Larpavond

Het is niet altijd een gans weekend, zo’n larp: dat vraagt immens veel voorbereiding.

Daarom wisselt Poort af met een “in-game”, ofte een namiddag/avond, die dan rond een uur of vier in de namiddag begint, en zo’n twaalf uur later weer eindigt.

Quasi even leuk, maar uiteraard veel korter, en da’s jammer. Al zat er nu nog veel spijtiger nieuws aan te komen: het huidige scenarioteam en crew ziet het niet meer zitten. Ze doen het al veel te lang, hebben er de tijd niet meer voor, en doen het liever niet halfslachtig. Dan maar niet, hebben ze besloten. En dus zou Poort het na 39 weekends voor bekeken houden, helaas. Tenzij er natuurlijk een nieuw team opstaat die overneemt, maar ik zou niet zo direct weten wie.

Ongelofelijk spijtig, want ik hou van dit evenement, ik hou van de wereld, ik hou van de mensen, en ik hou van het personage dat ik speel.

Ik duim dus keihard. Dat iemand met meer tijd dan ik het kan overnemen. Want zelf, zelf kan ik het er echt niet meer bijdoen, helaas.

Zwembadje

Ze beloven stralend weer de komende dagen, en dus heb ik samen met Wolf het zwembadje opgezet. Nu ja, ik heb hem het gerief gegeven, hij heeft het opgezet ^^ Wel handig, zo’n iets ouder wordende zoon 🙂

Ik vond eerst een klein zwembadje voldoende, maar toen bedacht ik dat we nu toch op regenwater zitten, en dat het dus eigenlijk niet zoveel uitmaakt. En dus mocht hij het ‘grote’ opzetten, en behoorlijk vol doen ook.

Schitterend idee!

Ze hebben al de hele voormiddag zitten ploeteren en spatten en zich dood geamuseerd.

IMG_9330

IMG_9328

Hoe het deze namiddag zal zijn, weet ik niet: ik ben zelf richting Leuven voor een namiddag/avond/nacht larpen 🙂 Ik kijk er gigantisch naar uit, behalve dan de dikke kleren en harnas. Ik vermoed dat ik het risico ga nemen en dus voor de zomerversie ga gaan met een pak minder bescherming. Tsja.

Liever dat dan een appelflauwte te krijgen van de hitte.

Ik heb per slot van rekening geen zwembadje mee om af te koelen ^^

Vossen

Het was een weekend van

– fijne dames om me heen
– een Britse vriendin op bezoek die mee kwam als woudelf
– ongelofelijk veel Engels
– nieuw plaatstaal aan mijn lijf, ofte schouderkappen en een kraag
– massa’s gevechten
– lap krijgen, en ook geven
– orken, weerwolven en andere weerbeesten, barbaren, gouden wezens, een steenbeest, en vooral nog meer orken
– rondlopen in de bossen en verse lucht opdoen
– heling en vooral veel reparatie aan mijn harnas
– eten op de meest bizarre uren, maar wel voortreffelijk eten
– vreemde rituelen
– gelakte nagels
– jonge liefde, altijd mooi om zien

Kortom, het was weer larp.

Poort 37

Dat het toch zo ongelofelijk snel gaat, allemaal. Er is alweer vier maanden voorbij sinds de vorige larp, en het lijkt allemaal zo lang niet.

En dit nieuwe personage, Eleonora, is intussen ook alweer een jaar oud. Het vorige heeft eigenlijk geen exit gekregen, is gewoon verdwenen, de verhaallijn was tussen de plooien gevallen op het vorige weekend. Jammer, maar intussen een volledig afgesloten hoofdstuk. De kleren zijn uit elkaar gehaald en hangen netjes op de kapstok.

Vorige ingame avond zijn de krijtlijnen voor het personage uitgezet, en heeft ze zich bewezen. Vandaag heeft ze bevestigd: ze is blijkbaar al een vaste waarde en een aanspreekpunt, en ik vind het heerlijk. Uiteraard heeft veel te maken met het feit dat ik outgame wel gekend ben als ancien, maar toch, zelfs de nieuwe spelers komen naar me toe.

Het ligt me wel, dit nieuwe personage. Alleen is nog steeds niet duidelijk waar het naartoe gaat. Ik heb – tot mijn spijt, eigenlijk – weinig samengespeeld met de rest van mijn amazones, we deden zowat allemaal ons eigen ding. Ik speel redelijk wat met een priester van Gnu, maar dat niet alleen, er was voortdurend vanalles te doen, en we zaten zowat overal bij.

Alleen dood- en doodjammer dat ik vanavond al naar huis moest: morgen is er een herdenkingsmis voor Jeroom, met een familiediner eraan gekoppeld, en dat wil ik uiteraard ook niet missen. Er zijn belangrijker dingen in het leven dan spelletjes.

Mja.

Hopelijk gaat het personage nog wel eventjes mee, want ik amuseer me alvast te pletter. En maart kan niet snel genoeg komen, wat dat betreft. Mijn batterijen zijn alvast weer wat opgeladen.