Geplaatst op

Nest

Vandaag werd een thuishangdagje. Letterlijk. Mijn lijf schreeuwde moord en brand van alle inspanningen van de vorige dagen, en dus werd de zetel mijn habitat. En duidelijk niet alleen dat van mij: de kinderen genoten ervan om in elkaars buurt te zijn, en besloten om ook met zijn drieën fijn te zetelhangen. Ze babbelden, speelden, computerden, en hingen rond.

Toen ik vroeg wat ze wilden eten, zei Wolf: “Pizza”, al lachend want dat hadden ze vrijdag blijkbaar ook al gegeten. En toen zei Kobe, die dat van zijn broer trouwens niet had gehoord: “Pizza”. En toen werd het een running gag, en jawel, wat hebben we gegeten? Pizza ^^ Ik kan niet zeggen dat ik dat erg vond, want dan hoefde ik niet eens te koken, en voor 17 euro eten voor ons allemaal, netjes aan huis gebracht? Dik in orde!

Op en bepaald moment hebben we zelfs lekker samen met zijn vieren gehangen, op en over elkaar. Het doet zo ongelofelijk veel deugd dat “mijne nest” weer compleet is, en dat we zelfs gewoon niks te doen hebben behalve gewoon bij elkaar zijn.  Ik ben blij dat Wolfs eerste week meteen ook gewoon een vakantieweekje is, want anders werd het meteen druk. Nu is het nog wennen met opnieuw drie kinderen, maar er is niemand rouwig om. Gelukkig…

Geplaatst op

Nerdlab: STEAMlunch

Vorige week zaterdag, en deze zaterdag zat Kobe bij Nerdlab in de bibliotheek van Wondelgem. Omdat ik erover wou bloggen, zocht ik Nerdlab even op, en toen zag ik op Facebook passeren dat er morgen een Steamlunch was in Nest (de oude bibliotheek op de Zuid) waar er nog een plaatsje over was, en dat je mocht mailen om kans te maken op dat gratis ticket.

Het leek me machtig interessant: hoe krijg je jongeren in de richting van techniek en ICT? Ik mailde, en kreeg prompt antwoord dat ik met plezier mocht aansluiten. De meeste aanwezigen waren mensen van diverse jeugdhuizen, organisaties die met jongeren bezig zijn, met techniek en kunst en digital art en dat soort dingen. En nu ik dus ook.

Alleen vroeg ik me af of mijn rug het wel ging uithouden. Ik had deze morgen nog geprobeerd om te voet met de kinderen naar school te wandelen (1.6 km in totaal) maar had op het eind van de Kamperfoelielaan toch besloten terug te keren, het was me echt nog te ver. Stel u voor, anderhalve kilometer is te ver…

Maar bon, de rest van de voormiddag bleef ik in mijn zeteltje, en tegen twaalven stond ik in Nest. De ‘receptie’, met uitgebreide uitleg over het project, het traject van de voorbije maanden en de resultaten, duurde een uur waarbij je enkel kon rechtstaan. Ik ben uiteindelijk maar beginnen ijsberen, en ik was echt blij toen we eindelijk konden gaan zitten. Maar het project draait dus om het activeren van kinderen en jongeren richting techniek, technologie en ICT, STEM dus. Nerdlab wil hier heel bewust ook de A van Arts aan toevoegen, maar ziet dat op een heel eigen manier, namelijk élke vorm van creativiteit. Daar valt bijvoorbeeld ook onder: het ontwerpen van eigen robotjes, het schrijven van eigen code, het oplossen van wetenschappelijke problemen, niet alleen het kunstzinnige.

Per tafel zaten we met vijf personen. Drie experts kwamen elk een al dan niet controversiële stelling toelichten, waarover dan moest gedebatteerd worden en hopelijk ook praktische oplossingen voor aangebracht. De eerste was: hoe zetten we meisjes aan tot meer technisch/tenchnologische richtingen? De tweede stelde zich de vraag hoe wij die A van Steam concreet zagen, en de derde was iets met concrete lichtsculpturen, maar daar snapte ik de vraag eigenlijk niet zo goed.

Bon, een en ander leverde me een boeiende namiddag op, zij het dat ik eigenlijk wel nog honger had na de lunch, en het is niet dat ik de laatste tijd, met mijn Weight Watchers, zo veel eet…

Geef nu toe, dat laatste bord was het hoofdgerecht: een zachte patat. Tsja…

Maar de workshop daarna maakte veel goed. Ik heb vroeger al ooit de lessenreeks Arduino bij ons op school gevolgd, maar dit was een basisuitleg over Arduino zónder dat er ook maar een echte Arduino in de buurt was. Geniaal! We leerden binair denken, sensoren opstellen, input en uitput herkennen, en zelfs het basisidee van een script opstellen aan de hand van een aantal Clicx en kleine kaartjes. Perfect bruikbaar voor leerlingen!

IMG_1037

Tegen dan was het half vijf, en was ik echt compleet op. Ik was tijdens de workshop al even gaan liggen, gewoon omdat het niet meer ging. Zucht.

Maar ik heb wél lekker een fijne, interessante namiddag gehad!

