Maar how, hoe zot is dat zeg?

Ik sprak al eerder van de verwenweek, en dat ik eigenlijk al heel leuke dingen had gekregen. Maar vandaag, echt, mijn mond viel open…

Ik ben vrolijk aan het lesgeven aan mijn vijfdes wanneer er op mijn deur geklopt wordt: Jessica van het secretariaat met een briefje voor mij.

Blijkbaar was mijn reactie: “Ma fok!” De ganse klas schoot in de lach, en ik moest natuurlijk wel uitleggen wat erop stond. Serieus zeg, mijn verwenner is zo zot geweest om gewoon een geocache voor mij te verstoppen, of wa??

Na mijn twee uur les – ik heb maar twee uur op donderdag – was ik dan ook helemaal hyped toen ik de leraarskamer binnenkwam: ik moest alleen de coördinaten nog omzetten naar graden en minuten voordat ik op zoek kon. Dat was vrij snel gebeurd dankzij een gespecialiseerde app, en toen bleek de cache gewoon op het einde van de straat te liggen, aan het kapelletje waar ik zelf een geocache heb liggen. Allez jong!

Ik ben helemaal door het dolle heen op mijn fiets gestapt, en vond daar ter plekke meteen een droom van een cache in een brugafsluiting:

Erin zat een zakje bloemzaad van iets dat ik helemaal niet ken, maar dat ik met plezier ga planten:

Maar geef toe: hoe zot is dat zeg??? Iemand heeft gewoon de moeite genomen om, speciaal voor mij, bloemzaad te gaan kopen, dat in een doosje te stoppen, dat doosje te gaan verstoppen, daar de coördinaten van te bepalen, en dat dan aan mij door te spelen! Al zat er een dooie vlieg in het potje, dan nog vond ik het ongelofelijk!
En ik heb totaal, maar nog totaal geen idee van wie het is!

Maar echt jong!