Elk jaar opnieuw kerf ik wel een pompoen uit, sinds Merel dat voor een eerste keer vroeg en ik dan maar de proef op de som nam. Meestal lukken ze wel deftig, ja.
Het is wel altijd een beetje hetzelfde gezichtje, een klassieker met schuine ogen en een scheve mond met nog schevere tanden. Twee jaar geleden was de grote pompoen er eentje zoals in Nightmare before Christmas, vorig jaar was hij iets gestileerder. En dit jaar vroeg Merel of ik soms een kat kon maken. Euh… ja zeker? Ik zocht even op, en dat bleek niet moeilijk te zijn. Dus…
Veel complimenten gekregen tijdens de Halloweentocht over die pompoen. Wel blij, ja.