Geplaatst op

Vrolijke maandag

Maandagvoormiddag is mijn vrije dag (samen met de donderdagvoormiddag – de voordelen van deeltijds werken), en dus een heerlijke verlenging van mijn weekend. Hoe druk het ook is geweest, ik kan nog even uitblazen op maandag.

Ik ben sowieso niet echt een ochtendmens, maar als ik rustig kan wakker worden met mijn Wake-Up light, valt dat eigenlijk wel mee. Niet vandaag dus. Want om half zeven begint er hier nu toch een alarm te blèren: “Noodgeval! Er is rook in het kantoor! Noodgeval! Er is rook in het kantoor!” Ik voerde een versnelde versie uit van het rechtkomen van Frankensteins monster, en rende naar beneden, terwijl ik nog even tegen Wolf riep dat hij mocht blijven liggen. Ik heb het lawaai uitgezet, maar het ding bleef maar pinken, en kon dus elk moment opnieuw beginnen tuten, en dus heb ik er gewoon de batterijen uitgehaald. Tot zover noodgeval. Om mijn hartslag weer wat naar beneden te krijgen, heb ik dan maar de tafel gedekt en nog wat op mijn computer gerommeld, en ben toch nog even teruggekropen onder mijn warme donsdeken. Kwestie van een ochtendhumeur te onderdrukken. Kobe had zelfs niks gehoord.

Bon, een ontbijt en een ochtendwandelingetje later was mijn humeur al wat opgeklaard, en toen ik een koffie binnen had en er nota bene ook nog bericht was van Bart vanuit Shangai, kon het zowaar zonnig genoemd worden.

Er volgden nog boodschappen, een rustige lunch hier thuis, een paar uur lesgeven, klassenraad, naar huis spurten om mijn Arduinocursus, een kus geven aan ons ma die kwam babysitten, een slaapwelknuffel voor de kinderen, rushen naar de Arduinoles, mijn hersenen op een wiskundige manier pijnigen gedurende drie uur, thuiskomen om kwart over negen, en in de zetel ploffen. Dat wel.

Maar de voormiddag was toch wel heerlijk. Dat wel.

Geplaatst op

Nest rookmelders

Ik kan niet zeggen dat ik onverdeeld positief ben over de rookmelders van Nest. Ze zijn esthetisch verantwoord – toch in vergelijking met andere merken – en meten naast rook ook gevaarlijke concentraties CO, maar… Om een of andere reden gaan ze soms gewoon af, zomaar, zonder reden. Dan is er niet een verhoogde rook aanwezig, maar meteen volledig rookalarm, waarbij je verondersteld wordt zo snel mogelijk het huis te verlaten. Ze piepen ongelofelijk luid, en je krijgt ze niet uit. Dat is eigenlijk nog het ergste: je zou ze moeten kunnen uitzetten met de app op je iPhone, maar dat lukt daar niet. En hier kan ik het geluid wel uitzetten, maar zo lang het ding vindt dat er rook blijft, gaat hij om de paar minuten opnieuw piepen. Enfin, alle drie de dingen, want die zijn geschakeld.

Vandaag was er weer zo’n moment, en ik verschoot me dood. Bart kreeg ze niet uit, en ik heb er dan maar niks beters op gevonden dan de schuldige detector gewoon af het plafond te halen, hem uit te kloppen en buiten te leggen. En daar heeft het ook wel even geduurd voor hij vond dat er geen rook meer aanwezig was.

Rotding.

Ze hebben Bart in juni zodanig de stuipen op het lijf gejaagd – hij krijgt een melding op zijn smartphone – dat hij gevallen is met de moto en zijn knie heeft gebroken. Het eerste vals alarm toen.

Hmppf. Als het nog vaker gebeurt, vliegen ze buiten. Mooi of niet.

Geplaatst op

Klusdag met de kinderen

Er moesten een hoop kleine klusjes gebeuren, eigenlijk feitelijk. Zo van die ambetantigheden die ik altijd voor mij uitschuif. Vandaag heb ik me dan ook een schop onder mijn eigen kont gegeven, en ben begonnen met vooral ook Wolf te tonen hoe je veel van die kleine dingen aanpakt.

Ik heb hem een van de speciale spots laten vervangen, zo eentje met kabelklemmetjes, en hij deed dat prima. En dan hebben we drie rookmelders opgehangen, eentje in Barts bureau, eentje in de keuken, en eentje in de traphal. Ik heb hem niet laten boren, nee, maar ik heb hem wel al het gerief laten aanslepen en installeren, de gaatjes laten aftekenen, en nadat ik de gaten had geboord, hem ook de pluggen laten steken en de boel ophangen. Ook dit deed hij prima.

Daarnaast heeft hij gordijnen gerepareerd, vijzen in krukjes vastgezet, slingers weggehaald, dat soort onzin.
Ook de kleintjes had ik aan het werk gezet: zij hebben tussen twee buien door een hoop hibiscusscheuten gewied, en daarna het badspeelgoed uitgesorteerd, en een hoop weggegooid of in de weggeefbak gelegd.

En ik,  ik deed er zowat vanalles tussen: uiteraard Wolf helpen, maar ook vaatwas uitlegen, was opvouwen, dat soort standaard dingen. Oh ja, en badkamerkasten uitkuisen en Keith Haring-figuurtjes in Wolfs kamer schilderen, dat ook wel.