Beetje nat

Things I leared today:
– bij dubieus weer toch maar niet de fiets nemen naar school
– mijn mutske is goed waterdicht
– mijn schoenen niet
– striemende hagel in uw gezicht als ge aan het fietsen zijt, doet serieus pijn
Meh.

Petrichor

Als u vandaag één woord bijleert, laat het dan dit zijn: petrichor. Er van uitgaande dat u dat nog niet kende, natuurlijk, want vandaag is het een beetje alomtegenwoordig.

Petrichor: de geur die ontstaat wanneer regen op droge grond valt. Het woord komt uit het Oudgrieks: πέτρα (petra) betekent ‘steen’ en ἰχώρ (ichor) is in de Griekse mythologie het bloed van de goden (dixit Wikipedia). Het bloed van de goden op de stenen dus. Poëtisch toch, die oude Grieken?

Toch bizar, dat wij hier in België zitten te snakken naar regen. Ik ben de afgelopen weken al stikjaloers geweest op vrienden die regenbuien postten op hun FB: hier heeft het niks gedaan.

Tot vandaag: rond half zes begon het plots te regenen. Niet veel, maar net genoeg om alles nat te leggen en dus die typische geur te doen ontstaan. Wat heb ik die gemist, zeg!

Petrichor dus. Blijkbaar niet alleen in zuiderse landen een begrip, maar vanaf nu ook bij ons.

365 – 01 juni 2018 – nat

*trekt sandalen en regenjas uit, droogt handen en voeten af, trekt sokken, schoenen en een droge jeans aan* Bon, bij deze is dus empirisch bevestigd dat mijn regenjas een goeie is voor op de fiets. Hmpf.

Rustige dag

Na het flauwvallen van gisteren was ik vandaag nog de hele dag bijzonder slapjes.

Resultaat: we zijn de hele dag gewoon binnengebleven. Ik heb zelfs naar Bart gemaild met de vraag of hij brood kon meebrengen, want in dit rotweer hadden we geen van allen goesting om zelfs maar een stap buiten te zetten. Blah.

Vakantie. Juist ja. Binnenblijven dus.

Regen

Er zijn zo van die dagen waarop ge vanalles gepland had, en dat het weer daar een serieus stokske voor steekt. Meh.

Ik ging deze vakantie eens gaan fietsen met de drie kinderen naar de Lange Velden, en daar dan een multigeocache opstellen. Niet dus. Ook al omdat Wolf de hele week in Center Parcs zit met Quinten, dat ook natuurlijk.

En dus ben ik vandaag zelfs niet uit mijn kot gekomen. Ik heb eigenlijk niet eens veel gedaan vandaag: wat op mijn computer gelummeld, wat gelezen, hier en daar wat opgeruimd, de was opgevouwen, Kobes kleerkast eens uitgekuist, dat soort onzin. Nog niet eens vijfduizend stappen.

Moet ook eens kunnen, zeker? Ik denk dat het daarom zelfs vakantie heet.

Regendag

Er zijn zo van die dagen waarop ge echt geen goesting hebt om uit uw kot te komen. En dan doet ge dat eigenlijk gewoon ook niet. Allez ja, ik moest wel om boodschappen, maar daar is het ook bij gebleven.

We deden een beetje vanalles, ruimden op, keken de boekentassen al eens na, en speelden Carcassonne. Merel mocht meespelen met mij, maar omdat ze het spel niet echt verstaat, ging ze maar gezellig andere dingen doen. Zoals foto’s nemen, en dan iedereen voorzien van taart en koffie. En boos zijn wanneer de jongens dat met hun mond opaten en zo.

Fijne dag. Een heel gewone, rustige, fijne vakantiedag. Dat mag ook wel eens, ja.