Geplaatst op

Klusjeslijstje na de herfstvakantie 2014

In het begin van de grote vakantie had ik een lijstje gemaakt met klusjes. Grotere en kleinere. Ze is uiteraard aan geen kanten af geraakt, maar daar lig ik ook niet wakker van. Het belangrijkste is dat er een deel is gedaan, oef. Kleine dingen links en rechts. Intussen doe ik er vrolijk aan verder, zoals afgelopen vakantie. Er komen er natuurlijk ook voortdurend bij, maar zolang ik kan afstrepen, ben ik al content.

Woonkamer:

– vloer aanpakken, i.e. afschuren en opnieuw opboenen, plank per plank
– blikjescrusher ophangen
– gordijnrail + gordijn ophangen
– kleine kadertjes ophangen
– spot in living vervangen
– luster helemaal opkuisen

Toiletten:

– nieuwe rolhouder boven
– buis wegschilderen/bekisten

Kinderkamers:

– gordijnbakken schilderen, zodra Wolf er de laatste restjes behangpapier heeft afgehaald
– naambordje Wolf
– gordijnen voor Kobe maken: in progress

Naaikamer:

– opruimen
– naaiwerk:
* nieuwe knoop aan Barts jeans.
* kentekens op de scoutshemden
* knoop aan broek voor Wolf
– kasten leegmaken en opruimen

Badkamer:
– kast leegmaken/opruimen
– plafond herschilderen + zijmuur rond kastje
– schuiven kuisen

“Loft”:

– kast leegmaken/opruimen
– boeken terugzetten
– plant ophangen

Diversen:

– foto’s bestellen en ophangen
– Citroën verkopen
– Eandis contacteren
– cursus Turks bekijken
– tweede garage leegmaken
– oude berging grondig aanpakken: oude tegeltjes eraf halen, alles plamuren, en schilderen.
– kapstok ophangen in oude berging
– wijnrek grondig overdenken en ophangen
– ontbrekende tegeltjes in garage opnieuw plaatsen
– fiets in orde zetten, nieuwe bel, nieuw licht
– rek in de inkomhal ophangen
– bankje voor de inkomhal

AFGEWERKT:

– piano compleet opruimen
– verandadak kuisen
– rolhouder kopen + installeren
– kruimeldief ophangen
– nieuwe planken/rekje
– lamp definitief installeren
– poster LotR ophangen
– muggennet Merel
– klok Merel
– lampje Merel
– naaiwerk
* indianenkostuum Kobe
* bandjes BH veranderen
* knop van jeansbroek herstellen
* manchetten van twee sweaters vervangen
– deurklink repareren
– alles in de loft bijzonder grondig opruimen en schoonmaken
– kaders ophangen Kobe
– kaders ophangen gang
– vestiairekast uitkuisen en vullen
– wijnrekken ophangen
– haag laten scheren
– garage volledig opruimen
– garage herschikken
– moto binnenzetten
– skelet ophangen
– piratenvlag ophangen
– Wolfposter ophangen
– tweede lamp installeren
– tochtstrip
– muggennet ophangen
– auto laten keuren herkeuren
– nieuwe nummerplaat aanvragen
– kruidenbak wieden en hopelijk nieuwe kruiden vinden: lavas, zurkel, bieslook
– magneetbord ophangen
– nieuw muggennet Wolf ophangen
– muggennet Merel ophangen
– piano bijstemmen
– berging opruimen richting nieuwe berging
– bureaukast opruimen en opnieuw opvullen – ben ik al aan begonnen
– decoratiestreep wegschilderen met bordverf
– handdoekhouder definitief ophangen
– bordsticker ophangen in Kobes kamer
– fotoboeken maken
– ongelofelijk veel dingen wegdoen via weggeefblog
– afstandsbediening garagepoort in orde zetten.
– lampjes in gang vervangen

Geplaatst op

Berging

Elke vakantie moet ik zo mijn projectje hebben. Korte vakanties tellen doorgaans niet mee, maar in dit ben ik zo stomweg gerold door de Zuiddag.

