Buiten was het geen half haar koud vandaag, maar de wind was meer dan krachtig. Merel waaide bij momenten bijna weg, en dus gingen mijn dochter en ik op pad. Ik moest meteen aan ons ma denken: die zou bij dit weer ook niet in haar kot gebleven zijn, wel integendeel.
Merel en ik reden eerst naar de Gaardeniersbrug om er een cache te vervangen en reden toen door naar de Bourgoyen, want daar lag een nieuwe aan de ingang. Uiteraard gingen we toen ook even de Bourgoyen zelf binnen, want Merel kon zich niet herinneren dat ze er ooit geweest was. Uiteraard wel, maar ik vermoed dat de laatste keer nog in de buggy was ^^
In ieder geval hebben we het toertje van de dijken gedaan terwijl ze taterde, huppelde, blaadjes, takjes en ander herfstgerief verzamelde, en ik weet niet wie van ons er het meest van heeft genoten.
Thuis was er het schikken van de oogst en warme melk met honing.
En een klein beetje koppijn van de wind, dat ook, maar dat hoort er nu eenmaal bij.
En ik belde ook nog even naar ons ma. Ha ja, na zo’n heerlijke winderige wandeling kon ik toch niet anders?
