Geplaatst op

Verkeersdag op Mariavreugde

(Verslag geschreven voor en gepubliceerd op Gentblogt. Foto’s zijn van Meester Eric Jolie.)

Op vrijdag 13 mei vond de vijfde verkeersdag plaats op de kleuter- en lagere school Mariavreugde in Wondelgem. Het centrale thema was Milieu en mobiliteit.
Heel veel ouders brengen hun kind namelijk met de auto naar school. Enig idee hoeveel jaar een boom moet werken om de uitgestoten CO2 die de auto’s in de lucht spuwen, weer om te zetten in zuurstof? Verkeer is meer dan enkel de verkeersregels kennen en/of defensief rijden.

Bekijk oude foto’s van Wondelgem naast hedendaagse foto’s. Onze (verkeers)maatschappij is zienderogen veranderd. Wie herinnert zich nog de tram in de Morekstraat? Spelende kinderen op straat? De boer met zijn melkkar en paard?

Het doodlopende straatje van de school was afgesloten voor gemotoriseerd verkeer, en alle leerlingen hadden de vraag gekregen om zoveel mogelijk per fiets te komen. Zelfs de kleutertjes mochten hun (loop)fietsjes meenemen om dan in de zaal binnen te oefenen. Nog nooit heb ik, om eerlijk te zijn, zoveel kinderfietsjes tegelijk gezien, in alle maten, vormen en vooral kleuren. Ook het dragen van een fietshelm en een fluohesje was uitdrukkelijk gevraagd, en daar hadden de meesten ook gevolg aan gegeven.

verkeersdag[+] verkeersdag[+]

Naast een ganse reeks activiteiten binnen en buiten de klas waren opnieuw heel wat hulpdiensten aanwezig, zoals een ziekenwagen, een politiewagen met bootje, een brandweerauto … Veel hulpdiensten hadden ook een nieuw aanbod: zo had de zeevaartpolitie mooie filmpjes mee over hun acties op het water.
De kinderen konden ook een busevacuatie uitvoeren met een echte bus, en mochten zelfs de brandweerslang hanteren!

Deze verkeersdag werd afgesloten met een fietstocht doorheen Wondelgem. Alle leerlingen van de lagere school die fietsvaardig genoeg waren en hiervoor toestemming hadden, konden meefietsen onder toezicht van de agenten van het Commissariaat Wondelgem, eveneens op de fiets.

Mijn zoontje was alvast laaiend enthousiast, en wil eigenlijk enkel nog per fiets naar school. We zullen zien…

verkeersdag[+] verkeersdag[+] verkeersdag[+] verkeersdag[+] verkeersdag[+] verkeersdag[+]

Geplaatst op

Kleren

Vorige week zaterdag had Wolf een verjaardagsfeestje, waar ik even met de andere moeders stond te praten. Ik kreeg een zeer vreemde, en vooral medelijdende blik toen ik vertelde dat ik nog geen kleren had voor Wolfs communie. Een bemoedigend schouderklopje en een “Och, er zal nog wel wat over zijn” waren mijn deel. Serieus.

Maar het deed ergens toch wel enige zin voor urgentie bij mij ontstaan. Alleen, ik ben niet zo thuis in die fancy-schmancy kleren, ik koop de kinderkleren doorgaans bij H&M, C&A of JBC en dergelijke. Stevig, degelijk en goedkoop, want ofwel binnen de kortste keren te klein, ofwel met een gat in of een onuitwasbare plek.
Waarop Bart mij zijn moeder suggereerde. Die wél chique kleren voor mijn zonen koopt, zoals Armani Jr, Ralph Lauren, Scapa en dergelijke meer. Hmm. Daar zat wat in.

Vandaag had ik dus met haar afgesproken: ik zou tegen de middag met mijn kinderen naar Ronse komen (Bart was toch gans de dag weg voor het werk), bij haar eten, en daarna zou Merel bij schoonpa blijven en konden wij met de jongens kleren gaan kopen. Zo gezegd, zo gedaan.