Eén van mijn leerlingen had geen job, en toen heb ik ze maar de berging laten aanpakken. Die zag er echt niet uit, en was het laatste stukje van ons huis dat echt nog een grondige aanpak vereiste. Zelf had ik eerlijk gezegd niet de moed om eraan te beginnen, maar het was ideaal om Laura te laten doen. De vorige eigenaars hadden er een vuilgrijs behangpapier gehangen, en er stond nog een lavabootje in de hoek. Dat was nu wel al weggehaald, maar de tegeltjes hingen er nog.

IMG_7805

IMG_7807

IMG_7806

De kinderen hadden er eerder al het meeste behangpapier afgehaald:

IMG_7882

Intussen stond er een witte muurbrede kast, en had ik iets in elkaar geknutseld voor het wijnrek, maar daar was ik helemaal niet tevreden van.

IMG_2184

Elke keer dat ik er passeerde – en dat is nogal wat, want het is de doorgang naar de garage, – ergerde ik me aan de berging.

Laura begon met al het overblijvende papier eraf te halen, en de tegeltjes weg te kappen. Wat eronder zat, vroeg een stevige laag plamuur, helaas.

IMG_2183

Die heb ik er zelf opgezet, en intussen verfde Laura het plafond (dat al eerder geverfd is geweest, en dus geen grondlaag meer hoefde) in het felgroen.

IMG_2190

IMG_2189

Het geeft een enorm warm gevoel in die voorheen kille ruimte.

De week voor de vakantie heb ik nog wat door kunnen werken, zijnde de muren zo effen mogelijk krijgen, afschuren, en het plafond een nieuwe laag geven. En toen werd ik ziek, en lag alles stil.

Maar halverwege de vakantie ging ik er weer voor:

IMG_2292

IMG_2293

IMG_2294

En na de grondlaag werd het dit:

IMG_2295

Een dikke laag verf later kon ik nieuwe rekken ophangen, en de wijnrekken installeren. De planken die ik ging afzagen, bleken uiteindelijk toch niet heel erg te storen tegen de deur, en dus heb ik die maar asymmetrisch gelaten. Tsja.

IMG_2324

De vroegere kapstok uit de gang hangt er nu voor fietsgerief en scoutsjassen:

IMG_2343

Afgewerkt komt het hierop neer:

IMG_2296

IMG_2345

IMG_2344

IMG_2346

Het blijft een berging, maar het ziet er tenminste proper uit nu! Alleen de deur moet nog herschilderd worden, maar da’s voor een volgende vakantie, medunkt.

Geplaatst op

Sorry is niet genoeg!

Bij momenten ben ik toch écht wel trots op mijn school.

Neem nu het project rond duurzaamheid. Daar is een paar leerkrachten mee begonnen dit schooljaar, en een pak leerlingen is mee op de kar gesprongen.

Vandaag was een eerste hoogtepunt: de 11.11.11-actie “Sorry is niet genoeg”. Ik stond erbij, keek ernaar, glunderde, en zag dat het goed was. En wat al helemaal mijn dag goed maakte, is dat ik woensdag een persbericht had uitgestuurd, en dat er vrijdag wel degelijk een reporter van Het Laatste Nieuws stond.

Mijn verslag van de dag kan u op de schoolblog lezen: http://kamariakerke.wordpress.com/2014/10/28/sorry-is-niet-genoeg-2/

Geef toe: we doen dat goed, daar in Mariakerke.

Geplaatst op

Zuiddag

Vorig jaar legde ik hier het principe van Zuiddag al eens uit.

Opnieuw waren er vier van mijn leerlingen aan de slag bij Wijs/nCube: twee om archieven en dergelijke op te ruimen, twee om vooral buiten den toer eens te doen, en daarna ook binnen nog te helpen. Liesbeth van Wijs was bijzonder tevreden.

