Schaduwspel

Ik zit hier niet op mijn gemak vandaag. Echt niet.

Mijn bureau kijkt uit over een heel klein tuintje achteraan het huis, en verder op een grote gevel van de buren. Er is dus nooit beweging, tenzij wat vogeltjes die over het dak van het tuinhuis wippen of in de struiken hier aan het spelen zijn. En ik kan dus ongestoord en geconcentreerd werken.

Vandaag dus niet. Want bij de buren zijn ze het dak aan het herstellen/herleggen/whatever, en hun schaduwen worden door de felle zon geprojecteerd op de bewuste gevel van de andere buren. Ik zie voortdurend beweging, en vanuit mijn ooghoeken lijkt het soms wel of er iemand naast mij staat. Ik vind het, eerlijk gezegd, gewoon griezelig, zo’n schaduwspel.

Ze voorspellen voor straks bewolking. Voor één keer ga ik dat niet erg vinden.