Ze had kippenbillen gebakken, met versgemaakt appelmoes en kroketjes. Mmmm. En dan nog een frisco als dessert want die zaten al veel te lang in haar diepvries en die moesten daaruit want die namen maar plaats en ze had ze al uit die grote doos gehaald maar dan nog lagen ze op haren teen in die bovenste schuif daar en daarom moesten we nu wel een frisco eten want dan was ze daarvan af.

Ik heb Merel nog in bed gelegd en gewacht tot ze sliep, en toen zijn we naar Ronse centrum afgezakt. Vrij veel mooie winkels, toch wel. Voor Wolf is een een outfit geworden in felblauw met geel, echt mooi: een lange bermuda, een geel Tshirt (want hemden draagt hij niet graag) en een gestreepte pull. Kobe heeft meteen ook nieuwe kleren gekregen: een blauw shortje, een blauwe tshirt en een blauwe gilet. Daarna zijn we nog een paar winkels afgelopen voor bijpassende schoenen. Nog een chance dat schoonmama betaalde, want de rekening was ernaar.

Daarna hebben we nog op ’t gemak thuis koffie gedronken met een taartje bij (Merel sliep nog steeds), en nog een hoop gekletst. ’t Is eens wat anders, schoonmoeder-dochter bonding :-p

Al bij al een fijne dag gehad, en de jongens vonden dat ook. Voor hen was het dan nog dubbel feest toen een uurtje na onze thuiskomst papa thuis kwam met frietjes 🙂

Soit, voor de communie hebben we dus al kleren en een traiteur. Naar ’t schijnt moeten er nu nog foto’s gemaakt worden en zantjes en zo, en moet ook ik nog in ’t nieuw. Meh. Geen zin in.

Geplaatst op

Schrikken!

Vrijdagavond zat ik, rond een uur of acht ’s avonds, rustig aan mijn computer. De jongens lagen in bed, Merel sliep, en ik kan dan enorm genieten van de stilte. Ik was aan het lezen, en ging blijkbaar nogal op in mijn lectuur.

Toen plots, achter mij, een fluisterstemmetje: “Mama?”

Ik verschoot me steendood. Ik had Wolf dus helemaal niet horen komen, hij was muisstil geweest met de glazen deur, en dus stond hij achter me zonder dat ik het doorhad. En ik geef het u op een briefje: in een stil, donker huis klinkt zo’n fluisterstemmetje behoorlijk spookachtig.

Ik geef het toe: ik heb gegild. Van het danig verschieten. En Wolf dus ook, van het danig verschieten van mijn verschieten.

En toen kregen we allebei de slappe lach.

Geplaatst op

Boekenfeest

Dat er vandaag boekenfeest was op de lagere school. En dat ik daar dus als heks heb rondgelopen en af en toe een verhaaltje heb voorgelezen. En dat dat dus eigenlijk geen goed idee is, zo temidden van het volk, want dat is slecht voor de stem. Maar dat er wel veel volk was, en het evenement dus geslaagd was. Jawel.

Geplaatst op

Feestje

Zes kinderen in huis, da’s een bezigheid. Vooral als het is voor een verjaardagsfeestje. Dus werden er slingers opgehangen, een muziekpak voorbereid, en oliebollen voorzien. Let wel: het is altijd bijzonder interessant om bij je oliebollendeeg de gist toe te voegen. Dan smaken ze een pak lekkerder, en rijst het deeg ook netjes zoals het hoort. Omdat – u had het vast al geraden – de oliebollen niet echt goed gelukt waren, ben ik nog in allerijl pannenkoeken beginnen bakken. En ’s avonds hebben we dan alsnog lekkere oliebollen gegeten, van het deeg dat intussen wél gerezen was.

Een paar fotootjes, vooral van tijdens het muziekpak. Wolf genóót!

verjaardag1

verjaardag2

verjaardag3

verjaardag4

verjaardag5

Geplaatst op

Zeven.

Zeven wordt hij vandaag, mijn allerliefste Wolf, mijn oogappel. Waar we destijds door omstandigheden vijf jaar op moeten wachten hebben. Zijn geboorteverhaal kan u nalezen op zijn (intussen  niet meer geüpdate) site.

