Geplaatst op

Yule

Ik ben geen sociaal mens, en vaak kan je me geen plezier doen met feestjes. Recepties zijn al helemaal mijn ding niet.

Maar veel hangt af van de mensen die er aanwezig zijn, en ik zeg nooit nee tegen een uitnodiging van Xavier, want zijn vriendenkring is minstens even maf als ik, en staat altijd garant voor een fijne avond. Ik tufte dus rond half acht naar Niel, voorzien van een klein cadeautje en een quiche.

Er was een fantastisch haard-, enfin, kachelvuur, veel te veel bijzonder lekker eten, en de verwachte geschifte mensen. Er werd gekletst, gelachen, en cadeautjes uitgedeeld, waarbij ik bijzonder blij was met wat ik toevallig in handen kreeg: een kerstsweater, maar dan een heel erg foute, een witte met een kalkoen met een kerstmuts op. Op Barts kantoor is er elk jaar een foute-kerstsweaterdag, en tot hiertoe was hij eigenlijk altijd opgelucht dat hij dat niet had. Tsja. Pech dus :-p

We speelden een behoorlijk fout en hilarisch spel Cards against Humanity, terwijl we genoten van de desserts, waaronder een toch wel redelijk fantastische kaastaart.

Enfin, het was kwart over twee toen ik vertrok, en ik was dan nog de eerste, maar met nog drie kwartier auto voor de boeg, was dat nog niet eens zo vroeg.

Al bij al: fijne winterzonnewende gewenst!

Geplaatst op

Sociaal en al

Eigenlijk zijn de examens, behalve hopeloos saai tijdens de toezichten en het verbeteren, ook vooral uitstekend voor mijn sociaal leven. In een normale week heb ik amper 50 minuten middagpauze, die de facto doorgaans maar 40 minuten zijn, tegen dat iedereen uit de klas is en zo. Veel te kort om ergens te gaan eten, natuurlijk.

Maar in de examens? Tsja, dan heb ik gedaan om 12.05u, of moet ik zelfs helemaal niet naar school en mag ik thuis verbeteren. En dan spreek ik al eens graag af met vrienden om te lunchen. Natuurlijk verspeel ik daar tijd mee, maar die haal ik dan wel ’s avonds of in het weekend in. Mijn vrienden weten dat intussen, en contacteren me vaak zelf al om eens af te spreken.

Zo ging ik vandaag iets eten met Xavier, die ik toch ook al meer dan vijftien jaar ken. Sinds hij verhuisd is naar Niel,  moeten we grondiger afspreken dan vroeger, maar dat heeft zo zijn voordelen. We aten iets, deden nog wat boodschappen in de stad, en verzeilden in de Barazza voor koffie. En eigenlijk geniet ik telkens immens hard van de gesprekken met hem: hij is brutally honest, we kennen elkaar zodanig goed dat we absoluut geen blad voor de mond hoeven te nemen of zelfs maar moeten nadenken hoe we iets verwoorden, en dat doet deugd. Ik mag zijn wie ik ben, en de dingen zeggen zoals ik denk, en dat geldt voor hem ook. En dan worden dan vaak van die diepe, maar wel keiharde gesprekken, met af en toe een lachsalvo ertussen.

Twee cynici samen, het heeft wel wat. Geen idee wat precies, maar ik vermoed dat het toch wel in de buurt van vriendschap komt. Toch wel.

Geplaatst op

Vrij

Deze morgen werd Wolf om kwart over acht opgehaald door de mama van zijn beste vriend, om samen met de nummer drie van het trio naar zijn sportkamp te gaan. Tegen half negen kropen de twee andere kinderen in de auto, en zette ik hen af bij IdeeKids aan de Coupure. En toen? Toen had ik gewoon tijd voor mezelf.

