Heel, heel erg fijne dag gehad, en zowel gisteren als vandaag veel te weinig geslapen.
Gisteren heb ik doorgespeeld tot half vijf, en ik heb me eigenlijk niet verveeld, ook al was er niet bijster veel plot. Ik zit namelijk voor de eerste keer tussen de adel, en ik heb daar dan ook voluit op gespeeld. Het feit dat er een aantal oude vertrouwde personages van vroeger waren – eigenlijk kent mijn huidig personage die niet, maar het was fijn om terug met die mensen te spelen – deed daar ook veel aan.
Enfin, vandaag hebben we dan ook en passant de plot opgelost, mijn dames en ik. En dan moest het feest nog komen. We waren allemaal piekfijn uitgedost, de koning was er, er waren massa’s fijne hapjes op het bordes, er was vuuranimatie, en dan was er het banket zelf, met vaste plaatsen, en vooral ook gebakken kwarteltjes, hammetjes, ribbetjes, gelakte eendenborst, en ik vergeet nog wel wat.
Er was ons gevraagd voor animatie te zorgen, maar blijkbaar waren wij zowat de enige die dat ook voorzien hadden. Hanneke en ik hebben dus gezongen: een middeleeuws Frans liedje in twee stemmen, een vrolijk Nederlandstalig liedje, en dan heb ik op mijn eentje nog het dwergenlied van Thorin Oakenshield gezongen: “Far over the Misty Mountains”. Je kon een speld horen vallen, en blijkbaar viel het in de smaak, te horen aan het applaus. Maar het meest verguld was ik, toen een maat me kwam zeggen: “Kijk, elk jaar spreek ik rond nieuwjaar af met een maat van vroeger, en dan overlopen we samen ons jaar, en bespreken we de highlights. Daarmee bedoel ik niet de grote zaken, maar gewoon, kleine dingen die onverwacht gebeuren en die je bij blijven, die een bijzonder moment vormen. Awel, dit was zo’n highlight. Merci daarvoor.” Ik denk dat ik zat te blinken, hell, ik blink nu nog als ik eraan denk ^^
Uiteindelijk heb ik doorgespeeld tot half zes, tot mijn eigen grote verbazing. Hele fijne avond gehad, mijn personage nog wat uitgediept, en dan stopt het natuurlijk. Jammer, doodjammer, mijn hart en ziel ligt bij de Poort.
Enfin, bij deze nog wat foto’s van Paul Sluyts, de fotograaf die mee was.
