Uitvaart 2015

Toen ze in het begin van het schooljaar vroegen welke leerkracht de uitvaart (100 dagen in het katholieke net) wilde begeleiden, gaf ik me op. De leerkracht die het vroeger deed, was in zwangerschapsverlof, en ik zag dat wel zitten. En dus bleef ik regelmatig op maandag over de middag op hun vergaderingen, monitorde ik zo’n beetje de FBgroep van de uitvaart, bestelde ik het podium en dergelijke, en probeerde zo min mogelijk inhoudelijk te weten te komen. Want ja, die show is maar leuk als je er niet te veel van gezien hebt.

De show zelf was… braaf, vond ik. Knap in elkaar gestoken, veel filmpjes, dansjes, en een stevige rode draad, maar heel erg lief tegenover leraars en vijfdejaars.

In elk geval ben ik blij dat hij achter de rug is, want ik heb er woensdagmiddag gezeten met Merel, ben gisterenavond gebleven tussen vijf en negen, heb er deze voormiddag nog aan meegeholpen, en hield toezicht bij het opruimen. Al was dat eigenlijk niet eens nodig, want zó snel en grondig heb ik het nog nooit geweten: op een half uur tijd – I kid you not – was het podium afgebroken en opnieuw gestapeld, alle panelen op hun plaats, alle techniek netjes opgeborgen aan de andere kant van de school, alle stoelen weg, alle parafernalia opgeruimd, de zaal compleet leeg en zelfs uitgeveegd. En ook in de kleedkamers zag je niet meer dat die gebruikt waren. Chapeau.

Enfin, de foto’s en een iets gekleurder verslag zijn te vinden op de schoolwebsite. Ne mens moet zich toch érgens mee bezig houden, newaar!

Happy!

Er zijn zo van die dingen waar je instant vrolijk van wordt. Neem nu dit filmpje van onze zesdes van vorig jaar. En het is heus niet alleen het liedje van Pharell, het is gewoon de ongelofelijke levensvreugde die een groep achttienjarigen kan uitstralen. Geniet, en word happy met mij!

Schoolwebsite

In september ben ik in een opwelling begonnen met een schoolblog. Ik vond het zo jammer dat er zoveel gebeurde bij ons op school, en dat niemand daar eigenlijk iets van wist. Onze school kan wel wat PR gebruiken, want we krijgen eigenlijk nog heel vaak de reactie van mensen uit Mariakerke zelf: “Moh, is daar een school?” Ja dus. Crèche, kleuter, lager, en dus ook een atheneum met meer dan 600 leerlingen.

Intussen is dat schoolblog uitgegroeid van een onnozel wordpresssiteje tot een heuse website (nog steeds wordpress, dat wel) met alle extra info op onze eigen servers. Directie is volledig mee, mijn IT-collega is volledig mee (en heeft alles overgezet op de eigen servers, zonder hem was dat nooit gelukt) en intussen zijn ook de meeste collega’s mee: ze sturen me van elke activiteit wat informatie en een paar foto’s. Het resultaat is een haalbare website (ik ga ooit wel eens van theme veranderen) met vooral elke dag een nieuw postje over wat er op school gaande is. Ja, ik besef best dat je ziet dat het niet door een professional is gedaan, maar daar is geen budget voor. Ik doe dit ook gewoon allemaal achter mijn uren, ik word er niet voor betaald. Maar het trekt wel volk, het wordt gretig gelezen, en hopelijk geeft het nieuwe leerlingen inspiratie.

Enfin, ge moet zelf maar eens gaan kijken op www.kamariakerke.be, en zeg gerust wat ge ervan vindt. Het kan alleen maar verbeteren daardoor.

Quiz

Het is toch echt een evenement op zich, die quiz op school. Eigenlijk heeft het soms meer weg van een oudleerlingendag dan wat anders ^^ Maar om “echte” quizteams wat te mijden, waren dit jaar de regels wat verstrengd: minstens twee van de vier spelers moet een rechtstreekse band hebben met de school, dus leerling, oudleerling, leraar of iets in die trant.

In elk geval was het ook deze keer weer bijzonder amusant. Ik deed mee met een jonge collega/oudleerling, haar vriend, en ons ma. We hebben het ook niet slecht gedaan: tiende op vierenveertig ploegen, maar met één puntje meer waren we zevende geëindigd.

Een verslagje met stapels foto’s kan je lezen op de schoolblog, die ik ook onderhoud, maar ik heb gewoon geen zin om alles hier nog eens te herhalen.