Ik ben met een bloemetje naar school gereden om er de nieuwe adjunct-directeur te verwelkomen, die toevallig ook mijn aangetrouwde nicht is, en die ik dus heel goed ken. Meteen kreeg ik ook mijn nieuwe lesrooster, en ik zie het echt wel weer zitten. Aansluitend deed ik boodschappen, en nog wat later kwam een goeie vriend langs, die vorig jaar is verhuisd en die ik dus lang niet gezien had. We hebben fantastisch zitten kletsen, lekker gegeten, en nog meer gepraat. Het deed echt wel deugd, een gesprek met een volwassene, zonder kinderen in de buurt.

Tegen vieren stond ik alweer aan het dagkamp, en kreeg ik twee vrolijke kinderen mee naar huis. Wolf werd tegen half vijf afgezet, en was duidelijk moe, maar wel tevreden. Maar het was duidelijk uit met de rust: vragen langs alle kanten, verhalen die moesten verteld worden, en vanaf vijf uur de tv die aanging.

Tsja.

Maar die paar uur rust nemen ze me alvast niet meer af :-p

Geplaatst op

Die keer van de snikhete trouw

Het was een trouwfeest dat ik me nog lang zal herinneren, al was het maar door de hitte. Maar ook door het stralende (en bezwete) bruidspaar.

Om drie uur werden we in Aalst in de Rozerie verwacht, en de thermometer in de auto zei 32°. Jawel. Nog een chance dat de bruid de dag voordien melding had gemaakt van waaiers, want ik had de mijne mee. Zelf had ze er een tiental voorzien, en die gingen gretig van hand tot hand. Want de ceremonie zelf mocht dan wel in de kleine kapel van het domein zijn, het was er snikheet.

trouw1

De bruid was prachtig, de ceremonie ontroerend, er werd in de speeches zowel met bloemen als met bloempotten gesmeten, het was gewoon goed.

trouw4

En toch was iedereen blij om terug buiten te zijn, in de schaduw op het gras. Want ja, zo’n schitterende zomerdag heeft natuurlijk wel één groot voordeel: alles was gewoon buiten te doen. De chique tafels stonden buiten op het plein voor het kasteeltje gedekt, netjes in de schaduw, en dat was heerlijk. Ik had alleen medelijden met de koks die aan hun barbecue stonden: het zweet liep hen in straaltjes af.

Barbecue, zegt u, op een trouwfeest? Oh jawel. Maar dan een van de echt wel sublieme soort: eerste voorgerecht met zalm in papillotte en gegrilde gamba’s, met een keur aan slaatjes en bijgerechten. Tweede voorgerecht: gevulde knapperig gebakken kwarteltjes (maar man, zo lekker!) en lamskoteletjes. Hoofdgerecht: entrecote. Met uiteraard allemaal aangepaste bijgerechten.

En dan had u het dessertenbuffet nog niet gezien. Bijzonder uitgebreid (ik heb van de helft niet eens geproefd, en ik was al weg met een vol bord) en vooral ook bijzonder lekker. Soesjes, confituurtaartjes, flan met caramelsaus, rijstpap met bruine suiker, pannenkoekjes, tiramisu, javanais, avocadotaart, appeltaart, drie soorten bavarois, panna cotta, perenmousse, chocolademousse, vers fruit, chocoladefontein, vier soorten ijs, bruidstaart, éclairtjes.. En ik ben wellicht nog een paar dingen vergeten.

Maar ik denk dat ze vooral gigantisch veel flessen water zullen mogen betalen, want dat was immens: het blééf heet, daar op dat plein. Pas tegen een uur of elf, na de goochelshow en de openingsdans, begon het wat af te koelen. Er is dan ook bijzonder weinig gedanst, want dat moest binnen, waar het wél nog pokkeheet was. Wij zaten overigens aan tafel met fijne vrienden, en meer moest dat eigenlijk niet zijn, want ik heb verdomd goed gelachen.

trouw3

trouw2

En buiten was het intussen supergezellig, met de kaarsen en de tafels en iedereen die bleef kletsen…