Zaterdags gezwem, gezwam en geschilder

Gisteren was ik nog speciaal om boodschappen gereden met de fiets, zodat we dat deze voormiddag niet hoefden te doen: we wilden gaan zwemmen. Vorige keer was Ertvelde eigenlijk een beetje tegengevallen wegens nogal saai voor kinderen, en vrij ondiep, en dus reden we tegen tien uur naar ’t Strop. Daar is het kinderzwembad een pak groter – er is zelfs een apart peuterbadje – en ook meteen een pak dieper, zodat er beter onnozel kan gedaan worden. Merel kan nog net staan in het diepste stuk, en probeerde mee te spelen met de balspelletjes die Wolf, Kobe en ik speelden. Bart trok intussen een paar baantjes, ideaal voor zijn knie.

Na goed drie kwartier was het welletjes, want we zaten nu al quasi aan de Heuvelpoort, we konden evengoed even naar het Citadelpark om de nodige pokestops te gaan afschuimen, beestjes te vangen en ballen te verzamelen. De jongens vonden het fantastisch, en Bart en ik bleven verweesd achter met een vermoeide Merel op een trapje, terwijl de jongens en onze gsms op stap gingen. Juist ja.

Maar bon, we reden terug, aten, speelden een beetje Diablo, en terwijl Kobe naar een verjaardagsfeestje was, begonnen Wolf en ik vol goeie moed opnieuw aan de platen achteraan. We gaven de twee voorste platen een tweede grondlaag, en de twee achterste platen een eerste. De vijfde plaat zit helemaal achter het tuinhuis en is moeilijk bereikbaar, en die hebben we dan maar zo gelaten :-p

IMG_5533

Terwijl beide heren nog een avondloopje placeerden, heb ik de eerste twee platen al een eerste kleurlaag gegeven. Kwestie van uw zaterdagavond toch op een zinnige manier door te brengen. Ik moet zeggen: het resultaat mag er zijn, en is veel warmer dan het vorige geel, van 2008. Vergelijk maar (het onderste is 2008).

IMG_5535

Volgende week komt er een tweede kleurlaag, en dan kan ik ook de rest aanpakken: definitief wieden, schors strooien, tegels afspuiten, dat soort onzin. Dan is misschien de zomer ver voorbij, maar ga ik tenminste een proper uitzicht hebben ^^

Alleszins beter dan vlak na de afbraak van het oude tuinhuis…

 

Pokémon in Center Parcs

Ik ben mijn gsm dus continu kwijt. Niet als in: ik weet niet waar ik hem gelegd heb, maar als in: Wolf is er mee op stap en ik krijg hem niet terug. Ja, om bereikbaar te blijven – in twee richtingen – heeft hij de zijne in mijn handtas gestoken, maar dat is niet helemaal hetzelfde. Maar Wolf amuseert zich te pletter met die Pokémon Go, en legt kilometers af. Tegenwoordig zelfs samen met zijn vader, want ook Bart maakt nu zelfs ochtendwandelingetjes en haalt verse koeken. Niet dat hij dat anders niet zou doen, maar toch niet met zoveel gusto en brio. Tsja.

Wolf neemt ook regelmatig foto’s van die beestjes:

Maar bon, er wordt dus weer gewandeld. We ontbeten laat, ik zat eigenlijk vooral te lezen, en tegen de middag wandelden we naar het centrum. Merel is er intussen weer helemaal door, ze heeft geslapen tot tien uur, nota bene.

IMG_5416

IMG_1868

We gaven de fietsjes binnen, en lieten Bart de Jungle Dome zien, waar we dan ook zelf een panini of croque aten, en aansluitend uitgebreid gingen zwemmen. Op die manier waren we er vroeg, en was er nog ampel tijd voor een ijsje buiten aan de pedalo’s, tussen de verschillende pokéstops waartussen Wolf steeds maar toertjes reed op zijn step. Bart had beide steps, die maandag niet meer in de bus hadden gekund, nu wel bij, en dat was eigenlijk wel een gemak, ja.

IMG_5808

We waren dus een pak vroeger aan het huisje dan de voorbije dagen, aten rustig, staken Merel op tijd in bed, en toen gingen Bart en Wolf nog extra wandelen, want het stikt hier echt wel van de pokémon. En ik, ik vind al die extra lichaamsbeweging bij mijn mannen best wel oké ^^

 

 

Pre-Gentse Feesten

Ze beginnen eigenlijk pas vanavond, maar de kinderen en ik hadden zin om vandaag al even tot in de stad te gaan: mooi weer, pokemon die moesten gevangen worden, caches die moesten gelogd worden, en een cache die moest verstopt worden: reden genoeg dus.

Merel op de aanhangfiets, Wolf vooraan, en Kobe daartussen, op een manier die verschillende keren mijn hart deed stilstaan. Technisch gezien kan hij fietsen, maar hij heeft duidelijk nog niet de focus om zich in het verkeer te handhaven. Man man man!

Enfin, we fietsten vrolijk de Gaardeniersbrug af, nadat we er een cache hadden verstopt, sloegen onmiddellijk rechts af langs het nieuwe park aan de achterkant van het gerechtsgebouw, en reden het Begijnhof in. Daar lagen twee caches die we gans in het begin al hadden gedaan, maar waarvan we de bonus nooit genoteerd hadden. We pikten nog de extra cache mee, en reden toen maar naar de Damass. Ha ja, want tradities zijn er om in ere te houden. Verder fietsen binnen de feestenzone was gewoon niet te doen, dus parkeerden we aan de fietsenparking aan de Hema. Kobe en Merel aten een ijsje, en Wolf en ik waren lastig en wilden liever eentje van de Australian, dus wandelden we vrolijk verder. We deden intussen ook een verwoede poging om een nieuw regenjasje voor Kobe te vinden, want hij is zijn vorige, chique exemplaar kwijt 🙁 Winkel in, winkel uit dus, en intussen maar pokemon vangen :-p

De bonus van de geocache ligt blijkbaar in de Sint-Niklaaskerk en is een heuse zoektocht, maar de GPS wilde niet meewerken, en dus lukte de projectie niet echt. Enfin, ik keer later wel eens terug, en ga dan rustig op zoek.

