Jaarring

Dat ik in een koor zing, dat weten jullie al lang.

Op zaterdagavond 26 en zondagavond 27 maart hebben we eindelijk nog eens een concert, en ik durf echt zeggen dat het goed zal zijn. We hebben intussen ook een zevental studenten van het conservatorium die meezingen.

Kaarten kunt ge dus bij mij krijgen, en daar doet ge mij dan ook een gigantisch plezier mee. EN ge kunt mij komen bekijken als tenor ^^, hier in Wondelgem.

De bijhorende tekst:

Het is eindelijk zover ! Na de grijze, winterse dofheid van de afgelopen twee jaren is de muzikale lente terug in aantocht.
Cantandum serveert je op zaterdag 26 en zondag 27 maart, telkens om 20.00 uur in De Zulle in Wondelgem een kleurrijk palet aan frisgroene lenteliedjes, goudgele zomerdeuntjes, bonte weemoedige herfstklanken en krakend witte wintermelodieën, als een jaarring om de seizoenen heen draaiend.
Alles baadt in een sfeer van licht en ruimte: beeldprojecties en kleureffecten zetten de unieke bloemlezing van a capella-koorwerkjes, liederen voor koor en piano én piano-intermezzi op een ongekende manier luister bij. De verschillende stijlen, van renaissancemadrigaal over romantisch koorlied tot close harmony-bewerkingen van jazz standards, bezorgen elke luisteraar ongetwijfeld een buitengewone “synesthetische” ervaring…
Dit muzikale avontuur laat je niet meer los! Ben je erbij?
Tickets zijn te bestellen via kaarten@cantandum.be of te verkrijgen bij mij. Gewoon even een berichtje sturen en ik hou een kaart voor jou opzij!

Man, er zijn veel slechte stoelen…

Het werd een belastende dag voor mijn rug, helaas.

Om tien uur togen we met zijn vieren – de puber lag nog in zijn bed – naar de Zulle, Wondelgems polyvalente zaal waar ik gisterenavond nog gaan kwissen was. Kobe had namelijk een opstelletje geschreven over vriendschap, en was daarmee in de prijzen gevallen bij de Junior Journalistenwedstrijd van het Davidsfonds. Een gigantische verdienste was dat niet, want per klas van 20 waren er vijf winnaars, maar bon. We waren toch wel trots op onze jongen, en trotseerden daarom een vertelling van bijna een uur door een – naar eigen zeggen would-be – schrijfster, om daarna de prijsuitreiking mee te maken. Kobe was vijfde, en kreeg daarom een boek.

Tegen half twaalf waren we weer thuis, zette Bart in een handomdraai eten op tafel, liet ik de rug even rusten, en zorgden Kobe, Wolf en ik ervoor dat we tegen kwart voor drie op school waren voor het onvolprezen schooltoneel, dat ook dit jaar weer verrassend goed was. De bespreking ga ik niet hier zetten, want die staat – uiteraard – op de schoolwebsite. En, al zeg ik het zelf, ik vind dat mijn foto’s best goed gelukt zijn.

Maar die stoelen ginder zijn helaas ook moordend, en mijn rug vond het niet bepaald fijn. Ik ben dan ook niet blijven hangen na het toneel, maar quasi onmiddellijk met Kobe naar huis gegaan om te gaan liggen. En Wolf? Die werd door Arwens ouders een anderhalf uur later thuis afgezet. Die heeft daar toch chance mee ^^

 

Hand-in-Hand quiz

Woensdag op de SQ quiz had Tom het me terloops gevraagd: of ik geen zin had om zaterdag mee te doen met een quiz in Wondelgem, in de Zulle. Ik zei niet meteen ja, omdat ik eigenlijk niet wist of ik daar wel goesting in ging hebben.

Deze voormiddag stuurde hij nog een smsje, en ik stemde uiteindelijk toch gewoon in: ik ging toch al helemaal aangekleed en opgetoeterd zijn, en het was niet alsof het verder dan drie minuten rijden was :-p

Om half acht zat ik dus in de Zulle, onze “nieuwe” polyvalente zaal waar ik eigenlijk nog nooit geweest was, en ik geloof dat ze er staat sinds 2015. Tot mijn verbazing was de organisatie in handen van een collega, en zag ik er ook nog andere bekenden en oudleerlingen.

En de quiz zelf? Die was best amusant, met hele leuke vragen, gebaseerd op de verschillende soorten televisiekwissen die er momenteel lopen op de diverse Vlaamse zenders. Blijkbaar zat ons team goed rond, want we haalden zowaar 218 op 225, en wonnen daarmee nog ook!

Al bij al een fijne avond gehad, yupyup. En meteen ook eens de Zulle van binnen gezien.