Halloweentocht

Vorig jaar was er geen Halloweentocht in de Lange Velden – waar zowel Lieze als Julie wonen – maar twee jaar geleden wel. Toen was Merel nog een mega schattige heks.

Dit jaar had ze haar zinnen gezet op Evil Roodkapje. Een rood kleedje hadden we niet meer gevonden, maar een zwart rokje, zwarte leggings en een zwarte T-shirt waren ook meer dan oké. Daarover ging haar roestbruine larpcape, die er in het donker rood uit ziet, en dan uiteraard nog wat schmink. En de wolf, die lag onthoofd met een dolk door zijn oog in een mandje. Nee, voor deze Roodkapje geen slachtofferrol.

Ik was gisteren doodop van die sportdag, maar was in de zetel prompt in slaap gevallen en net voor acht uur wakker geworden. Merel was na de dansles meteen al meegegaan naar Lieze, en ik ging dan de dames komen schminken. Bon, door die tuk voelde mijn rug zo veel beter aan dat ik eigenlijk gewoon mee ging met Els en de meisjes op tocht. Goed gelachen, en veel knappe dingen gezien. Sommige mensen gaan er echt helemaal in op!

Alleen jammer dat Merel het dolkje van haar broer verloren is. Ik heb nog gans onze route opnieuw afgelopen, en Els ook, maar helaas, niks meer gevonden. Niks aan te doen, het was wel een fijne avond.

Luie dag

Ook gisteren werd een luie dag. De jongens vezen het schommelstuk helemaal uiteen en borgen het op achter en in het tuinhuis. Oh, en de poten van onze vuurkorf werden teruggevonden, yay!

Merel had intussen een cadeautje gemaakt voor de verjaardag van Marie-Julie, en we pakten dat netjes in in een doosje en wandelden naar het postpunt. Na wat obligaat aangeschuif bleek dat ze wel pakjes verzonden, maar alleen als je zelf al een label had aangemaakt. Niet dus. Enfin, wij nog al keuvelend om brood, naar huis, en dan de fiets op om naar Mariakerke naar het postkantoor te rijden. Ha ja, want Wondelgem is met zijn circa 14.000 inwoners te klein voor een eigen postkantoor, toch? Maar de fietstocht door de Lange Velden met de dochter achterop was eentje om in te kaderen. Héérlijk weer!

En toen, toen was er tijd voor een beetje Assassin’s Creed, en daarna een online quiz. Niet zo goed als die van zaterdagavond, maar toch bijzonder entertainend. Geen idee hoeveelste we geëindigd zijn, maar eigenlijk maakt dat ook niks uit.

Fijne dag, jawel.

Fietstochtje naar het werk

Wanneer ik met de fiets naar en van school kan gaan, maakt me dat ongelofelijk… blij, tevreden, vrolijk, zen, noem maar op.

Mijn fietsroute is dan ook zalig: doorheen de wijk, en dan het park van De Lange Velden in – officieel het Ter Durmenpark – waar Stad Gent een prachtig fietspad heeft aangelegd. Dat sluit aan op een rustig baantje dat parallel met de R4 loopt, achter ofwel een aarden wal, ofwel nog een stuk land, en dan verder een andere wijk door, over de brug, doorheen nog een park, tot aan de school.

Ik heb er vandaag een klein stukje van gefilmd, maar het mooiste stuk staat er eigenlijk nog niet op. Dat zal ik wel eens filmen in de andere richting, ’s morgens, wanneer het zomer is en alles in volle bloei en blad staat.

Maar met deze route begrijp je wellicht wel waarom ik hier zo graag fiets.