Lerarencampagne

Ik zie net in het nieuws dat Ben Weyts een campagne opstart om meer leraren te krijgen. Alle lof, maar blijkbaar ligt de nadruk op sneller benoemd en betere verloning. En ook ergens een beetje op de perceptie.

Wel…
Ik heb het vorige week tijdens een oudercontact nog eens mogen horen: “Ge moet maar 20 uur op een week werken, ge hebt 4 maanden vakantie en het is nog te veel moeite om te antwoorden op een email, of wa?”

Dat in het schoolreglement staat dat alle communicatie verloopt via Smartschool en dat meneer daar nog 164 ongelezen berichten had – wat hij zelf vol trots verkondigde – waardoor hij belangrijke info over zijn dochter nog niet gelezen had, tsja…

Ik hoef niet meer loon, nee. Ik wil gewoon dat mensen beseffen dat dit ook echt wel een fulltime job is, en dat er een reden is waarom ongeveer de helft van de opgeleide leraars stopt binnen de vijf jaar. En nee, dat is zelden omwille van de verloning (al mag die voor beginners wel wat meer zijn). Dan liever dat extra budget besteden aan extra ondersteunende leerkrachten. Alleen zijn die leerkrachten er niet…

Want anders zou ik kleinere klasgroepen vragen, zodat je elke leerling je volle aandacht kan geven en de zorg die hij of zij verdient, en meer opvoeders zodat wij niet telkens moeten inspringen voor studie, of dat we meer dan 15 minuten krijgen als middagpauze omdat we toezicht moeten doen. Of een extra leerlingenbegeleider, want die mens verzuipt in het werk en kan ook niet alles even goed opvolgen.

Alle lof voor je campagne, mijnheer Weyts. Just too little too late, heb ik het gevoel.

Wandeldagje

Merel had vandaag een dagje boerderij, maar omdat bussen zo gruwelijk duur zijn, hadden de juffen en meesters gevraagd of het niet per auto kon. Nu, ik moet niet lesgeven op maandag, en dus stond ik rond negen uur met drie dikke vriendinnen in Drongen op de Campagne. Aangezien ik daar nu toch was, kon ik meteen in de vrieskou een wandeling maken, vond ik.

Maar eigenlijk was ik nog niet uitgewandeld, en dus ging ik nog even in de Vinderhoutse bossen, op zoek naar een cache. Helaas, geen cache, wel een drie kwartier gezonde boslucht opgesnoven.

Ik reed naar huis, ging nog even liggen, en tegen kwart voor twaalf stond Véronique hier. Samen gingen we eten in de VIP-school, waar twee keer per maand op maandag de leerlingen eten serveren aan de leraars + gasten die dat willen. We waren met niet veel, maar het was wel gezellig: Franse dag. De menuutjes waren in het Frans, de tafel was zeer Frans gedekt, en er speelde een ‘valse musette”. We kregen zelfs, zoals het hoort, de bediening in het Frans, zij het een beetje stuntelig. Maar het eten was wél lekker: een stukje quiche als voorgerecht, daarna vol au vent met frietjes, en een schitterende tarte tatin als afsluiter. Een zeer Escheriaans gebouw, overigens.

Daarna wandelden Véro en ik rustigjes richting STAM om daar een superleuke multicache rond het museum te doen. Kort, maar heel leuk, veel bijgeleerd, en supermooi gedaan.

Tegen drie uur repte ik me alweer naar Drongen, om daar een zeer vrolijke, maar ook wel vermoeide Merel op te pikken.

En dan was er ’s avonds nog logo, waardoor ze al helemaal pompaf was, en ik ook. 14.599 stappen, goe gedaan!