IMG_2178

IMG_2175

IMG_2176

IMG_2177

Maar ook thuis kon ik wel iemand gebruiken, om de enige ruimte waar nog niks aan gedaan was, aan te pakken: de berging! De vroegere keukenberging, nu doorgang tussen woonkamer en garage, was nog in erbarmelijke staat. Voos donkergrijs behangpapier hing hier en daar nog – de kinderen hadden al het meeste afgehaald -, er waren nog tegeltjes waar vroeger een wasbakje had gestaan, en het zag er gewoon niet uit. Die berging was/is uiteraard geen prioriteit, maar werkt wel op mijn zenuwen. De grote witte wandkast is volop in gebruik, maar de rest is maar krakkemikkig. En ik zag me er geen man over om eraan te beginnen. Beetje verbouwingsmoe, geloof ik.
En dus liet ik voor 40 euro Laura een dagje werken: ze haalde al het behang eraf, wrikte de tegels los, ruimde alles op, en gaf het plafond een eerste verflaag. Tussendoor heb ik alles geplamuurd wat plamuur nodig had, al ga ik het wellicht zelfs in drie keer moeten doen: er waren behoorlijk diepe gaten en krassen waar die lavabo had gezeten.

IMG_2183

Maar Laura heeft zeer stevig en dapper doorgewerkt, met de grote glimlach, en ik gaf veertig euro aan een goed doel, én heb het begin van een schitterende, propere berging. Win-win, zou ik zo zeggen.

Dus heeft u zelf zo’n klusjes in huis, en kan het wachten tot oktober volgend jaar? Zet ze dan opzij voor Zuiddag. Serieus. Want er zijn jobs tekort, en die laatstejaars willen met zeer veel plezier een dag komen werken. U post een job, zij solliciteren, en u kiest er degene uit die u het beste ligt. En voilà.

Het verslag van mijn school, Koninklijk Atheneum Mariakerke, kan u overigens hier lezen.

Geplaatst op

20 jaar.

Twintig jaar. Een dubbele decade.

Exact twintig jaar geleden, op 10 oktober 1994, ben ik beginnen lesgeven. Mijn eerste lesdag, op nota bene dezelfde school als waar ik nu vastbenoemd ben. Niet dat ik geen andere scholen heb gedaan, verre van: Oudenaarde, Brugge, Waregem, Vilvoorde, … Ik heb zowat het hele land gezien in die eerste jaren. Maar uiteindelijk ben ik toch geland op minder dan vijf kilometer van mijn deur, in mijn eerste school.

Twintig jaar dus.

Ik zou liegen als ik zei dat ik er nog geen moment spijt van heb gehad. Er waren namelijk momenten, vooral in die eerste periode van interim na interim, dat ik er genoeg van had. Dat ik iets anders wilde doen. Dat het welletjes was. Dat ik het écht niet meer zag zitten.

Maar dat is gelukkig al een serieus aantal jaren geleden. Ik doe mijn job nog steeds met hart en ziel, en ook al kan ik probleemloos de moeder van mijn leerlingen zijn intussen, ik heb het gevoel dat er nog steeds een goeie band is met hen.

Ik weet nu al dat ik er nog minstens vijfentwintig bij zal moeten doen. Dat ik nog niet eens halfweg ben.

Ik heb in die twintig jaar het onderwijs grondig zien veranderen, en ik heb er geen idee van waar ik zal eindigen. Zal er over twintig jaar überhaupt nog Latijn gegeven worden? Zal ik het nog zien zitten, of zullen we intussen helemaal geplet zijn onder de administratieve werklast? Of gewoon vervangen door de iPad? Ga ik nog diezelfde passie hebben als waarmee ik nu kan opgaan in een retorische tirade van Cicero? Of wegdromen bij de emoties in een prachtig gedicht van Catullus? Of vol bewondering de schoonheid vatten van de brevitas van Tacitus? Of met handen en voeten de tegenstellingen in de fameuze stellingen van Parmenides staan uitleggen? Of tekenen op bord hoe de arme Achates van zijn schip wordt geslingerd in de storm bij Vergilius?

Ik weet het niet.

Ik weet alleen dat de Latijnse lessen me diepgelukkig maken momenteel, en dat ik daar dankbaar voor ben. Al twintig jaar lang.

