Zandbak

Ik heb het even nagekeken, en de ‘nieuwe’ zandbak dateert blijkbaar al van 2013. Môh!

In het begin is daar gigantisch veel in gespeeld, vorig jaar was dat al een pak minder. Maar toen ik vandaag de suggestie deed om erin te spelen, en hem meteen ook zelf openzette, volgden Merel en Kobe onmiddellijk. De bladeren werden eruit geschept, het zand gezeefd, en blijkbaar ganse bouwwerken gemaakt. Het feit dat de tuinslang er onmiddellijk naast lag, maakte ook wel wat uit.

Thuisdagje

De kinderen hadden duidelijk nog geen behoefte aan echte activiteiten, en ik eigenlijk ook nog niet. Oma en opa gingen vandaag naar zee, maar ze hadden geen zin om mee te gaan. In de plaats zijn we lekker thuis gebleven.

In de voormiddag hebben de jongens (en ik ook een beetje) met de nieuwe klei gespeeld.

IMG_7588

Na het eten – op algemene vraag spaghetti, dus geen kookwerk voor mij – hebben ze naar een stuk film gekeken, en heb ik ze daarna de zandbak in gejaagd.

En intussen was het hier heerlijk stil. Maar echt heerlijk. We hadden gepland om nog te fietsen, maar het was al tegen half zes tegen dat ze weer binnen waren, en toen wilden ze liever wat tv kijken, wat mag vanaf vijf uur. Enfin, ik nog op ’t gemakje boodschappen gedaan, daarna gegeten, Merel in bed gestoken, gewacht tot ook Kobe in zijn bed lag, en toen nog een klein fietstochtje gemaakt met Wolf. Ik heb hem een stukje laten zien dat hij nog niet kende: de R4 oversteken, maar dan langs de ringvaart tot aan de haven, en dan terug langs het water tot aan Meulesteebrug. Het bleek nog 6,6 kilometer, tot mijn verbazing. En daarna heeft Wolf heerlijk geslapen, vertelde hij.

IMG_7591

Even genoeg.

Vandaag had ik er even genoeg van, van de kinderen voortdurend om me heen.

Het was al deze morgen begonnen: ik was Wolf gaan afhalen bij zijn maat Wout, waar hij was blijven slapen voor een verjaardagsfeestje.

Door dat voetballen waren zijn schoenen bijzonder vuil geworden, en ik had hem gevraagd ze even af te kuisen en dan in de zon te zetten drogen. Kobe had ik gevraagd iets naar zijn kamer te brengen, Merel idem. Toen ik naar de winkel ging vertrekken, wilden ze alle drie mee. Maar tegen Merel heb ik een keer of vier gezegd dat ze haar schoenen en gilet moest aandoen, en Wolf bleef gewoon onderuit gezakt in de zetel hangen, terwijl zijn gerief hier bleef staan, en ook Kobe was niet bepaald van de meewerkende soort. En toen heb ik me gloeiende kwaad gemaakt tegen de kinderen, heb ik hen gewoon thuis gelaten, en heb de voordeur achter me dichtgeknald. Prutsers! Het ressorteerde wél effect: bij thuiskomst was de hele living opgeruimd, en waren ze elk bezig aan hun kamers. En was het hier muisstil, en kon ik in alle rust en stilte beginnen koken. Mja…

Daarna zijn we met zijn allen buiten gegaan, en werd het duidelijk zandbakkentijd, voor alle drie.

Maar tegen ’s avonds was mijn lontje alweer superkort, heb ik snel Kobes weekendgerief samengeraapt, heb dat in Barts handen gestoken met de boodschap dat hij Kobe om half zeven moest afleveren aan het scoutsterrein, en ben ik met Wolf naar de Blaarmeersen getrokken. Terwijl hij zijn training deed, ben ik rond de Blaarmeersen gewandeld, tot en met een uitstapje op de toren. Heerlijk, in alle stilte, helemaal alleen. Ik genoot, en ik had er duidelijk behoefte aan. Het heeft in elk geval mijn batterijen opgeladen.

Zandbak in oktober

Het is eigenlijk nog van dit weekend, want vandaag – exact een maand na de start van de herfst – is het toch echt wel herfst, ugh. Zo regenen zeg!

Enfin, ik denk dan maar met ongelofelijk veel genoegen terug aan zaterdag. Geef toe, de zomer was niet veel soeps, maar die nazomer: man! De was hing te wapperen, ik genoot van de zon, en de kinderen duidelijk ook, want die maakten er nog een zandbakdagje van. Zonder pull of vestje, gewoon in Tshirt in het natte zand. Ze hebben het anderhalf uur uitgehouden, en ik, ik genoot er zo mogelijk nog meer van dan zijzelf. Zalig, toch?

IMG_2193

IMG_2191

Zandbak

De nieuwe zandbak blijft hier een topper: er gaat vrijwel geen dag voorbij, of er wordt in die zandbak gespeeld. Gelukkig is het warm genoeg om de kinderen dan ook elke keer weer met de tuinslang af te sproeien, zodat niet het ganse huis vol met zand ligt. Of papa pakt hen één voor één op en draagt hen richting douche ^^

Vandaag gingen we oorspronkelijk met een vriend wifi gaan installeren bij mijn ouders, maar de vriend bleek ziek, dus nee. Alternatieve plannen: het Huis van Alijn. Maar toen lag Merel diep te slapen, en zaten de jongens zich zodanig te amuseren in de zandbak, dat ze liever thuis bleven. Van mij niet gelaten, ik heb wat zitten lezen en mozaïeken 🙂

Wolf bouwt kastelen, knikkerbanen, en zelfs een zetel.

zetel

zetel2