English Day

Het is intussen een zodanige traditie op school, die English Day, dat hij ook ongemeen goed wordt opgevolgd. Ik denk niet dat ik lieg als ik zeg dat 90% van de leerlingen zich speciaal heeft opgekleed. Echt, echt leuk om zien.

’s Middags is er fish and chips en een ijsje, en doorheen de dag komt er een speciale Engelstalige theatergroep optreden, die enkel Engels kan, en aangepaste stukken speelt. Fijn, ook al is het soms chaotisch omdat een groot deel improvisatie is. Maar wel heel amusant om naar te kijken, dat wel.

Enfin, bij deze een paar fotootjes van de dag, gewoon omdat het zo leuk is de leerlingen zo te zien. Altijd ambiance, bij ons op school!

IMG_3367 IMG_3371 IMG_3378

Maandag taartdag

De “maandag taartdag” lukt precies niet altijd, toch zeker niet zoals het vorig jaar “vrijdag taartdag” was, maar het is niet alsof we te klagen hebben :-p Vandaag ging het er zelfs compleet over.

Vorige vrijdag hadden we effectief het eerste uur cake, omdat Leen de dag erna verjaarde en heerlijke cake met stukjes chocolade mee had.

IMG_3311

Maar toen ik vandaag binnenkwam om 15.25u, viel mijn mond open. Er stond een ganse stapel borden, met lepels, en er stonden drie schalen tiramisu. Jawel.

IMG_0926

Ik heb netjes lesgegeven (het was toch het grootste deel een uitleg, zonder noteren), en intussen is er tiramisu op borden geschept en opgelepeld. En ja, het smaakte! Merci Noortje! En gelukkige verjaardag vandaag!

 

Nieuwe pull, en wat voor eentje!

Elk jaar maken onze zesdes een trui in het thema van hun uitvaart (100 dagen, in het katholieke circuit). Aangezien ik de begeleidende leerkracht van die uitvaart ben, kon ik op de voet volgen welke kleur en slogan het dit jaar ging worden, en ik vond het prachtig! Want ze hebben gestemd, en het werd “Ik KAM (we zitten op het Koninklijk Atheneum Mariakerke, het KAM dus), ik zag, ik overwon”, een variante op de onsterfelijke woorden van Julius Caesar dus. De trui was dan nog eens in het rood, met een witte lauwerkrans rond de slogan. Ge ziet van hier dat ik jaloers was. Toen ik echter vroeg of ik er soms ook eentje mocht kopen, zeiden ze tot mijn grote verbazing ja. Zij hebben allemaal geopteerd voor een kaploze versie, ik draag liever een echte hoodie, met kap en buidel dus, en die hebben ze dan apart voor mij besteld.

Ik heb er een postje op het schoolblog over geschreven, mét foto’s, maar dan uiteraard niet van mezelf. Ik heb een gans contingent 18jarige schonen ter mijner beschikking, zeg nu zelf! En onderstaande foto is mijn klas Latijn, met helaas één zieke. Fijne groep!

IMG_3310

Ik loop nu dus al de ganse dag te glunderen in een felrood exemplaar, eentje dat ik als leerkracht van het KAM nog lang ga kunnen dragen, mag ik hopen.

Ik vind hem in elk geval prachtig.

 

’tToneel

Elk jaar is er op mijn school een schooltoneel, en elk jaar opnieuw sta ik versteld van de kwaliteit. ’t Is niet alsof ze van een bestaande tekst vertrekken, ze improviseren het hele stuk zelf in de loop van de repetities bij elkaar. En elk jaar opnieuw kijk ik met andere ogen naar sommige van mijn leerlingen.

Bon, ik ga hier nu geen verslag schrijven, dat heb ik namelijk al twee keer gedaan vandaag.

Eén keertje voor Gentblogt: http://www.gentblogt.be/2015/01/18/gaar

en één keertje voor de schoolblog, die ik begin dit schooljaar heb opgestart en sindsdien quasi dagelijks onderhoud. Een bezigheid als een ander. En hier vindt u trouwens ook de meeste foto’s.

https://kamariakerke.wordpress.com/2015/01/18/gaar-2/

Ik heb ons ma en de jongens meegenomen, en ik heb de indruk dat ze er allemaal deugd van gehad hebben. Het was dan bij momenten ook hilarisch, ik heb echt staan lachen, tussen het foto’s nemen door. Maar achteraf heb ik hen nauwelijks nog gezien, want ik moest met de collega’s de bar bemannen. Da’s ook altijd leuk, trouwens, want dan zie je vooral ook veel oudleerlingen.

Enfin, schooltoneel, da’s veel werk, maar ook bijzonder veel voldoening.