Een jaar bij ons

Jawel, onze grijze kater Gandalf is intussen een jaar bij ons. Ik zat net naar de posts van vorig jaar te kijken, en toen zag hij er nog zo klein en snoezig uit.

Ondertussen is hij flink uitgegroeid, is hij gesneden, en heeft hij een specifiek, serieus eigenzinnig karakter ontwikkeld. In veel opzichten is hij net een hond: hij bedelt aan tafel om stukjes en brokjes, likt alle borden uit, en is altijd in de keuken als ik aan het koken ben.

Hij heeft zijn eigen kattenluiken, maar soms durft hij die niet gebruiken: er zitten nogal wat serieus dikke katers in de buurt, en die durven hem al eens terroriseren. Dan zie ik hem al vechtend en krijsend over de grond rollen, maar blijkbaar is hij vooral een stuk sneller dan al de rest, want hij is nog nooit met schrammen of een gescheurd oor naar huis gekomen.

En is hij sociaal? Goh, eigenlijk wel. ’s Avonds, als ik in de zetel ga zitten, kruipt hij bij mij. Niet op mijn schoot, maar tegen me aan. Tot ik teveel wriemel naar zijn goesting, dan gaat hij een metertje verder liggen. En ’s morgens, wanneer ik aan mijn PC ga zitten, springt hij op mijn schoot, en dan wil hij uitvoerig gestreeld worden.

Alleen met de kinderen is er nog een haat-liefde verhouding: hij durft naar hen springen en bijten, zo compleet onverwachts, soms zelfs als ze gewoon rustig in de zetel naar tv zitten te kijken. Hij weet nochtans dat hij daarvoor streng aangepakt wordt, maar hij kan het blijkbaar niet laten.

Maar toch zou ik hem niet willen missen, mijn eigenzinnige straatversie van een Britse korthaar…

gandalf

Eén antwoord op “Een jaar bij ons”

  1. Onze Isegrim is ook zo’n mooie staalgrijze (geknipte) kater, maar ik vrees dat Gandalfke er 2 keer in kan. Izzy is dan ook een vetklep eerste klasse maar als ge denkt dat die lui is ? De beste jager van onze 7 huistijgers ja ! Hij gaat niet zo snel op schoot komen zitten (anderen zijn hem meestal voor) maar hij neemt steevast zijn vaste plek in op ons bed en wee de idioot die hem daar van af probeert te duwen ! Hij is ook dol op likjes geven: massa’s en massa’s schuurpapierkuskes met volledige aandacht en eindeloze gretigheid geplant op uw hand, op uw been, tussen uw tenen… En hij kan zich met grenzeloze waardigheid neervleien op het kreunende en nogal doorbuigende krabpaalplatform. Had ik al geschreven dat Izzy eigenlijk heel mooi is ?

Een reactie achterlaten op Babeth Reactie annuleren

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *