Djiezes!

Awel, het deed nog eens deugd, zo stevig doorzingen!

Vanavond was er een herneming van ons Djiezes! project, het evangelie van Marcus gebracht door plat Gents poppenspel met liederen van ons koor. Voor de gelegenheid zaten we in de Begijnhofkerk in de Lange Violettestraat, hadden ze een nieuwe poppenkast voorzien en was ook het geluid tien keer beter. Het werd een goeie voorstelling, en de dronk achteraf in het Sint-Michielshuis was ook best amusant, al ben ik maar een tiental minuten gebleven: mijn pijp was zo’n beetje uit.

Maar dat zingen, dat doe ik dus écht écht graag, zeker met zo’n fijne, joviale bende!

Stevige donderdag

Normaal gezien heb ik op donderdag enkel les van halfnegen tot tien over tien, en dan heb ik de rest van de dag vrij voor voorbereidingen en administratie.

Niet vandaag. Ik stond om half negen netjes op school om er in de voormiddag een fotowandeltocht door Mariakerke te begeleiden, net zoals dinsdagvoormiddag. Al is begeleiden eigenlijk niet het correcte woord: ik moest namelijk gewoon op controlepost staan. Dinsdag was dat aan het kapelletje aan de Beekstraat, en toen had ik blijkbaar wel wat bekijks, zo gezeten op mijn gat tegen de deur van de kapel, onder een grote rode paraplu. Oh, en af en toe een groep leerlingen die langskwam en dan een paar foto’s maakte, zoals onderstaande, met mijn 5 LMT ^^

Vandaag zat ik de hele voormiddag in mijn auto op de Gerard Willemotlaan, aan het huis van Gerard Willemot, waar een gedenksteentje van, jawel, Gerard Willemot ligt. Ik heb zelfs staan praten met diens kleinzoon.

En in de namiddag was er opnieuw de GPStocht in Gent met de andere helft van de leerlingen en gelukkig opnieuw stralend weer, zij het ietsje kouder deze keer. Ik fietste opnieuw rond op het parcours, en zag dat het echt wel in orde was.

Als beloning heb ik mezelf dan getrakteerd op een koffietje bij Labath, gewoon een rustmomentje voor mezelf.

Ik was netjes op tijd thuis om nog wat werk te doen, en dan tegen half acht in het Groot Begijnhof in de Lange Violettestraat te zijn voor de generale repetitie van Djiezes!

Stevig dagje, maar wel een leuke.

 

Lap…

Jawel, het is weer van dat, en ik vrees echt het ergste. Vannacht deed het op een bepaald moment zoveel pijn dat ik dacht dat we vandaag toch weer richting ziekenhuis zouden moeten gaan. Alleen… daar kunnen ze eigenlijk ook niet veel doen. De vorige keer hebben ze me zware pijnstilling gegeven, heel veel laten rusten, en dan voorzichtig weer in beweging gebracht. Niks minder, maar vooral ook niks meer dan dat.

Ik ben dan maar heel voorzichtig naar beneden gegaan, ben er nog in geslaagd me te douchen, met veel moeite, en heb dan gewoon in de zetel gelegen. Qua eten hebben we overschotjes gegeten, Merel en ik, er was gelukkig wel voldoende. En dan liet Wolf weten dat hij vandaag al mocht opgehaald worden, ik had dat verkeerd genoteerd, ik dacht dat het morgen was.
Bart had een vergadering om één uur, wist niet echt hoe lang die zou duren, maar wilde Wolf daarna wel ophalen. Neenee, had die gezegd, ik kom wel met de trein. Bart is hem dan maar van ’t station gaan halen, want zelfs dat zou voor mij te veel geweest zijn, denk ik. Hoewel, met enig doorzettingsvermogen kom je ook ver natuurlijk.

Het vervelendste vind ik mijn koor: er is namelijk vanavond én morgenavond nog een optreden van Djiezes, maar dat zal zonder mij zijn: ik kan met moeite rechtop staan momenteel. Blah. Blah blah blah.

Het enige wat mijn dag nog een klein beetje goed maakte, was het feit dat Annick gezellig kwam koffiedrinken. Ik had dat eerst nog wat afgehouden met het gedacht dat ik dus met Merel naar de GF kon gaan, maar niet dus. Gelukkig vond ook Merel dat niet zo erg: we zaten blijkbaar in B&B/koffiehuis De Gele Kat, waar een vrolijke jongedame met gele kattenoortjes, een gele blocknote en een gele stylo onze bestelling kwam opnemen en die dan ook netjes uitvoerde. Compleet met melkschuim, koekjes en een rekening.

