten het alvast niet aan hun hart komen: onder de aanwezigen bevonden zich onder andere Lady dr. Emily Le Clement de Saint Marc, mijnheer Jan De Vos, minister van economie en burgemeester van de stad Antwerpen, Madame Lacroix (FN Herstal) met haar entourage, mijnheer Von Aldringen (Rheinmetal) met zijn nicht, mijnheer Bekaert en tal van professoren, doktoors en andere hooggeplaatsten. Opvallende afwezigen waren de hertog en madame d’ Armagnac, maar zij lieten zich verontschuldigen en hadden een officiële afvaardiging gestuurd in de persoon van kapitein De La Fontaine. Burgemeester De Reyger was nergens te bespeuren.
Meester O’Dermott was zijn land van oorsprong niet vergeten en had ook een aantal landgenoten uitgenodigd, bij wie hij gekend staat als Eamonn O’Diarmuid.

De notabelen tilden alvast niet te zwaar aan de lichte etiquettebreuk. Na een aangenaam diner werd de avond dan ook in alle sereniteit afgesloten.

Raetsburg is in elk geval een prominent burger rijker, en we zijn er zeker van dat we nog zullen horen van notaris Edmund O’Dermott.

Uiteindelijk was het toch nog na elven tegen dat we thuis waren – Kim reed met me mee – omdat we hadden helpen opruimen, maar ik had vooral een heerlijk ontspannende middag. En morgen die cursus schrijven, godverdomme!