Typische vakantievrijdag

Het is niet alsof het vandaag echt mooi weer was, en dus bleven we voornamelijk binnen, de kinderen en ik.

Er werd geslapen, ontbeten, en toen vond Kobe dat het tijd was dat we een van die nieuwgekochte puzzels uithaalden. Maar aangezien hij vaak snel interesse verliest, wilde ik hem gerust een handje helpen. Ik sorteerde alle randjes eruit, en hij puzzelde die samen. En toen… Tsja, toen lag er dus een half afgewerkte puzzel op mijn tafel, en daar kan ik niet afblijven. Tegen ’s avonds lag er dus een afgewerkte puzzel klaar ^^ En Kobe wilde die per se fotograferen.

Tussendoor had ik ook al een nieuw werkje moeten opzetten op het weefgetouw: een eenvoudig groen sjaaltje voor Elandje ^^

En verder? Verder ruimde ik nog de grote kast in onze slaapkamer op, met lakens, pyjama’s en blijkbaar ook spelletjes. Mijn vreugde was groot toen ik daar niet alleen onze oude Risk, Twister en Trivial Pursuit terugvond, maar ook Warhammer Quest! Man, dat spel heb ik uren gespeeld, en ik ben er zeker van dat ook Wolf dat de max gaat vinden.

En natuurlijk werd er geëindigd met een fietstochtje onder de intussen stralende ondergaande zon, om nog wat meer pokémon te vangen. Samen met mijn lief op de fiets, het heeft toch wel wat, ja.

Van kasten, cakes en compost.

De meeste kasten zijn redelijk ondankbaar als ge ze uitkuist: het is niet alsof ik ze allemaal dagelijks opentrek. Daarom was de boekenkast wel zo’n bevredigend exemplaar: er lag een hoop rommel tussen, en de boeken zelf waren intussen nogal chaotisch gestapeld.

Aangenaam om naar te kijken, voorwaar!

Gisteren had ik in de winkel nog een halfronde cakevorm gevonden – eigenlijk voor een voetbalcake, maar who cares – en dus bakten Kobe en ik vandaag een cake. Ha ja, want hij wil een pokéball als cake op zijn nog te plannen verjaardagsfeestje, en dan konden we het beter nu even uitproberen. Ik bakte en passant ook nog brood, werkte de kast van gisteren af, plantte de passiflora eindelijk buiten in een grote bak, en las boek twee van de Hunger Gamestrilogie uit. Het mogen misschien boeken zijn voor jongvolwassenen, ze zijn steengoed, en zeer vlot geschreven. En het helpt wel om de spanning erin te houden als je de films niet gezien hebt.

Al bij al een zeer ontspannen dagje, vandaag. Fijn zo!

Vakantiedagen verglijden in het niets

Er zijn zo van die vakantiedagen, waarbij je je op het einde afvraagt wat je eigenlijk gedaan hebt. Dat zijn eigenlijk de beste: je hebt je niet verveeld, maar de dag was toch om voor je het goed en wel besefte.

  • Er was kine, met een uitgebreid gesprek over de fitbit, waardoor ik zin kreeg in de nieuwe Fitbit Alta in het paars, meteen ook een uurwerk dan.
  • We mestten de schoenenkast uit, haalden er alles uit wat te klein of te kapot was, en reorganiseerden de boel. En zagen dat het goed was.
  • Ik kreeg een berichtje dat Bart intussen blijkbaar ook Pokémon Go speelt, en gespot was in ’t stad door een van mijn lieve oudleerlingen.
  • ’s Avonds was er Call of Cthulhu, waarbij Thomas meespeelde vanuit Athene. Dat ging wonderwel goed, eigenlijk. We hebben wel de camera uitgezet, want die vergde teveel bandbreedte aan zijn kant, maar het spelen op zich ging prima. Af en toe gaf het wel grappige beelden.

    IMG_1845

    Voor herhaling vatbaar, als iemand om een of andere reden niet tot hier geraakt, maar wel tijd heeft.

Zoals ik zei: vakantie dus.

Van prinsessenkamers en restaurantjes

Merels kamer was al langer een stort, maar ze zag er zich geen beginnen aan. En ik moet toegeven: ze stond ook wel eivol, en haar kasten idem.

In het kader van ‘Project 2016‘ zijn we vol goeie moed begonnen, de eerste dag, aan haar speelgoedkast, en zo langzaam opgeschoven. Vandaag hebben we er korte metten mee gemaakt, ook de buffetkast en het bureau opgeruimd, en alles ook gereorganiseerd. Zelden mijn meisje zo blij gezien.

En toen moest het beste nog komen: we hebben haar kleine tafeltje, haar keukentje en alle bijhorende spullen naar boven gebracht, naar het verhoog in mijn kamer, en daar een restaurantje ingericht. Ze heeft er twee tafels, een keuken, een koffiemachine, een ijsmachine, en zelfs gelamineerde menukaarten en receptfiches. Fantastisch, toch?

De menu’s heeft Wolf met Merel uitgedacht, en dan de kaarten ontworpen op mijn computer. Heerlijk!

Het nuttige en het aangename

Het leuke aan Project 2016 is dat het meestal maar eventjes werk is, zonder dat ge het gevoel hebt dat ge een ganse dag aan het kuisen zijt. Vandaag zijn Wolf en ik er nochtans voor gegaan: voor Kobe op kamp vertrok, had ik al eens met hem zitten overdenken of we zijn kamer ook niet konden reorganiseren. Hij zag dat helemaal zitten, maar moest ze eerst nog wel opruimen, en dat was blijkbaar wel moeilijk…

Enfin, intussen is hij op kamp, en wilden Wolf en ik wel voor een verrassing zorgen. We hebben dus met zijn tweetjes alle rommel op zijn bureau geladen, en hebben zijn kamer compleet anders gezet. Het heeft wel iets, alleen is er weinig plaats voor zijn bureau…

IMG_5188

Ik ben er dus nog niet helemaal uit, om eerlijk te zijn. Het kan best zijn dat we het alsnog veranderen :-p

Ik moest ook nog even in Mariakerke op school zijn, en toen hebben Wolf, Merel en ik nog een paar caches opgepikt. Eentje daarvan lag aan het Mariakerkse gemeentehuis, en ik heb dus nooit geweten dat daar zo’n groot park bij lag. Enfin, groot is misschien niet het woord, maar wel park, met een stukje bos en als. Moh…

Geocachen: de max van een hobby!