Oh, en een tweede positieve noot: het heeft geregend vandaag! Nu ja, regen, het heeft toch een half uurtje gedruppeld, in die mate dat op een bepaald moment gans ons terras toch nat lag. Het droogde wel heel snel op, dat ook, maar toch: er was vocht, en die typische geur van regen op een zomerse dag na een periode van droogte. Petrichor, heet die geur, en dat wil blijkbaar zeggen: “het bloed van de goden op de stenen”. Poëtisch, die Grieken.

Een mama-dochterdagje

Tsja, als ge er niet aan denkt dat de bibliotheek op  11 juli gesloten kan zijn, dan staat ge blijkbaar voor een verrassing.
Traditiegetrouw sluiten alle Gentse bibliotheken tijdens de Gentse Feesten, en dat wist ik wel, maar we dachten dat we woensdag nog tijd gingen hebben. Dinsdagavond waren we het rats vergeten, en er waren boeken die dringend binnen moesten, en we wilden ook nog boeken lenen om mee te nemen naar Rhodos.
Woensdag dus. Niet dus. En we konden ook niet meer de dringende boeken in de boekenschuif steken, want onze bib hier in Wondelgem is maar open op dinsdag, woensdag en zaterdag, en dan zouden die pas geregistreerd worden op 31 juli, wanneer de bib hier weer opent.
Gelukkig kan je sinds kort je boeken in gelijk welk Gents filiaal uitlenen en in gelijk welk Gents filiaal terugbrengen. Merel en ik gingen dus maar naar de hoofdbibliotheek, die wél nog open was vandaag.

Enfin, het was half twaalf tegen dat we aanzetten, met het idee om dan maar eerst ergens rond de Zuid iets te eten, en dan naar de bib te gaan. Maar toen we aan het rijden waren, zei ik tegen Merel dat we eigenlijk niet zo ver waren van papa’s nieuwe kantoor dat ze nog steeds niet gezien had. Wij dus eerst naar daar, waar ik haar de hele toer van het gebouw gaf, en ze even de diva mocht uithangen op het terras.

Tegen dat we er buiten waren, was het half twee en zagen we allebei blauw van de honger. We zijn dan maar in de buurt iets gaan zoeken, en verzeilden op het terras van de Montmartre aan de De Pintelaan. Aanrader? Goh, het eten was lekker, maar het duurde vrij lang, en de bediening was bij momenten ronduit arrogant. Bij mijn salade moest normaal gezien brood komen, en toen ik het vroeg nadat de salade toch al eventjes geserveerd was, kreeg ik een snerend antwoord: “Ja, ik ging dat nét brengen, het is nogal druk, voor moest ge dat niet gezien hebben.” Helaas, geen brood… Ik kon het niet laten om er bij het afrekenen toch een opmerking over te maken tegen de bazin, waarop ze haar werknemer een soortement standje gaf, maar de rekening toch maar mooi de rekening liet, en die was naar de dure kant. Tsja.

Enfin, we reden fluks naar de parking van de Zuid, en gingen quasi meteen naar de bib. Ha ja, rondlopen met die zware boeken, dat is het toch niet. Merel keek haar ogen uit in de Krook: de kinderafdeling is er minstens even groot als de hele wijkafdeling hier in Wondelgem! Al snel had ze een paar nieuwe boeken voor zichzelf, en terwijl ik er een paar uitzocht voor Kobe, installeerde ze zich met trots in een van de leeshoekjes, of hoe moet je zoiets noemen?

Daarna liepen we wat rond in het winkelcentrum van de Zuid, al is het tegenwoordig meer H&M en een paar andere winkels. Veel vonden we er niet echt, tenzij dan een coole nieuwe boekentas met emoticons voor haar. Ze is het roze van Frozen wat ontgroeid, en de rits van die boekentas werkte ook niet meer zo goed…
Maar uiteraard was er wel tijd voor een ijsje: zo hoort dat, in de zomer.

We zijn nog wel eventjes de Smatch binnengelopen om brood en vooral een grote fles water: in dit weer zou ne mens van minder dorst krijgen!

Tegen vijf uur waren we thuis: meer dan lang genoeg, tijd om even wat af te koelen en daarna me klaar te maken voor de generale repetitie van Djiezes!, al meteen in de Protestantse kerk tegenover het Glazen Straatje. Ik kijk ernaar uit!

Koordag

Als je een productie brengt op de Gentse Feesten, dan moet daar aan gewerkt worden ook natuurlijk. Het leeuwendeel ligt bij de poppenspelers die de Gentse tekst brengen, en wij, wij hebben in de voorbije maanden tal van liedjes ingestudeerd om daaruit dan een keuze te kunnen brengen.
We zingen in het Engels, Duits, Nederlands, Latijn en … Gents. Jawel. Sommige liederen hebben we dus voorzien van een eigen Gentse tekst, en ik heb me ook bezig gehouden om er eentje om te zetten. Niet gemakkelijk, maar wel leuk.
Vandaag hadden we een eerste repetitiedag – 10.00 uur tot 16.00 uur – om eens samen met de poppenspelers de tekst door te nemen en er de muziek naadloos aan toe te voegen. Ilse, een van onze sopranen, speelt piano, en er is een accordeonist en een contrabassist. Stefaan, onze voorzitter, is de Gentsche verteller.
Onze eigen dirigent Geert is helaas met vakantie, maar we hebben een excellente vervanger in de persoon van Siewald, een jonge conservatoriumstudent. De eerste keer dat we hem zagen, hield ik mijn hart vast: wat was dat, jong? Zo’n onzekere jonge houterige hark…
Maar die gast is enorm gegroeid en doet dat schitterend, echt waar. Hij mag ons nog met iets hardere hand leiden, maar verder doet hij het echt prima. Nooit gedacht.

Enfin, er was muziek, goed gezelschap, heerlijke lasagne als middageten, en ik had cake gebakken voor bij de koffie. Dat laatste zegt wel iets over hoe ik me voel in de groep: ik zou het bij Cantabile of zelfs Furiant nooit overwogen hebben.

Enfin, fijne maar lastige dag gehad.

Djiezes!

Dat ik in een koor zing, weten jullie uiteraard al, of je komt hier nog maar net lezen.

Voor het eerst zing ik nu dus ook mee op de Gentse Feesten. Onze voorzitter is ook al lang lid van het EFTC, Europees FigurenTheaterCentrum, en daar was een woest idee gegroeid om iets in het Gents te doen, met poppen en koor. Euh…

Het is “Djiezes” geworden, een ongelofelijk grappige vertaling van het evangelie van Marcus naar het plat Gents, met dus een Gentse verteller, Gents sprekende poppen, en een koor dat af en toe in het Nederlands, Engels, Duits en Latijn zingt, maar vooral ook zelfgeschreven Gentse teksten. Hilarisch, trouwens, om onze West-Vlaamse koormedemens Gents te leren :-p

Bart en Wolf komen kijken op zaterdag, kaarten zijn niet via mij maar via Uitbureau.

De officiële uitleg:
Jubileumproductie naar aanleiding van het 30ste Puppetbuskersfestival georganiseerd door het Europees Figurentheatercentrum, door het gelegenheidsensemble ’t Spelleke van tuupe te goare in samenwerking met het Gentse koor Cantandum en volksmuzikanten.

Djiezes! is een bewerking van het evangelie volgens Marcus door Jan De Vuyst, maar dan niet al te letterlijk, en ook in het ‘Gents’. Volgens Jan De Vuyst is het een Spielerei. Het is echt grappig hoe oude, archaïsche teksten opeens zo dichtbij komen als je die in een volkstaal omzet.

Het is geen letterlijke vertaling uit de grondtekst, maar zoals op het boek vermeld staat betreft het: ‘t Evangelie noar/volgens Marcus, achternoar verteld in ‘t Gents, een soort van parafrase-vertaling dus.

Freddy Claeys bewerkte de tekst voor het poppen- en figurentheater en regisseert.

Speeldata :

Maandag 16 juli om 20:00 uur
Dinsdag 17 juli om 20:00 uur
Vrijdag 20 juli om 20:00 uur
Zaterdag 21 juli om 20:00 uur

locatie : Protestantse Kerk Gent Centrum (hoek Brabantdam en Sint-Kristoffelstraat)

Tickets : 16€50 (enkel via Uitbureau, Veldstraat 82b, Gent – + 32 (0)9 233 77 88 – uitbureau.be)

www.puppetbuskersfestival.euwww.cantandum.be