Geplaatst op

Specht

Sinds Bart meer thuis is en veel meer in de tuin zit,  heeft hij ook een extra vogelvoederbakje gehangen. Er hangt al jaren een soort kooitje met nootjes voor meesjes en een mezenbol of twee. Vorig jaar heb ik daar nog een bakje met zaden bij gehangen, en nu heeft Bart daar dus nog een voederbakje bij gehangen en een schaal met vet en zaden op de tuintafel daar in de hoek gezet.

Resultaat: er zitten soms wel twintig vogeltjes – meesjes, mussen, vinkjes allerhande en winterkoninkjes, met de occasionele roodborst – op, in en onder de boom, het is knap om zien.

En plots zat daar, een paar dagen geleden, een specht bij! Een bonte specht was in onze boom komen zitten. Ik had niet meteen mijn grote fototoestel met telelens bij, dus de gsm moest volstaan voor een foto. Tsja.

Maar wel bijzonder blij met dat beestje in de tuin!

Geplaatst op

Vogeltjes

Heh, blijkbaar is dit ook weer een jaarlijks weerkerende blogpost, na al mijn eeuwige bloemenfoto’s. Ik ben en blijf namelijk zot van de vogels in mijn tuin. In de boom tegenover de keukentafel hangt een kooitje met nootjes, iets wat met veel genoegen bezocht wordt door de kleinere vogels zoals vinken, koolmeesjes, mussen… Merels en duiven hebben het er moeilijker mee, maar die gaan dan in de aarde onder de nootjes de gevallen restanten oppikken.

Vaak zit ik aan mijn keukentafel te lezen, en dan kijk ik af en toe op. Soms neem ik dan ook mijn telelens om ze te fotograferen, want ik vind ze zo zalig.

Bij deze dus een bloemlezing. En ik ben trouwens bijzonder verheugd dat ik mag melden dat er opnieuw merels zijn, na de catastrofale winter van vorig jaar. Ik hoop maar dat er weer meer komen, dat zijn gewoon prachtige beestjes.

Oh, en wist u al dat ik gewoon superblij word van roodborstjes? Geen idee waarom, want het blijken kleine smeerlapjes te zijn, maar ze maken me mega goedgezind. Tsja…

Geplaatst op

Vogeltjes

Elk jaar opnieuw hang ik met immens veel genoegen mijn mezenbollen en nootjesruif op, en geniet ik intens van de vogels die hier komen feesten. En dan heb ik het nog niet over de occasionele duiven die oppikken wat er op de grond is gevallen.

De afgelopen dagen heb ik dan ook de telelens uitgehaald, en heb ik er een aantal gefotografeerd. Er waren vinken en meesjes…

voor het eerst weer merels – ik heb er al drie tegelijk gezien, hoopgevend –

en jawel, ook weer een roodborstje. Daar word ik steevast goed gezind van.

Geplaatst op

Vink?

Elk jaar hangen we hier mezenbolletjes in de boom, en die worden druk bezocht. Helaas, dit jaar nog geen roodborstjes gezien, en dat vind ik zo wijze beestjes, ook al blijken het smeerlapjes te zijn naar andere vogels toe.

Veel mezen, af en toe een paar dikke mussen, en ook dit vogeltje. Om een mus te zijn lijkt het me te bruin. Zou het een vink kunnen zijn? Iemand?

Waar ik dan ook weer super goedgezind van word, is de merel die af en toe opduikt. Vorig jaar waren ze vaak met zijn drieën, nu is hij alleen, maar bon, hij is er toch nog, na alle alarmerende berichten over de merelsterfte deze zomer. Zelf kan hij natuurlijk niet aan de mezenbollen hangen, maar hij pikt met plezier alles op wat de anderen hebben laten vallen.

Zalig, toch?

Geplaatst op

Vogeltjes

Het is eigenlijk onnozel hoe goed gezind ik word van vogels, en meer bepaald roodborstjes in de tuin. Vorige week had ik een aantal mezenbollen en een nootjesrekje opgehangen, zoals elk jaar. Het is altijd bijzonder leuk om zien hoe de vogels daar op afkomen, maar dit jaar viel dat precies wat tegen. Te warm nog, zeker?

Enfin, vandaag had ik me aan de keukentafel gezet, en begon ik erop te letten. En jawel, mussen, meesjes en zelfs een roodborstje. En mijn humeur, ondanks de nog steeds ietwat tegenstribbelende rug? Dat ging prompt omhoog.