Omoebezoek

Wat doet ne mens op een druilerige zomerdag? Een uitstapje zoeken waarbij je voornamelijk binnen zit. Zoals bij je grootmoeder, respectievelijk overgrootmoeder op bezoek gaan.

We reden eerst naar Zomergem, om daar in ’t passeren – letterlijk, dat is de baan naar Ursel – even bij opa binnen te waaien. Die had precies niet zo veel tijd voor ons, dus waren we redelijk snel weer op pad.

We stopten eerst even bij de bakker, om een vieruurtje en een brood te kopen. Het plan was om die koffiekoek dan in de cafetaria van het rusthuis op te eten, vergezeld van een frisse limonade of een koffie. Helaas, blijkbaar is de donderdag de sluitingsdag van de cafetaria…

We hebben dan maar omoe’s kamer ondergekruimeld, terwijl ik een gezellige babbel hield met haar.

IMG_0032

Tegen half zes brachten we haar dan naar de eetzaal, en Merel mocht zoals vanouds nog eens op haar schoot zitten in de rolstoel.

IMG_0034

We hadden gedacht van in het terugrijden nog een cache op te pikken onder de baan, maar intussen was het opnieuw beginnen regenen, en dus hadden we daar al lang geen zin meer in. Thuis was er warme choco met minimarshmallows, en Merel trok de gordijnen dicht en stak een paar kaarsen aan.

Ne mens moet toch wat doen als het herfstig aanvoelt, nee?

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *