Acta Diurna de muliere ludenti
Gisteren kwam Merel plots naar beneden:
Ik verschoot eerst – ik dacht dat ze echt geknipt had – maar schoot daarna gigantisch in de lach. Zeg nu zelf…
En toen probeerde ik het nog realistischer te maken:
Bij deze dus ook vastgesteld: een froufrou, dat ziet er gewoon truttig uit. Bij haar toch.
Nee, wees gerust, er is geen schaar aan te pas gekomen, daar wagen we ons niet aan. Maar mijn haarkleur was aan een opfrisbeurt toe: als het zijn snit aan het verliezen is, dan heeft het tenminste nog een degelijke kleur.
En na Merels experiment met kleur gisterenavond wilde ze eigenlijk best wel meer, en dus heb ik vier strepen bordeauxpaars in haar haar gezet. De lichtpaarse streep van gisteren was er vrijwel uit na een nachtje slapen, vandaar. Ik kleurde dus eerst vier lokken bij haar en zette die vast met aluminiumfolie, zodat de rest van haar haar proper bleef, en deed daarna mijn eigen haar. En dan, ja, dan moet je een half uurtje wachten, wat bij Merel best een grappig zicht opleverde.
Maar het resultaat was echt wel knap, ze was bijzonder opgetogen en ik vind het zelf ook echt mooi.
Ze is misschien nog altijd maar negen, maar het wordt echt al zo’n prepuber. Zalig…
Merel wil graag dat haar haar opgestoken is op haar communie. Nu, de mis is al om negen uur ’s morgens op Hemelvaartdag: om dan een kapster te vinden, is niet zo eenvoudig. En daarbij, opsteken, dat kan ik eigenlijk ook zelf wel min of meer. Wolf en ik reden deze voormiddag even langs de Action om een hoop haarspullen in te slaan, en deze middag probeerden Merel en ik een paar dingen uit.
Eerst gingen we voor de donut, zowel de grote als de kleine. Daar was Merel zelf behoorlijk zot van, maar ik vind het niet echt zo mooi…
Ik probeerde dan iets met opgerolde sliertjes dat bij mij altijd heel mooi uitkwam, maar waar Merels haar te lang voor is, zo blijkt.
Daarna probeerde ik iets uit met rolletjes, maar neuh… Ik heb het zelfs niet volledig afgewerkt.
Toen probeerde ik zo’n halfvlecht, die achteraan wel heel mooi was, maar vooraan niet zo mooi uitkwam, en eerder een Heidi-gevoel gaf.
Daarop maakte ik twee kleine halfvlechtjes, die ik achteraan in een dotje draaide, omdat Merel ergens toch graag een dotje wilde, maar ook dat gaf niet het beoogde effect.
Maar op zich vond ik het wel iets hebben, dat lange haar, terwijl er toch een opgestoken element in zit. Ik ging erop verder, hield de twee halfvlechten, en begon te variëren.
En dit, dit vond ik wel heel geslaagd. De speldjes zijn er wel wat klungelig ingestoken, ik ga blekere nemen en ze beter wegsteken, maarre… Het lange haar met het krooneffect en de parels, yup, dat wordt het wellicht.
Wat denken jullie? Of heb je nog andere suggesties?
Mijn haar is intussen meer dan een derde grijs. Echt erg vind ik dat niet, want het valt eigenlijk niet zo op, en vooral: mijn grijze haren zijn dubbel zo dik als mijn gewone haar! Wanneer ik volledig grijs zal zijn, zal ik eindelijk een deftige kop haar hebben (hoop ik)!
Enfin, ik wilde het al een tijdje eens laten kleuren, niet alleen voor dat grijs, maar gewoon zomaar. Mijn kapster en ik keken eens welk kleur misschien wel het beste zou zijn, maar het uiteindelijke resultaat is een pak donkerder en roder geworden dan de bedoeling was. Niet dat ik het erg vind, ik vind het wel fijn zo.
Wolf heeft dan op mijn vraag een paar foto’s genomen.
