Kreta, dag 5

Het moest een rustige dag worden vandaag: de kinderen waren precies moe, hadden het een beetje gehad met het zwemmen, en vroegen zelf om binnen te blijven. Bart en ik lazen, de kinderen speelden iPad. Maar ik merkte dat Merel zich begon te vervelen, en zocht naar een paar dingen online. Ketnet.be was geen optie wegens niet afspeelbaar in het buitenland, en ook YeloTV was eraan voor de moeite want we hadden de digicorder afgezet. Tsja. Maar gelukkig is er ook vanalles te vinden op Youtube, en dus keek Merel eerst naar Prinsessia, ging Kobe alras bij haar zitten, en nog wat later lagen ze alledrie languit in een donkere kamer naar ROX te kijken. Ze hadden duidelijk de slome voormiddagen van thuis gemist.

Na het eten ging het verder op hetzelfde elan, tot ik rond een uur of drie toch iedereen bijeenriep en we naar buiten gingen, met hernieuwde energie. Er werd enthousiast in het zwembad gespeeld, ik gaf de jongens wat tips bij het duiken, en er waren ijsjes. Uiteraard.

Toen ik even bij Bart langs ging, die intussen aan de bar was gaan zitten, zag ik dat de stevige wind vandaag voor behoorlijke golven zorgde. Zodra ik dat ook maar had vermeld tegen de jongens, verhuisden we richting strand. Merel en ik hoefden niet meer in het water, maar de jongens gingen er volledig voor, met de gekregen luchtmatras en Achiel de krokodiel. Langer dan drie kwartier hebben ze het niet uitgehouden: knieën geschaafd en zich pijn gedaan aan de rotsen in het water. Maar het was precies wel de max!

Bij het avondeten voelde Kobe zich plots niet zo lekker, en dus stak ik hem met Merel meteen in bed. Ik denk dat ze beiden sliepen na drie minuten. Wolf is nog bij ons gebleven, en speelde spelletjes met Bart. Tegen tien uur ben ik nog even naar het entertainment gaan kijken, Kretenzische dansen. De Griek in traditionele klederdracht, met wit rokje en pompons op de schoenen heb ik gemist, maar ik heb wel nog een stukje dans gezien. Het eerste stukje entertainment van de ganse week, trouwens, zoiets is niet aan ons besteed.

Het is ook de eerste keer, daar boven op dat dak, dat ik iets rook van de nabijgelegen elektriciteitscentrale: een zoete, weeë mazoutgeur, heel zachtjes. Tsja…