Geocaching

Het was een hele rustige zondag, waarop het me zelfs gelukt is nog een paar bladzijden te lezen. Kobe was naar een verjaardagsfeestje, en Merel en Wolf speelden best wel mooi samen. En toen belde ons ma, om te vragen of we geen zin hadden om af te komen en te gaan wandelen aan ’t sas, of zij bij ons. Goh, we zagen het onmiddellijk zitten om, na Kobes feestje, naar ’t sas te gaan en daar wat te geocachen.

Geocachen, voor wie dat niet kent, is een ongelofelijk wijs… euh, spelletje, zal ik maar zeggen. Via Geocaching.com kan je overal ten lande – en uiteraard ook daarbuiten – met je smartphone of GPS op zoek naar geheime vindplaatsen. Eigenlijk is het een moderne versie van schattenjacht. Op een kaart zie je waar er overal caches verborgen zitten, en dan kan je met je smartphone gaan zoeken, tot je GPSfunctie zegt dat je er bent. Satellieten zijn echter maar tot op vijf meter  accuraat, en soms moet je ook wel gigantisch hard zoeken. Zoals vandaag dus. Op de aangeduide plek vind je dan een “container”, een klein doosje waarin een logboekje zit, waarop je je naam noteert. Via je telefoon kan je dan ook aanduiden dat je de cache gevonden hebt. Soms zitten er in de cache ook kleine prulletjes, en dan is het de bedoeling dat je er eentje uitneemt en er een ander in de plaats steekt.

De eerste cache aan het sas was een “multicache”: op het eerste plekje vind je de coördinaten van het tweede, en zoverder, tot je aan de uiteindelijke ‘schat’ komt. We hebben enkel de coördinaten genoteerd, blijkbaar is het een tocht van een viertal kilometer, en daar hadden we vandaag ook geen zin in. De cijfertjes waren ook nog nauwelijks te lezen, zodat ik ze eerst ga verifiëren bij degene die de cache heeft weggestoken.

Cache twee was zeer eenvoudig te vinden, en eigenlijk wel leuk. Aan nummer drie hebben we allemaal een kwartier staan zoeken en speuren, tot Wolf uiteindelijk het buisje vond. Poeh!

IMG_1280 IMG_1283

Bij de vierde en de vijfde cache waren we zeker van de locatie, maar vonden we totaal niks, helaas. Jammer, en ook wel frustrerend. Maar aan de andere kant is dat zoeken ook wel de max: het geeft een extra dimensie aan je wandeltochten.

Morgen vertrekken we voor vijf dagen naar de Ardennen, en vlak aan ons huisje is er ook eentje verstopt, heb ik gezien. Er zitten er ook massa’s in de buurt, en ik denk dat we dan ook voornamelijk gaan geocachen: zo krijg ik ook de jongens volop aan de wandel. Ik overweeg zelfs om tien euro te betalen om drie maanden premium lid te zijn: dan zie je nog veel meer caches die je anders niet kan vinden.

In ieder geval: fijne nieuwe hobby gevonden.

2 Antwoorden op “Geocaching”

  1. Hier hebben we ondertussen ook al even het geocachen ontdekt. Heb pas zelfs travel bug gekocht om her en der in een cache achter te laten. Plezant maar ook wel een beetje verslavend op den duur.

  2. Laat je weten of premiumlid worden/zijn de moeite is? Wij doen ook wel aangeocaching maar niet vaak en dan vraag ik me af of het het geld dan wel waard is…

Een reactie achterlaten op Trien Reactie annuleren

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *