Acta Diurna de muliere ludenti
Lieve, lieve Wolf ik vind het gewoon onwerkelijk: vandaag ben je al vijftien. Vijftien! Man, die tijd gaat snel… En wat een contrast met vorig jaar! Vorig jaar was je aan het wegkwijnen, zag ik je dag na dag achteruit gaan, en was je nog een schim van mijn echte Wolf. Vandaag stond je op …
Ik weet het niet, 2018. Je was… vreemd. Vol. Te vol. Te veel. Te. Op meerdere vlakken, en dan helaas meestal niet positief. Je was te druk, te gestresseerd, niet alleen voor mij, maar ook voor Bart en de kinderen. De situatie rond mijn rug heeft er natuurlijk geen goed aan gedaan, en ook Wolfs …
Toen Wolf zei dat hij vandaag graag naar Sint-Niklaas wou om daar af te spreken met een vriend uit het Zeepreventorium, wilde hij met de trein gaan. Ik zag er meteen de ideale gelegenheid in om zelf eens naar Sint-Niklaas te gaan, er eindelijk eens binnen te springen in de Spelfanaat van Fré, en dan …
Opnieuw wilde ik vandaag niet de ganse dag binnenzitten. Kobe en Merel waren mee met tante Sarah en Marne naar de film – nog eens bedankt, Sarah! – en dus reden Wolf en ik even tot in Wachtebeke, om een paar caches op te zoeken. In zo goed als elke Vlaamse gemeente ligt er een …
Morgen komt Wolf definitief naar huis, eindelijk, na zes maanden Zeepreventorium. We zijn hier al weken aan het aftellen, maar morgen vertrek ik net op een weekendje larp, helaas. Ik ga Wolf dus niet zien voor zondagavond, en ja, daar voel ik me wel een beetje schuldig over. Bart gaat hem ophalen zodra hij terug …
Ik was eigenlijk redelijk vroeg op vanmorgen, rond half negen, en dus ging ik voor een ochtendwandeling in de crispe ochtendlucht (is daar eigenlijk een goed Nederlands woord voor?) doorheen de doodstille straten van Lage Mierde, en genoot. Toen was er ontbijt, en nog een stevige repetitie van een uur of twee. En toen was …
“Van zingen en eten en cachen. En ook wel De Haan” verder lezen
Dat het goed ging met Wolf, dat wisten we al. Sinds de grote vakantie heeft hij een klik gemaakt, dat had ik hier al verteld. Ik heb sinds kort weer mijn eigen vrolijke puber terug, met lichtjes in zijn ogen en een stout muilke vol kattekwaad, en dat was ik kwijtgeraakt in de loop van …
Dat het gisteren, los van de film, toch wel een fijne zondag was, en dat heeft voor mij veel te maken met het toch wel atypische, en zelfs griezelige weer. We lieten het aan ons hart niet komen en ontbeten in de stralende zon, terwijl zelfs Wolf aan tafel zat. Ha ja, die had al …
’t Was wel niet helemaal een meisjeszondag, maar toch… We zaten rond negen uur aan tafel, Merel, Vlerina en ik, toen ik Spotify wou opzetten, en plots zag dat ik Bart al om half tien aan zijn kantoor mocht ophalen, in plaats van de voorziene half twaalf. Die kwam van New York, weet u nog? …
Dat Wolf een beugel nodig heeft, dat weten we intussen al eventjes. Deze ochtend kon hij naar de tandarts om de twee overblijvende melktanden te trekken. Jawel, hij is veertien en die twee tanden blijven koppig staan. En eventjes naar de tandarts is niet zo eenvoudig, want hij zit nog in het Zeepreventorium uiteraard. Gelukkig …