Gisteren nogal à l’improviste op den bots geweest met de jongens, en daar voor Gentblogt het volgende verslag van gemaakt:
Daarstraks zag ik op twitter passeren dat er iets te doen was in het nieuwe parkje aan de Lange Velden, die nieuwe wijk in Wondelgem tussen de R4 en de Botestraat. Omdat ik eigenlijk toch een reden zocht om te gaan fietsen met de kinderen, leek me dit een ideaal compromis: ik ging eens mijn licht gaan opsteken, en de kinderen konden het nieuwe speeltuintje even uitproberen.
Bij aankomst bleek er veel meer park te zijn dan ik dacht, compleet met waterpartijen, brugjes, speeltuigjes, en vooral aangeplant bos dat nog zijn tijd moet krijgen om te groeien. Er stond een tentje met gratis drank, er was een zeer amusant dixieland bandje aan het spelen, de buurtbewoners genoten van de zon, er was zelfs een grimestand voor de kinderen, en de Groendienst stond er uiteraard met een infostand. Hah. Daar moest ik zijn. Edwin Verschelde, projectcoördinator van het hele traject, stond me met de glimlach te woord.
Omdat de Lange Velden, de Stoeterij en de andere nieuwe verkavelingen – onlangs door een vriendin nog omschreven als ‘een beluik op den buiten’ wegens de enorme woondichtheid en kleine percelen – een serieuze populatie herbergen, moest er uiteraard ook een serieuze groenzone komen. Ideaal daarvoor was de strook langs de R4, waarlangs een indrukwekkende geluidsbuffer is gekomen. Je merkt er niets van het razende verkeer, visueel noch auditief. Nog voor de eerste huizen verschenen, waren er al bomen aangeplant. Nu is het stukje groen eindelijk definitief opgeleverd, alleen het hoofdfietspad is nog niet verhard wegens gebrek aan centen. Er is een meanderend stukje water met verschillende tussenschotten, dat ergens wel in verbinding staat met de Lieve, maar er eigenlijk geen deel van uitmaakt: het is grondwater en hemelwater. Overal staat riet, ik heb al verschillende watervogels gezien, en ook al zwemmende honden. Dat laatste vormt een probleem, aldus Verschelde: sommige buurtbewoners durven hun kinderen niet alleen op de speelpleintjes laten komen wegens de loslopende honden. Er zijn open plekken voorzien, speelgras, maar overal langs het water zijn ook bomen aangeplant. Hier en daar zijn er ook echte stukjes bos, compleet met woeste begroeiing.
Fase twee bestaat enkel nog maar op plan, maar belooft meer van hetzelfde: bos, speelruimte, wandelruimte, fietspaden… Op de plannen zijn er zelfs fietsbruggen naar de overkant van de ringvaart te zien: omdat de expressweg opgewaardeerd wordt, mag er geen fietspad meer langslopen. Het pad langs de nieuwe groenzone vangt dat op, maar er komen dus wel verbindingen met de industriezone langs de overkant, als het Vlaams Gewest zijn beloftes tenminste houdt.
Ik moet zeggen: het ziet er veelbelovend uit. Wanneer alles af zal zijn, zal er een deftige groene as lopen van Wondelgem naar Mariakerke, waar het aangenaam wandelen en fietsen zal zijn. Hopen we dan toch, tenminste.
Over de andere problemen, zoals de ellenlange files die zich nu al vormen terwijl de helft nog niet eens bewoond is, en het feit dat de creches, kleuter- en lagere scholen in de buurt nú al vol zitten en met een wachtlijst werken, zullen we het maar een andere keer hebben, zeker?
Bij ons in ’t gemeentepark hebben ze van hetzelfde genre een speeltuin gemaakt.