Geplaatst op

Antwerpen

Vandaag moest ik in Antwerpen zijn om daar op het HippeHeksenkamp van Ideekids heks te gaan spelen. Hippe heks, welteverstaan, niet het zwartgeklede gepunthoede slechte karakter, dat zou teveel typecasting zijn.

Ik had mijn ma meegepakt, en die heeft tijdens het anderhalve uur dat ik moest heksen, wat rondgelopen, een koffie gedronken op een terrasje en zitten lezen. Om twaalf uur hadden we opnieuw afgesproken, en zijn we op de Leopoldplaats iets gaan eten. Daarna hebben we rondgelopen als echte toeristen: even de Plantentuin binnengewaaid, rondgelopen doorheen de kleine straatjes, naar de Groenplaats en de Grote Markt, de kathedraal binnen, naar ’t Steen, even tot aan de Schelde… (quote van mijn ma: ‘Goh ja, langs ’t water lopen, dat moet voor mij niet hoor, da’s toch niet anders dan bij ons langs de vaart’). Eigenlijk is Antwerpen centrum nog best gezellig: overal zijn er kleine hoekjes en pleintjes met terrasjes en wat groen. De Meir hebben we welbewust gemeden, maar de Nationalestraat en de Kammenstraat zijn we wel gepasseerd. En die straat met al die boetieks, zoals Gucci en Jimmy Choo en zo :-p

Voor mezelf heb ik niks mee, maar mijn dochter heeft -alweer- nieuwe kleren voor volgend jaar, in een klein outletwinkeltje aan zware kortingen.

klerenantwerpen

Tegen half zes was ik thuis, en wilde ik Kobe ophalen bij Delphine, maar Kobe stuurde me resoluut terug naar huis: hij was nog niet uitgespeeld met Victor :-p

Al bij al een fijne dag, jawel 🙂

Geplaatst op

Schoenen

De eerste dag van de vakantie, en het enige wat we echt moésten doen vandaag, was schoenen halen voor Wolf. Dinsdag vertrekt hij namelijk op kamp, en de enige gesloten schoenen die hij heeft, zijn zijn witte communieschoenen. Geen kampmateriaal dus. Wij naar Brantano, en daar heeft hij een paar sportschoenachtige grijze gekregen, aan 70% korting, voor nog 15 euro. Het kan me dus niet echt veel schelen of ze vuil worden :-p

Kobe heeft meteen ook een paar echte sandalen gekregen van Clarks, aan 60%, nog 23 euro.

En ik, ik heb eindelijk rode sandalen/zomerschoenen gevonden, waar ik al sinds de lente naar zoek. Helaas waren die niet in solden, maar 60 euro is gelukkig nu ook de wereld niet, zeker niet voor Italiaanse schoenen. Ze hebben een volhouten, en dus compleet onbuigbare zool, maar zitten wel comfortabel. Maar ze zijn vooral heel erg mooi, vind ik. Oordeel zelf maar.

schoenen

Geplaatst op

Mamanamiddagje

Ze had het wel verdiend, die mama van me, om een namiddagje op stap te gaan. Nu mijn vader nog steeds met dat gebroken sleutelbeen zit, heeft ze nog meer werk met hem dan anders.

Tegen kwart over twee was ze hier, en gingen we eerst naar de Aveve om bloemen. Door de reis naar Costa Rica waren haar buitenpotten nog steeds niet gevuld geraakt, vandaar.

Om half vier stonden we daarna in ’t stad. Ze heeft namelijk een prachtig paars-met-oudroze rokje, maar niks feestelijks om daarop aan te doen, en ze wilde het graag dragen op Wolfs communie. Wij dus op zoek: de Mexx, de We, de Massimo Dutti… En toen staken we ’t straat over en waaiden de H&M binnen, en warempel: een massa dingen in het roze dat we wilden. We zijn er uiteindelijk buitengekomen met een onnozel Tshirtje in een speciaal model waarmee ze er bijzonder goed en chic uitziet, in exact het goeie kleur. Score! Ik vond dat dat wel een ijsje verdiende, en trakteerde ons allebei op eentje van de Australian Icecream waar ik zo verzot op ben. Daarna moest zij door, richting autokeuring, liep ik nog eventjes rond, en nam toen de tram richting mijn auto in de Gebroeders De Smetstraat.

Jammer dat het eigenlijk zo kort was. Niet dat we allebei nog verder wilden shoppen, we doen dat geen van beiden graag. Maar ik had haar nog graag op een koffie getrakteerd ook, en daar dan gezellig bij zitten kletsen. Ach, volgende keer beter zeker?

Geplaatst op

Zeeman

Awel, ik ben daar niet beschaamd over, over het feit dat ik voor Merel vaak kleertjes uit de Zeeman koop. Spotgoedkoop, navenante afwerking, maar eigenlijk nog haalbare kwaliteit, en vaak leuke dingen. En aangezien ze het amper een paar maand kan dragen, kan de kwaliteit me niet schelen. Voor 1,79 euro voor een legging ga je niet moeilijk doen, of 2,99 voor een T-shirtje, en dan kan wat gemorste fruitpap je ook helemaal niet schelen. En geef toe, ze ziet er toch leuk uit he 🙂

paarsbroekje

Geplaatst op

Straatlopers

Vandaag waren mijn jongens en ik echte straatlopers, en we hebben ervan genoten.

Na een rustige start zijn we tegen elven naar de bib getrokken, en daarna ’t stad in: ik moest mijn kleedje afhalen (wat meteen goedgekeurd werd door iedereen) en wilde een jeansvestje voor Wolf. Beide klussen waren in elk een vijftal minuten geklaard. Daarna hebben we nog wat rondgelopen, omdat ik iets in een heel specifieke tint appelblauwzeegroen zocht voor het koor. Kledij heb ik niet gevonden, wel een set armbanden. Ook goed.

In het kader van 365: een zicht op de Leie vanop de Michielsbrug.

Bart had intussen Chinees besteld omdat Merel nog sliep, en hij dus niet om boodschappen kon zonder het dutske wakker te maken.

Na het eten en een dutje in de zon trokken we, mét Merel deze keer, maar nog steeds zonder papa die genoot van het stille huis, naar mijn school: er was een soortement Afrikadag, met workshops, spelletjes, muziek, en vooral een groot terras in de zon. We zijn er een dik uur gebleven, de jongens hebben volop gespeeld en zich volgepropt met cake, en Merel werd uitgebreid bewonderd. Vooral Anja, onze onderdirecteur, was er stapelzot van, maar dat is ze al altijd met kinderen.

Anja

Toen Merel moe werd (dat was ze eigenlijk al lang, maar bon) zijn we naar huis gegaan. Na nog geen halve minuut in haar maxicosi lag Merel trouwens al in slaap.

Tegen kwart over zes ben ik dan opnieuw met de jongens aangezet, om per fiets naar de avondmarkt te gaan. Ik heb er wat fruit (dat een flop werd, wegens nog niet rijp genoeg) gekocht, een groenig rokje, en een knalpaars vestje, aan echte marktprijzen. En toen lag toch wel de kermis naast de markt zeker!

Ze mochten een attractie kiezen, en kozen voor de goeie oude paardenmolen, compleet met flosh. Die Wolf toch wel trok zeker, zodat ik nog een bijkomend kaartje voor Kobe moest kopen. Marketingtrucs, heerlijk toch? Maar ze glunderden van kop tot teen, die jongens van me.

kermis1

kermis2

kermis3

Ze waren doodop ’s avonds, hoe zou dat komen?

Zelf heb ik de dag afgesloten met een zalig deugddoend warm bad, en ‘The old man and the Sea’ van Ernest Hemingway. Impressionant. En vooral: een fijne dag.

Geplaatst op

Eerste werkdag… of toch niet?

Man man, ik heb vandaag een zalige, maar dure dag gehad 🙂

Vandaag begint mijn eerste officiële werkweek. Gisteren was tweede pasen, verlofdag dus. En vandaag? Is mijn ‘vrije’ dag: aangezien ik 20 uren lesgeef per week, heb ik thuis tijd om voor te bereiden en te verbeteren, zodat ik uiteindelijk ook aan een fulltime kom. Maar  aangezien ik alle voorbereidingen al klaar heb, en ik nog niks te verbeteren heb momenteel, was dit een échte vrije dag. Met de jongens op school en Merel naar de crèche.

Ik heb dus eerst wat schoolwerk gedaan, tegen tien uur naar de kinesiste, en daarna naar de Blokker die ik toch moest passeren. Ik heb vuilzakken en dat soort onzin mee, maar vooral ook een ligzetel. Ik zeg nu al jaren dat ik dat ga kopen, nu heb ik het eindelijk gewoon gedaan. En man, dat ding ligt goed! Had ik dus echt al veel eerder moeten doen.

paarsezetel

Daarna heb ik mijn fiets in de koffer gestoken, en ben ik naar Resto Rood gereden, om daar te twunchen met een aantal. Het was zalig weer, en ik ben met Pletski terug naar ’t stad gereden, met de fiets. Ik had namelijk nog steeds geen kleren voor Wolfs communie, en wilde ’t ventje niet in schaamte doen vallen. Vallery had me een bepaalde winkel, Steps/Didi in de Veldstraat aangeraden. Vroeger kon ik daar niks gaan doen omdat ze maar tot maat 44 gaan, maar nu viel het te overwegen. En jawel, een supervriendelijke en behulpzame verkoopster bracht me een aantal suggesties, en ik heb een prachtexemplaartje uitgekozen. Alleen was de 42 net te nipt, en hadden ze geen 44 meer. Ze gingen er eentje uit Leuven meebrengen voor me. En ik heb er een mooi kort zwart vestje in breikant bij gekozen 🙂 Ik ben benieuwd, maar het is echt mijn goesting nu 🙂 En dat in de eerste winkel waar ik ben binnengewaaid!

Ik moest ook nog wat zomerbroeken hebben, en een paar shorts/bermuda’s voor Wolf, dus richting de H&M. Helaas geen geschikte broeken voor mezelf gevonden, maar wel:
– wit jurkje voor Merel, voor haar doop

doopkleedje
– rode jeans voor Bart
– rode polo voor Bart
– drie bermuda’s voor Wolf
– 5 paar kousen met maffe beesten voor Wolf
– een wit Tshirt voor Wolf
Alles samen goed voor 93,60 euro, niet slecht dus.

Broeken vind ik eigenlijk altijd wel in de C&A, dus daarheen. Niet alleen twee broeken gevonden (een zwarte en een beige), bij het aanschuiven aan de kassa meteen ook een nieuw uurwerk en een armband gekocht, als cadeautje voor mezelf. Prijskaartje in totaal: net geen 70 euro.

uurwerk

armband

Daarna moest ik weer richting Sleepstraat fietsen, door de Lange Munt. Daar passeerde ik langs kinderwinkel Folieke, die er blijkbaar mee stopt en volledig aan het uitverkopen was. Ik kon het niet laten, en heb het volgende mee:
– een korte jeansbroek voor Merel deze zomer (van 25 naar 5 euro)
– een topje voor haar volgend jaar (van 10,95 naar 1 euro)
– een chique bermuda voor Wolf (26 naar 5)
– een grijs kleedje voor Merel volgend jaar (van 27 euro naar 16)
Een totaal van 27 euro voor vier knappe stuks, ook niet slecht dus.

Folieke

Ook nog: twee paar rode schoenveters, rode schoensmeer.

Intussen was er via de post ook al een en ander toegekomen, trouwens.

– Dr. Who Tshirt (ThinkGeek)
– zwarte broek voor Bart (La Redoute)
– zwart badpak (La Redoute)

In ieder geval was het een vruchtbare dag, ik heb meteen alles wat ik moest hebben: outfit voor mezelf, extra broeken voor Wolf, en wat leuke dingen links en rechts.

