Van kapotte glazen en deuren

Weet je nog, anderhalf jaar geleden, toen dat speciale blinde raam gesprongen was?

Wel, vandaag zijn ze het eindelijk komen vervangen. Niet dat het aan de firma lag, verre van, die hadden al eeuwen geleden een deftige offerte doorgestuurd. Maar Bart en ik, wij lieten het gewoon aanmodderen. Tot Bart plots de koe bij de hoorns vatte, en er werk van maakte. Niet dat we nog opnieuw zo’n Colorbel glas wilden, hoe mooi het ook is. Maar als het volgens de fabrikant normaal is dat dat zomaar springt na een paar maanden, dat dat gebeurt en dat dat geen fabricagefout is, nee dank u, dan willen we dat niet meer.

En dus zijn ze vandaag de plank komen vervangen door een aluminium plaat in dezelfde materie als de ramen. Ook proper, en het valt niet eens op. Oef.

Maar wat nog een veel grotere oef opwekte, is dat ik de mannen gevraagd had om te kijken naar mijn verandadeur die nog altijd niet deftig wil sluiten. Destijds hebben ze het klinkje vervangen en kon ik eindelijk de deur weer openen, maar ze staat wat bol, en zelfs de extra dikke isolatierubber kon niet verhelpen dat er gigantisch veel koude door kwam. Om eerlijk te zijn: ik plakte de deur gewoon af met duct tape.

Maar toen ik vandaag thuis kwam van het werk, sloot de deur perfect! Hij heeft gewoon ook in het midden van het raam een ijzertje geplaatst waardoor het sluitingsmechanisme zichzelf vast trekt. Ik ben echt ongelofelijk content! Serieus zeg…