In het kader van mijn vaste benoeming (na 17 jaar) moest ik een bewijs van goed gedrag en zeden hebben.
Ik dus naar het dienstencentrum hier in Wondelgem. Ik mag bijna onmiddellijk binnen, en word zeer vriendelijk ontvangen. De dame aan het loket neemt mijn identiteitskaart aan, en spreekt heel eventjes een politieagent aan die er net staat (ze zitten aan de andere kant van het gebouw), en even later verdwijnt de agent met mijn IDkaart. Tiens?
Ik wacht een tiental minuten, en dan komt ze heel eventjes uitleg geven: dat een model 2 (blijkbaar voor mensen die met kinderen werken) niet langer bij hen moet aangevraagd worden, maar sinds kort bij de politie. Wanneer ik me probeer te verontschuldigen en zeg dat ik gerust naar het politiekantoor kan gaan, lacht ze het weg: het komt wel in orde, ik moet nog eventjes wachten
Nog een vijf minuten later komt de inspecteur in kwestie terug met een papiertje, en verontschuldigt zich voor het wachten: eigenlijk is het kantoor gesloten in de namiddag, en moet zo’n bewijs op voorhand aangevraagd worden, maar hij had toch eventjes tijd terwijl hij op iets anders stond te wachten.
Als dàt niet chic is!
Bedankt, politie Wondelgem!
“Yay, een behulpzame ambtenaar, waar gaan we dat schrijven?”, sprak zij, zelf ambtenaar zijnde. ’t Zijn niet allemaal koffieleutende treuzelaars, hoor.
@Marleen ik vond gewoon dat je doorgaans meer negatieve dingen hoort dan positieve dingen, en dat dit ook eens mocht gezegd worden :-p
En die politieagent heeft echt wel meer gedaan dan van hem verlangd kon worden, ik was heus wel teruggekeerd op een ander moment, als dat moest (wel binnensmonds grommelend, geef ik toe)