Ik heb nog een koffie gedronken in de Barista aan de Zuivelbrug (waar Pletski me op gewezen had, ik wist die niet zijn), en ben daarna vrolijk naar huis gefietst. Zalig dagje!

zuivelbrug

Geplaatst op

Dyson Digital Slim

*schaamteloze, maar zeer gemeende reclame. U weze gewaarschuwd*

dyson

Ik ben een Dysonfan. Al lang. Al sinds Bart me zoveel jaar geleden ervan overtuigde om toch maar wat extra uit te geven voor een echt goeie stofzuiger, en ik hem daar achteraf alleen maar dankbaar om kon zijn.

Toen ik in de zomer 2009 een Dyson Animal Pro cadeau kreeg, was ik dan ook echt in de wolken: het zwaarste toestel van Dyson, en ongelofelijk handig en goed als je huisdieren hebt. Ook al is het ding duur: mocht het ooit kapot gaan, dan kocht ik een nieuwe. Direct.

Datzelfde zei ik al lang over een kruimeldief. Geef toe, een gewone stofzuiger haal je niet snel uit als je wat gekruimeld hebt in je zetel. En met drie kinderen begon zo’n ding eigenlijk geen overbodige luxe te worden. Alleen, het was er nog nooit van gekomen om er eentje aan te schaffen. Want één ding had ik voor mezelf al uitgemaakt: ik wilde niet nog eens zo’n beige geval dat al na een paar maand nauwelijks nog zuigt omdat de batterij/filter/motor/vul zelf maar in de geest aan het geven is. Het ging dus een Dyson worden, ondanks de prijs. Want ja, dat is nog steeds het ‘zwakke’ punt van Dyson: ondanks het feit dat het ongelofelijk goeie toestellen zijn, haken veel mensen af omwille van de prijs. Jammer eigenlijk.

En toen kreeg ik een mailtje van Caroline van Dyson: of ik het allernieuwste toestel wilde uitproberen? Ik zei uiteraard geen nee, en een paar dagen later werd er een pakje afgegeven. Ik ben er intussen wild van, en zou het ding al niet meer kunnen missen: de Dyson Digital Slim. Een kruising tussen een kruimeldief en een gewone stofzuiger.

Let me explain: je kan hem inderdaad gewoon gebruiken als kruimeldief. Met een standaard zuigmondje dat je naar believen kan aanpassen voor een zachte of harde ondergrond. Met zelf zo’n lange teut bij voor in kieren. En dan… zit er ook een lange stang bij, met de typische roterende zuigkop, in klein formaat. Schitterend! Want geef toe: als er kruimels onder de tafel liggen omdat je kleuter weer eens zitten spelen heeft met zijn croissant, is het vervelend dat je op je knieën onder tafel moet. En je grote stofzuiger uithalen is ook zo’n gedoe. Dit ding is fantastisch: draadloos, en het gemak van een kruimeldief, maar met een superlichte stang.

Ik heb het ding al de dag na ontvangst opgehangen aan de muur, zo blij was ik ermee. Ik heb meteen ook de kinderen uitgelegd hoe het werkt, ah ja, want da’s uiteraard de bedoeling: ik ga nu niet meer achter hun gat aanlopen. En het hondenhaar dat zo in pluizen onder de tafel verschijnt, is nu ook veel sneller weg. Ideaal voor een luie huisvrouw als ik dus. Oh, en leuk detail: hij laadt onmiddellijk weer op, en zodra de batterij vol is, stopt hij. Zonder energieverlies dus. Hij klikt gewoon in een laadstation aan de muur, met bevestiging voor de twee andere zuigmonden.

Is dit schaamteloze reclame? ’t Zal wel zijn! Maar zou ik het doen als ik er niet tevreden mee was? Wees maar zeker van niet. Want ja, ik ben Dysonfan, en nu zelfs nog een stuk meer.

Als u nog twijfelt: alle technische info zal binnenkort op de site van Dyson staan, en staat ook hier. Dan ga ik het niet meer herhalen :-p

U moest al in de winkel staan, tiens!

