Geplaatst op

Eén dagje sneeuw

Sneeuw, ik vind het aan de ene kant wel leuk, maar als je de baan op moet, hoeft het voor mij echt niet.

Maar zo één dagje fijne, goeie, stevige sneeuw, en dan de volgende dag alles weer, yup, daar ben ik wel fan van! Onze verplaatsingen vandaag hebben we grotendeels naar morgen uitgesteld, en tegen een uur of vier heb ik de kinderen buiten gejaagd. Wolf was jammer genoeg niet thuis, want dat zou extra pret opgeleverd hebben.

Een echte sneeuwman zagen ze niet zitten, maar ze hebben wel kleine Harry en vooral grote Greta gerold.

Geplaatst op

Van sneeuw en goeie vriendinnen.

De dag begon zeer wit, eigenlijk: een vers pak sneeuw, en er kwam er alleen nog maar bij, tot er hier toch zeker 6 centimeter lag. Prachtig om te zien, maar ik was blij dat ik er niet door hoefde, om eerlijk te zijn. Op woensdag moet ik niet naar school, maar om half negen zat ik al netjes aan mijn computer, met een goed muziekske op, een stevige kop koffie, en de schoolbrochure die volledig moest bijgewerkt worden: nieuwe foto’s, nieuwe tekst, en vooral dat laatste is een kwestie van prutsen, want het staat al zó vol dat je niet zomaar iets kan toevoegen zonder de layout naar de zak te helpen. Enfin, het is me gelukt, maar ze was pas tegen half vijf in de namiddag klaar. U kan mijn onprofessioneel layoutwerk trouwens hier bekijken.

En tegen half zes kwam Annick eindelijk nog eens langs. We planden dat al maanden – het was blijkbaar van voor de grote vakantie geleden dat we elkaar nog gezien hadden – maar telkens weer kwam er wel iets roet in het eten gooien. Bon, vandaag lukte het dus wél, zij het wat later dan gepland. Geen nood, Merel had speciaal luiewijvenvlaai gemaakt, en Annick bleef dan meteen ook gewoon brood eten. Waarbij ze – geheel volgens de huistraditie – een tekeningetje in de verse pot speculoospasta maakte. Zo hoort dat nu eenmaal.

Geplaatst op

Sneeuw

Voor het geval u het nog niet wist: het heeft gesneeuwd. En redelijk wat, eigenlijk.

Gisteren had Merel bij het thuiskomen al een klein sneeuwmannetje gemaakt, deze ochtend bij het opstaan was er stevig pak extra sneeuw gevallen. Bart reed voorzichtig met de jongens naar school, ik ging te voet met Merel, met mijn combats aan, kwestie van niet uit te glijden en mijn rug nog meer problemen te bezorgen. En ja, ik genoot. Sommige huizen zien er dan ook sprookjesachtig uit, zo in het schemerlicht en met dat witte laagje, net een oude kerstkaart.