Onder vrienden

Een week of twee geleden stuurde Sofie mij en Gwen een berichtje: om nog eens af te spreken met ons zessen, dat was – letterlijk – jaren geleden. Tot onze grote verbazing was de eerst voorgestelde datum meteen goed, en dus reden Bart en ik vandaag met de fiets tot in Lovendegem, zo tegen een uur of zeven.

Het werd een bijzonder aangename avond waarbij we gewoon buiten konden blijven zitten. Sofie had een hoop hapjes en daarna een bijzonder fijne risotto met zalm en schaaldieren. Oh, en haar fameuze pruimentaart als dessert!

Eigenlijk heb ik bijzonder weinig mensen gezien deze zomer: eigenlijk nergens echt op bezoek geweest, niemand bij ons thuis… En daarom deed net deze avond ook zoveel deugd: fijne mensen, fijne gesprekken, veel gelachen, lekker eten…

We gaan proberen deze keer niet zo lang te wachten.

Foodbag en verse dinges

Opnieuw een balorige zondag, waarbij de rug behoorlijk veel pijn doet en buiten af en toe de hemelsluizen open gaan met veel enthousiasme en overgave, en dat betekent geen geocaching. Het speet mijn pa niet wreed erg, had ik de indruk: er waren, zoals altijd, kousen op te vouwen en blogs te lezen, het is niet alsof hij zich verveelde.

Bart was gisteren naar de Cru geweest en smeet zich met overgave op een risotto met ham, die zeer gesmaakt werd.

De hele week al was het trouwens, euh, vreemd eten: Bart had een doos van Foodbag laten komen en daar de recepten van gemaakt. Met wisselend succes, vonden we:

kebabvlees met Hasselbackaardappelen en zure room

een ovenschotel met worstjes en boontjes

en een vegetarisch iets met broccolini en ‘fake spek’, aka. gebakken kokosschilfers.

Het is niet dat het slecht was, he, het was gewoon niet bepaald spectaculair. Maar wel nieuwe recepten en nieuwe dingen. En eigenlijk dus niet veel anders, wellicht, dan een HelloFresh et al.

We hebben vooral vastgesteld dat het vooralsnog niks voor ons is. Misschien, als we echt alle dagen moeten beginnen koken ’s avonds, dat het een oplossing is zoals voor velen, maar voorlopig toch nog even niet. Voorlopig koken we liever zelf ons eigen goesting.

Dagen Zonder Vlees

Ik ben geen vegetariër, verre van. Daarvoor hou ik veel te veel van een goeie lap rood lillend vlees, liefst nog rauw van binnen. Een goeie biefstuk is er eentje die bleu is gebakken. Maar af en toe maak ik wel eens iets vegetarisch. Niet bewust, gewoon omdat het een lekker recept is.

Nu, onze school, atheneum Mariakerke, trekt volop de kaart van de duurzaamheid, en daartoe behoort eigenlijk ook het eten van minder vlees. Onder impuls van een vegetarische collega’s zijn we daarom ook een groep op Dagen Zonder Vlees, en ach, ik zag het wel zitten om daaraan mee te doen. Niet die hard, nee, maar waarom ook niet?

En dus plukte ik vandaag een recept van onze receptengroep van de school en maakte een heel erg geslaagde risotto met boschampignons. Niet meteen het goedkoopste eten, maar wel heel erg lekker.

We zullen zien hoe ver we geraken met dat vleesloze idee. Ik ben benieuwd.