Geplaatst op

Oudleerlingen

Eventjes wat stoefen op mezelf, dat moet ook eens kunnen. Ik had het hier al over een oudleerlinge die me contacteerde om me te bedanken, en blijkbaar zijn er meerdere van vorig jaar die, nu ’t unief begonnen is, zich realiseren wat ze eigenlijk missen. Ik had er namelijk twee die me deze week ook al bedankten via Facebook. De ene stuurde snel een berichtje:

Nu snel eventjes tussen door, bedankt voor de 3 geweldige jaren Latijn, ze helpen echt in de Rechten.

En een ander, die me ook nog iets anders moest vragen:

Eerst en vooral de mededeling dat Sarah en ik de lessen (en u vooral) mega missen!

Soms durf ik al eens twijfelen over het feit of ik goed lesgeef, zeker met alle doorlichtingsperikelen, en alle extra taken die we er nog eens bovenop krijgen, en het feit dat het in de media meermaals breed wordt uitgesmeerd dat alle leraars blijkbaar dom en lui zijn. Maar dan krijg ik dus dit soort berichtjes, en dan gloei ik helemaal vanbinnen.

Bij deze, dus, beste leerlingetjes: na drie jaar bij mij in de klas mis ik jullie ook, geloof me, en het is voor jullie dat ik het doe! En ook al kan ik wel eens lastig zijn, en zagen, en er grammatica doorduwen en lastige toetsen geven, ik zie jullie toch graag. Echtig waar.

Geplaatst op

Dag van de leerkracht

Het doet goed om u af en toe een beetje geapprecieerd te voelen, weet ge.

Vandaag is het Dag van de Leerkracht, maar vrijdag werd die al ‘gevierd’ op school. We kregen namelijk twee gigantische fruitmanden van de ouderwerking, en elk een doosje pralines van de directie.

IMG_0772

IMG_0773

Ik heb er me in een springuur dan maar een bijzonder lekker fruitslaatje van gemaakt.

IMG_0774

Meer moet dat soms gewoon niet zijn om uw dag goed te maken.

Geplaatst op

Verhuis

’t Is dat ik mijn maten graag zie, want ik heb een serieus zware week, en gisteren ben ik dan nog onverwachts de hele dag kwijtgespeeld.

* maandag: les, en daarna tandarts met alle kinderen.
* dinsdag: les, en dan vergadering van 16.30 tot 18.00u, snel naar huis, en vergadering van 20.00u tot 23.00u
* woensdag: les, rondcrossen voor muziekles, glas rapen uit het gras, en dan ’s avonds héérlijk naar Hertog Jan. En veels te laat in bed.
* donderdag: om half tien naar de dierenarts met Radagast, en aansluitend een maat opgepikt, naar de Hubo op de Ottergemsesteenweg, en dan met een camionette naar Niel (bij Boom) en terug. Net op tijd terug voor de vergadering van 16.30u tot 18.00u.

Vandaag nog een ganse dag les, en vanavond naar de rugby met de jongens.

Ik zeg het: ’t is dat ik met veel plezier voor mijn maat naar Niel ben gereden met een paar kasten – hij heeft nog niet lang genoeg zijn rijbewijs om zelf te rijden – want anders was ik gewoon rustig thuis gebleven en had ik mijn verbeterwerk aangepakt. Ik had ook nooit gedacht dat we zo lang weg gingen zijn, maar het duurde gigantisch lang in de Hubo voor we vertrokken geraakten, we zijn dan nog drie keer verkeerd gereden – ne mens zou denken dat hij zijn huis weet zijn – en dan was er ter plekke nog een klein crisisje op te lossen. Tot zover mijn rustig moment dus.

Maar ik wens hem alle geluk in het nieuwe huis!

Geplaatst op

365 – 03 oktober 2014 – peten tekenen

Ik was een uitleg aan het doen in de les, en toen had er eentje behoorlijk wat commentaar. Daarop vroeg ik hem of hij het wilde komen uitleggen misschien. Of er liever peten bij tekende? Hij ging dus voor dat laatste… Enig idee waarover ik het had?

365-277