Ik zeg het dikwijls: hij is een superzoon! Hij is lief, braaf (volgens velen zelfs te braaf), gehoorzaam, beleefd, verstandig, en met een gigantisch gevoel voor rechtvaardigheid. Zijn punten op school zijn schitterend, hij zit in de extra lees- en rekengroep die gedifferentieerde oefeningen krijgen, twee maal per week. Regelmatig helpt hij me zomaar, omdat hij ziet dat ik wat hulp kan gebruiken. Of wanneer ik Merel moet voeden, zal hij me onderstoppen met een dekentje, een kussen onder mijn voeten leggen, en eventueel iets te drinken brengen. Zomaar.

Hij komt ook met de meest wijze (in elke betekenis van het woord) uitspraken af, en toont een opmerkelijk inzicht in veel dingen.

Kortom: ik ben zó blij met mijn Wolf. Gelukkige verjaardag, liefje!

Geplaatst op

Vol

Daarnet, bij het aantrekken van de pyama’s, waren we nogal enthousiast aan het spelen en kriebelen gegaan. Na een paar minuten lag Wolf nahijgend en giechelend op de grond.

“Goh mama, ik zit helemaal vol lol!”

Even stilte.

‘Goh dat klonk raar!’, waarop hij vrolijk de slappe lach kreeg.

Yup, zeven wordt hij morgen, mijn kleine Wolf 🙂

Geplaatst op

Wolfs klas

Vorige week ben ik met Merel naar Kobes klasje geweest, deze week was het de beurt aan Wolf.  Blijkbaar leren ze in de godsdienstlessen over opgroeien, en wat het verschil is tussen een baby, een peuter en een kleuter. Ik ben Merel dus uitgebreid gaan showen, heb hen uitgelegd wat ze kan en vooral niet kan, heb haar ververst, en de borst gegeven. En terwijl ik nog aan het voeden was, zijn ze aan de rekenles begonnen, en heb ik dat ook eventjes kunnen meemaken.

Wolf was megatrots. Of in zijn woorden: “Man, ik was wa zot trots mama!” Toch onvoorstelbaar hoe dat jongerentaaltje zich zelfs in zevenjarigen vastzet, nee?

Geplaatst op

Kapperspraktijken

Onze jongens zien er het best uit als hun haar gewoon kortgeschoren is. Ja, ik ben nog met Wolf bij de kapper geweest, en die deed in feite ook niks anders dan het afscheren met de tondeuze op 15 mm, misschien met hier en daar een extraatje. En dat kostte me dan 15 euro en heel veel moeite om hem stil te laten zitten. Sindsdien doe ik het zelf, wat me een hoop geld, tijd en gedoe scheelt. Deze keer was hun haar nog niet zo erg lang – het is al erger geweest – maar het mocht toch wel eens. Kijk maar.

wolflang

Wolfkort

Kobelang

Kobekort

Geplaatst op

Sinterklaas

Eigenlijk zou die maar vannacht mogen komen zijn, maar op aanvraag is hij in de nacht van zaterdag op zondag langsgekomen, zodat de kinderen op zondag nog konden spelen met hun nieuwe speelgoed, en ze maandagmorgen zonder problemen op tijd op school waren.

Ik heb een foto getrokken van de klaarliggende pakjes, maar toen de kinderen ze openmaakten, was ik net Merel aan het voeden, dus geen foto’s daarvan.

sinterklaas

Ze hebben allebei een Bey Blade gekregen, samen ook nog een uitbreidingsdoos van Carcassonne, en dan nog een hoop koekjes, wat marsepein, en een doosje kindereitjes elk. Meer dan genoeg, ons huis puilt al uit van het speelgoed, en dan komt Kerstmis er nog aan ook…

Ze hebben er in elk geval al ongelofelijk hard mee gespeeld, en zelf een arena gebouwd met Clickx, zodat de tollen tegen elkaar kunnen vechten. Poeh. Als ze het maar leuk vinden zeker?