IMG_1851

We liepen nog wat rond, kochten een kleedje voor Merel in de Yak en Yeti, en nestelden ons op het terras van de Starbucks. De jongens wilden dat ook eens gedaan hebben, vandaar.

We haalden de fietsen op, en gingen nog tot aan de Primark. Normaal gezien probeer ik die winkel te mijden, maar een regenjasje voor Kobe was echt nergens meer te vinden. En jawel, hier had ik prijs, gelukkig maar. En intussen liepen we ook nog Vallery en Bo tegen het lijf.

Enfin, we waren pas tegen kwart over zeven terug thuis, met 1 gevonden en 1 verstopte cache op ons conto, een hoop Pokemon, zere voeten en een plat gat. Mooie vangst!

Van kappers, klimplanten en caches. En Pokémon, dat ook.

Om in het thema van de week te blijven, reden we deze voormiddag allemaal samen naar Sint-Amandsberg, waar Marie-Jeanne al ongeveer 25 jaar mijn vaste kapper is. De jongens trokken er meteen op uit met mijn telefoon in de hand, en Merel bleef wachten tot mijn haar netjes bijgeknipt was, zodat ook haar puntjes onder handen konden genomen worden. Blijkbaar had Lieze haar al verteld dat dat af en toe nodig was bij lang haar, en dus maakte ze er geen punt van. Gegarandeerd was het anders drama geweest :-p

IMG_5205

We reden min of meer door ’t stad – ik was vergeten dat de feesten morgen al starten en dat er dus vandaag al dingen afgesloten zijn – om nog wat extra pokemon op te pikken, en gingen naar huis om te eten.

En in de namiddag, toen kon ik Wolf overhalen om samen met mij de ladder uit te halen, en me te helpen om enerzijds de woekerende kamperfoelie wat in te tomen, en anderzijds een hoop gaten in de gevel te boren en draadjes te spannen voor nog meer klimplanten. Ik vind dat zo mooi, ik heb het er voor over, maar die kamperfoelie moet wel uit de goten blijven, vooral uit die van de buren.

Het duurde niet lang of de jongens stonden ook op de ladder, vooral toen die helemaal uitgeschoven was, en ze allebei een kijkje op het dak konden nemen. Wolf hielp me met het aangeven van materiaal, en vooral met het verplaatsen van de ladder. Ik moet zeggen, ik sta vol schrammen en plekken, maar ik ben wel zeer tevreden van het resultaat: de kamperfoelie is een pak ingeperkt, en er zijn quasi onzichtbare draden over de hele gevel, zodat de wisteria zich een weg kan banen. Ik ben nu eenmaal zot van zo’n plant…

’s Avonds was het vooral ook nog prachtig weer, en ik kon er de jongens van overtuigen nog even mee te gaan – alweer veel te laat, eigenlijk – om die vervloekte tiende onvindbare cache daar in Drongen te gaan zoeken, en dan aansluitend de bonuscache erbij te nemen. We hebben met zijn drieën twintig minuten gezocht, als het niet meer was, en net toen ik het wilde opgeven, voelde ik de cache liggen. Oef!

We reden dus wat verder naar de locatie van de bonus, en dat bleek een goed verborgen paadje naar een meertje te zijn! Moh! Mooi!

Enfin, we hebben genoten van de zonsondergang op deze warme zomeravond, en toch weer twee caches gevonden!

Pokémon!

Pokemon Go!, ook hier ontsnappen we er niet aan. Ik was niet bij de allereerste, nee, maar het leek zo aanstekelijk te zijn, dat ik het alsnog op mijn telefoon installeerde, en uitlegde aan Wolf. Resultaat: deze morgen gingen plots de drie kinderen samen een wandelingetje maken, zomaar :-p

Nog iets later gingen ze alle drie netjes mee naar de Delhaize, kwestie van ook daar te kijken wat er rondliep aan pokémon. En toen zat er plots een pidgy in mijn auto :-p Enfin, er waren gelukkig wel de ingrediënten voor een fijne pizza, dat ook.

IMG_5196

Maar intussen heeft Wolf ook al ettelijke fietstochtjes gemaakt, een hoop pokémon gevangen, en zich te pletter geamuseerd. We konden toch niet echt iets samen doen, want Kobe is nog doodop van zijn kamp en van de voetbal gisterenavond, en heeft gewoon drie uur liggen maffen in de zetel.

IMG_5198

Bart kwam intussen ook nog thuis met een mooi bosje bloemen:

IMG_5199

En deze avond, na het avondeten, zijn Wolf en ik samen de fiets opgesprongen om naar de Lange Velden te rijden, of, zoals ik intussen weet, het Ter Durmenpark. We waren al lang van plan om er eens een korte multi uit te werken, en dat is dan ook wat we gedaan hebben. Veel pokkebeesten zaten er niet, maar het tochtje was wel mooi, met vier waypoints en een cache. En toch wel een paras op Wolfs schouder.

IMG_1844

Enfin, alweer een fijne pokkedag dus.