Jonas en Annelies

Ik weet eigenlijk niet hoe lang ik Jonas en Annelies al ken. Twintig jaar en meer, vermoed ik, van in de Tolkienvereniging Elanor. Allez, Annelies dan toch, Jonas is er later bijgekomen.

We hebben nog samen zwaardgevochten, hobbit respectievelijk elf gespeeld, Tolkien voorgelezen, onnozel gedaan, ons geamuseerd op trouwfeesten… Samen hebben ze vier kinderen intussen, Thorial, Tyrgen, Thurin en Terra. Goh ja, strikt genomen is de oudste enkel van Jonas, maar ook die woont fulltime bij hen, dus ja.
Heel vaak zien we elkaar niet, daarvoor wonen we net iets te ver uit elkaar, maar we spreken toch af en toe eens af, ja, op de Middelheimpicknick, maar ook bv in 2014 nog een Belgian Girl Geek, of de Elanor drink bij ons thuis, waar nog een foto is van een piepjonge Jonas

Vorig jaar zijn ze stiekem getrouwd, vandaag gaven ze een zeer fijn feest. Het was anderhalf uur rijden, dat wel, maar wel de moeite. We hebben onnozel gedaan in de photobooth, gezellig zitten kletsen en ik heb ook even zeer enthousiast staan rondspringen op de dansvloer, want dat had ik Jonas beloofd: het waren The Sisters of Mercy! Toen was mijn pijp ook meteen uit, en ik wilde afscheid nemen. Maar dat was buiten Annelies gerekend: die sleurde me prompt mee in de keuken om de bruidstaart te bewonderen. Mijn mond viel open, effectief: prachtig!

Ik ben dan maar nog even gebleven voor de heerlijke taart, en toen zijn we naar huis gereden. Moe, maar een fijne avond. En vooral een ongelofelijk fijn koppel!

Officiële foto’s

Op 18 mei zijn Roeland en Sarah getrouwd, dat kon u hier al uitgebreid lezen.

Er zijn toen ook officiële foto’s gemaakt door een heuse fotograaf. Van ons gezin heb ik er geen laten nemen, want Bart was er niet bij en dan is dat toch niet hetzelfde. Maar Sarah stuurde me een paar andere foto’s door, en die wou ik toch hier nog even kwijt.

Eerst de foto met alle Rombautjes.

Daarna de foto van ons pa met zijn kinderen.

Jeroen en zijn gezin staan er ook knap op, vond ik.

Tijdens de receptie, toen ze eigenlijk net naar huis gingen, was er nog een snelle foto van mezelf met de kinderen en Arwen. Ha ja.

En tot slot nog een foto van mezelf terwijl ik aan het speechen ben.

Tiny en Tomas

Een hele tijd geleden kreeg ik een ‘vreemd’ verzoek van een oudleerlinge, Tiny. Ik heb altijd via Facebook een goed contact met haar gehad, in de klas was het een zeer fijne leerlinge, en ze is nog babysitter geweest hier in huis.
Ik wist dus wel dat ze al lang samen was met Tomas, dat ze een huisje hadden in Evergem, eigen paarden, en dat ze verloofd waren. En nu had ik dus de vraag gekregen of ik de ‘ceremoniemeester’ wilde zijn op hun huwelijk. Ik was vereerd, maar ook wel verbaasd: ik had zoiets nog nooit gedaan! Maar zij gingen voor de wet trouwen in de voormiddag in het Kasteel van Wippelgem, en dan ’s namiddags bij hen thuis een ceremonie en groot feest in country style.

Euh… ja zeker?

Zo stond ik dus deze namiddag, gekleed in jeans, lange laarzen, wit bloesje, corset en cowboyhoed met mijn papieren en een micro achter een grote strobaal als pupiter, en zag ik twee stràlende mensen wier huwelijk ik aan elkaar mocht praten.

Ik had gezegd tegen Bart dat ik wellicht ergens tussen zes en zeven ging thuis zijn, want het was niet alsof ik daar mensen ging kennen en zo. Tsja. Ik ben in een compagnie van oudleerlingen verzeild, de bruidsmeisjes, heb me enorm goed geamuseerd, bleef dan maar voor een fantastisch beenhambroodje, en dan was er nog dessertenbuffet, en dan werd er gedanst, en zaten we aan een kampvuur, en…

werd het alsnog behoorlijk laat. Maar qua sfeer was dat een gigantisch fijn feest. Chance met het weer, natuurlijk, iedereen zat buiten in plaats van onder de tent.

Nog eens een dikke proficiat, Tiny en Tomas, en bedankt dat ik mocht komen!