Geplaatst op

Gevloek ende gedonder

Gisterenavond ben ik erin geslaagd om, bij het binnengaan van het restaurant, mijn voet stevig om te slaan. Nog maar eens, jawel. Ik vreesde even het ergste, maar al bij al viel het mee: niet blauw, een beetje dik, en eigenlijk gewoon gevoelig. Lang leve het ijs in het restaurant, en de Voltaren hier thuis. Lomp zijn, het is een gave.

Vandaag ging ik dus niet bepaald met de fiets gaan, aangezien de voet nogal gevoelig was.  Ik stap dus in de auto, en zet aan om me te draaien. Nog een chance dat ik niet de andere richting uit moest en dus niet vol gas gaf, want ik zat bijna de buurvrouw haar tuin binnen: blijkbaar vonden mijn remmen de kou niet zo fijn, en wilden ze niet meteen werken. Ik moest een paar keer pompen voor ze in gang schoten. Ugh. Efkes verschieten!

Enfin, note to self: als het koud is, eerst even de remmen uitproberen voordat ik begin te rijden. Kwestie van erger te voorkomen.

Brrr.

 

Geplaatst op

Dokter

Deze keer niet voor mezelf, maar voor Wolf. Hij heeft namelijk al lang last van een soort uitslag, met behoorlijk wat jeuk. Niet dat je er veel van ziet, maar als je erover wrijft, voel je een soort kleine boebeltjes. Vroeger had hij dat ook, maar dan enkel op zijn onderrug, op het stuk dat altijd bloot komt in de winter als ze op hun hurken zitten, hoeveel laagjes kleren je hen ook aantrekt. Een soort koudebrand dus.

Nu was het uitgebreid: zijn onderarmen, zijn bovenbenen, zijn ribben, en zelfs een beetje op zijn buik. Bizar. Ik wreef hem al een tijdje in met cold cream, maar dat bleek niet echt te helpen.

Dokter dus. Die keek, en zei dat het een extreem droge huid was door onder andere de kou. Ze raadde aan om niet al te vaak, en zeker niet te heet te douchen, niet voor het blaasvuurtje in de badkamer te gaan staan, en een speciale niet-uitdrogende zeep te gebruiken. En een speciale lotion en antihistamine voor een tijdje.

Ik hoop maar dat hij ervan af geraakt, want hij heeft er vooral last van als hij gaat slapen.