Geplaatst op

Kind & Gezin en nog zo wat van die dingen

Gisteren was al bij al een drukke dag, eigenlijk.

In de voormiddag viel het eigenlijk nog mee: ik heb me beziggehouden met het opnieuw opstarten van mijn Weight Watchersdieet (ik ben intussen, dankzij de zwangerschap, 22 kilo kwijt, en ik zou er graag nog tussen de vijf en de tien extra kwijtspelen) en het maken van een weekplanner. Je kan die krijgen op de cursus, maar de donderdagen zijn bezet tot in juni, dus daar geraak ik voorlopig absoluut niet. Dan maar op mijn eentje, zeker? Verder heb ik nog alle mogelijke dingen geregeld, geblogd, en voor Merel gezorgd. Het is verbazingwekkend hoe snel de tijd dan gaat.

Tegen elf uur moesten we bij Kind en Gezin zijn: 56,5 cm, 5,550 kilo, mijn dochter doet dat schitterend! Ze heeft wel, uit pure angst, gebruld van het begin tot het einde, en die twee inentingen hebben er ook geen goed aan gedaan.

Daarna ben ik naar huis gecrosst om eten te maken voor mijzelf en mijn ventje, en tegen half twee stond ik alweer in Evergem: de voedingsbeha’s van Marlies Dekkers waren aan 60% in mijn vaste lingeriewinkel, en daar kon ik geen nee tegen zeggen. Ze hadden echter maar eentje in mijn maat, een andere kon ik in de tweede winkel in Mariakerke krijgen. Hmm.
Ik ben dan eerst nog even doorgereden naar Sleidinge om mijn oma te bezoeken in het rusthuis, en daarna toch maar naar Mariakerke gereden. Daar is de tweede voedingsbeha de mijne geworden (35 euro ’t stuk, valt dus gigantisch goed mee voor een mooie, stevige en functionele beha, en hij is mooi genoeg om ook achteraf nog te dragen), en ben ik ook nog in de babywinkel aldaar binnengegaan. Zij geven altijd 30% in de solden, en vanaf 5 stuks 50%. Zeer de moeite dus. Ik heb een broek van Mexx mee voor Wolf, drie leggings voor Merel voor als ze ietsje groter is, en vooral ook een heel erg mooie zwarte winterjas voor als ze twee is. Daar heb ik over getwijfeld: het is nog lang, maar die jas was écht wel mooi, en 50% korting op iets van Mexx is de moeite. En dus ben ik weer eens veel geld kwijt.

Soit, ik was nog net op tijd om de jongens af te halen, de boel hier thuis op te ruimen, en me verder vooral bezig te houden met een ontroostbare Merel, die wellicht serieus last had van de spuitjes. En dan tegen half acht naar de salsa, maar dat wist u al.

En ja, ik was moe ’s avonds. Zijt dan al ne keer thuis hele dagen :-p

Geplaatst op

Kleedjes

Hehe, ik heb weer eens mensen gezien vandaag! Deze voormiddag, nadat de mannen de deur uit waren en Mereltje gevoed was, geslapen had en nog maar eens gegeten had, ben ik naar school gereden. Ik moest nog wat papieren voor mijn ouderschapsverlof laten invullen, en dan kon ik meteen eens ‘stoefen’ met mijn dochter. Wat ik dan ook uitgebreid gedaan heb :-p

Daarna wilde ik toch nog even kijken voor wat kinderkleertjes in de solden. In ’t stad gaan zag ik niet zitten, Merel sliep wel maar kon elk moment wakker worden van de honger. Van Bollebuik in Mariakerke wist ik dat ze gesloten waren op maandag, en dus reed ik naar de JBC. Zijn die toch ook wel niet dicht op maandag zeker! Ik dus maar onverrichterzake mijn kar gekeerd en naar huis gereden. In het passeren ben ik wel nog bij de C&A gestopt, voornamelijk om een broek voor Wolf te halen – die groeit als kool en de broeken die ik drie maand geleden heb gekocht, zijn eigenlijk alweer te klein. Er hing nog welgeteld 1 broek maat 128 in de solden, maar er hingen vooral ook meisjeskleren. Oh ja. Voor volgend jaar, maatje 74-80. Ik kon het niet laten, en heb twee sets mee van elk een T-shirt, legging, mouwloos kleedje en bijpassend bolerootje. 25 euro elk. En dan nog een mega schattig wollen grijs kleedje.

