Huis te koop

Nee, niet dat van ons, wij wonen hier veel te graag, maar wel Barts ouderlijke huis in Maarkedal (Nukerke), op de grens met Ronse.

Zoals Bart het verwoordt:

“Hier tikte ik POKE 53280,1 op mijn Commodore 64. Op dit gazon leerde ik fietsen. In deze kamers las ik de plaatselijke bibliotheek leeg aan een tempo van 10 boeken per week. Door dit raam keek ik naar de passerende Fiertel en Ronde van Vlaanderen.
In dit huis groeide ik op.

Nu staat het te koop.”

Dat doet vreemd, ja. Ook ik kom hier al meer dan 25 jaar…

De hele advertentie met alle foto’s en uitleg vind je hier.

Familiefeest in Nukerke

Koen had deze keer de organisatie van het jaarlijkse De Baere-etentje op zich genomen, en had een zeer degelijk restaurant gevonden in Nukerke zelf, waar Nelly woont. Amper vijf minuten van haar deur, dus.

Tegen twaalf uur stonden we in Nukerke, maar tegen dan had Bart het bericht gekregen dat het half één ging zijn. Tsja, dan maar even op zoek naar een geocache in de buurt, zeker? Veel “gewone” caches lagen er echter niet, en dus gingen we even op zoek naar een multicache, waarvoor we door een bos moesten. De cache hebben we niet gevonden, maar we hadden er wel meteen een korte en zeer fijne boswandeling op zitten.

Het restaurant zelf, La Bonotte, was dik in orde: niet te veel, maar zeker meer dan genoeg.

Het werd een gezellige middag met veel gebabbel, en tegen zessen waren we thuis, net op tijd om nog even te chillen voordat Wolf weer naar De Haan moest. Daar zocht ik in Oostende nog een paar caches in het donker, gewoon om de file aan Drongen te vermijden.

Een fijne afsluiter van een oké weekend.