kleedjes

En dan heb ik me nog sterk ingehouden, want er liggen al stapels kleren in haar kast, gekregen/geleend van links en rechts. Maar ik zie het al zo voor me, mijn kleine meid die netjes zit te spelen in die kleertjes. Oooh ja. Echt wel.

Geplaatst op

Drukke dag

Mijn dagen vullen zich tegenwoordig met het content houden op alle vlakken van een baby (en daar kruipt nogal wat tijd in), huisvrouwtje spelen, en vooral alles in een iets trager tempo doen dan anders. Heerlijk stressvrij.

Gisteren kwam de telenetman langs om te kijken naar onze kapotte digicorder. Het ding neemt niet meer op zoals het hoort, en blokkeert alle vijf stappen. Blijkbaar was het probleem niet op te lossen, maar hij heeft een format C: geprobeerd, en ik zal wel zien wat het doet. Ik kreeg een schitterende service en advies, hij heeft meteen ook de andere toestellen aangesloten zoals het hoort. En doordat de helpdesk een paar foutjes had gemaakt, is het nog niet eens aangerekend ook! Nice!

Vandaag beloofde een rustige dag te worden, maar toen belde Vallery rond negen uur of ze mocht langskomen voor koffie. Uiteraard 🙂 We hebben een dik uur zitten kletsen, heerlijk gezellig.
En toen belde mijn nicht Caroline of ze in de namiddag mocht langskomen. Ook uiteraard 🙂 Ook nu hebben we gezellig zitten kletsen, ondertussen baby’s voedend (Hanne is een paar maand oud) en mamaweetjes uitwisselend.

Tussenin hebben Merel en ik nog snel boodschappen gedaan (kerstcadeautjes en zo) en ben ik onder andere de Zeeman in Evergem binnengewaaid. Ik wilde zien of ze nog bepaalde wol hadden (no such luck) en goedkope kinderhandschoenen. Wolf had er vorig jaar gekregen, mooie rode fleece van 10 euro (eigenlijk halve prijs van 20 euro), en die waren toch wel anderhalve dag meegegaan. Een tweede paar heeft het een dag langer uitgezongen, vooraleer er al een van de twee verdwenen was. En nee, zo’n koordje doorheen de mouwen is blijkbaar not done in het eerste studiejaar. Van mij kreeg hij eerst geen nieuwe meer, maar toen vertelde Bart dat hij ’s morgens met een heel droevig stemmetje gezegd had dat hij het zo jammer vond dat hij geen handschoenen meer kreeg… En toen smolt mijn moederhart natuurlijk. In de Zeeman heb ik er dan gevonden voor 79 cent. Jawel, 0.79 euro. Het zijn uiteraard niet echt mooie, en slordig afgewerkt, maar het zijn wel handschoenen natuurlijk waar ik niet van ga wakker liggen als hij ze kwijt raakt. Verder nog wat kussens voor Merels kamer, en vooral ook… gordijnen! Enfin, eigenlijk niet: ik heb twee mooie dieppaarse damasten tafellakens gevonden, voor 7,5 euro per stuk. Meer dan groot genoeg, een mooie stof, en precies de goeie kleur! En al meteen omgezoomd en afgewerkt en al 🙂 Ik moet er enkel nog gordijnlint op naaien, en eventueel ook nog een brede onderzoom in leggen, maar dat is alles. En voor die prijs vind ik nergens nog stof in die kwaliteit…

Enfin, al bij al een fijne dag, zij het nogal onproductief voor huishoudelijke dingen. Morgen beter :-p